Το μάθημα των Νεοελληνικών Κειμένων για την Α΄ τάξη ξεκίνησε με λαϊκά παραμύθια. Οι μαθητές/τριες έδωσαν ένα διαφορετικό τέλος στο παραμύθι
Η ανταπόδοση της ευεργεσίας
Ο φτωχός συλλογιζόταν, μέχρι που βρήκε τι θα κάνει τα γρόσια. Αποφάσισε με τα μισά να φτιάξει μια επιχείρηση με παιχνίδια και τα υπόλοιπα να τα βάλει στην τράπεζα.
Μετά από λίγα χρόνια ο φτωχός έγινε πλέον πλούσιος. Μια μέρα, πλούσιος πλέον, ενώ πήγαινε στη σπιταρόνα του, είδε τον γείτονά του (τον πλούσιο) σκεπτικό. Πάει και του λέει:
- Τι έγινε, καλέ μου γείτονα;
- Η επιχείρησή μου έχει ξοφλήσει. Δεν έχω πια τίποτα!
- Μην ανησυχείς. Θυμάσαι παλιά που μου δάνεισες 1000 γρόσια; Ώρα να σε ξεπληρώσω!
Έτσι ο πρώην φτωχός επέστρεψε στον πλούσιο τα 1000 γρόσια και επιπλέον του πρότεινε να δουλέψει στη δική του επιχείρηση. Μ’ αυτόν τον τρόπο ξεπλήρωσε την ευεργεσία του πλούσιου!
Γ. Γιάννης, Α1
Πώς μπορούν να φέρουν ευτυχία τα χρήματα
Μόλις ο πλούσιος του έδωσε τα γρόσια, ο φτωχός δεν πίστευε στην τύχη του. Έφτιαξε ένα μαγαζί, μετά ένα άλλο και έβγαλε πολλά λεφτά. Αγόρασε σπίτι και έμενε αρχοντικά. Όμως επειδή δεν ξέχασε ποτέ τη φτώχεια του, πολλά από τα λεφτά που κέρδιζε τα μοίραζε σε ιδρύματα για άπορα και ορφανά παιδιά, σε γηροκομεία, σε σχολεία και ένιωθε πάντα ευτυχισμένος με τις πράξεις που έκανε. Όλος ο κόσμος τον αγαπούσε και τον εκτιμούσε.
Μετά από καιρό πήγε στον πλούσιο, που ήταν κλεισμένος στο αρχοντικό του, και του έδωσε πίσω τα χίλια γρόσια. Εκείνος έκπληκτος τον ρώτησε: «Πώς είσαι τόσο χαρούμενος; Tι έκανες;» Τότε ο φτωχός του απάντησε ότι τα χρήματα μπορεί να φέρουν την ευτυχία, αν ξέρεις να τα χρησιμοποιείς σωστά!
Β. Αλέξανδρος, Α1
Όταν μοιράζεσαι, γίνεσαι ευτυχισμένος...
Μετά από πολλή σκέψη, ο πλούσιος, καθώς έβλεπε τον φτωχό να μην είναι χαρούμενος πια, διαπίστωσε ότι τα πολλά χρήματα φέρνουν δυστυχία και ότι ο κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να έχει τόσα όσα του χρειάζονται για να ζήσει άνετα. Έτσι λοιπόν αποφάσισε να μοιράσει τα χρήματά του σε όλους τους ανθρώπους της περιοχής του, ώστε όλοι να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Αμέσως πήγε και το ανακοίνωσε στον φτωχό και εκείνος συμφώνησε να δώσει πίσω τα γρόσια που πήρε και να πάρει απλά το μερίδιο που του αντιστοιχούσε. Η απόφαση αυτή τους χαροποίησε και τους δύο πάρα πολύ και έστησαν ένα τρικούβερτο γλέντι γι’ αυτούς και τους υπόλοιπους κατοίκους. Κατά τη διάρκεια της γιορτής ανακοίνωσαν τα καλά νέα και όλοι είπαν πως αυτή είναι η πιο σοφή σκέψη. Την επόμενη μέρα έγινε η μοιρασιά με δίκαιο τρόπο και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Όμως ο πιο ευτυχισμένος από όλους ήταν ο πλούσιος, γιατί κατάλαβε πως δε φέρνουν την ευτυχία τα πλούτη, αλλά η αλληλεγγύη!
Ν. Σόφη, Α2
Ζωγράφισαν σκηνές που τους έκαναν εντύπωση...
Ο φτωχός παίρνει τα γρόσια από τον πλούσιο
Α. Γιάννης - Λ. Κώστας, Α1
Η απορία του πλούσιου
Ν. Θωμάς, Α2
Ο φτωχός και τα παιδιά του χορεύουν
Ν. Αντρέας - Π. Αλκιβιάδης, Α2
Απέδωσαν το παραμύθι σε μορφή κόμικς...
Χ. Θοδωρής, Α3
Ακόμα και το διασκεύασαν σε θεατρικό έργο!
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ - Ο ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΟΣΙΑ
Σε ένα χωριό κοντά στα Ζαγοροχώρια ζει μια φτωχή οικογένεια. Η καθημερινότητά τους είναι κουραστική και απλή. Κάθε μέρα δουλειά, φαγητό και γλέντι.
(Μπαίνοντας ο φτωχός με τη γυναίκα του στο σπίτι από τη δουλειά.)
ΦΤΩΧΟΣ: Αχ, γυναίκα, άλλη μια κουραστική μέρα τέλειωσε!
ΓΥΝΑΙΚΑ: Καλά τα λες, άντρα μου. Ώρα λοιπόν να ασχοληθούμε και με τα κουτσούβελά μας!
ΦΤΩΧΟΣ: Δίκιο έχεις… Παιδάκια μου καλά, ελάτε να σας δούμε λίγο και ύστερα να φάμε.
ΠΑΙΔΙΑ: Μπαμπάκα, Μαμάκα.... Πόσες ώρες ήσασταν στο χωράφι; Πρέπει να είστε πολύ κουρασμένοι.
ΦΤΩΧΟΣ: Η αλήθεια είναι πως δουλέψαμε αρκετά. Γι’ αυτό σήμερα μαζί με το ψωμάκι μας και το τυρί μας θα φάμε και χόρτα.
ΠΑΙΔΙΑ: Αλήθεια, μπαμπάκα! Πω, πω το γεύμα μας σήμερα θα είναι υπέροχο!
ΓΥΝΑΙΚΑ: Αχ, παιδάκια μου, μη νομίζετε πως αυτό είναι τίποτα σπουδαίο. Πάλι θα μισοφάμε... Άλλες οικογένειες έχουνε και το κρέας τους και το ψάρι τους, εμείς εδώ τι έχουμε; Τη φτώχεια μας και μόνο.
(Τα παιδιά λουφάζουν σε μια γωνιά του σπιτιού και «φοράνε» τη στενοχωρημένη τους φατσούλα.)
ΦΤΩΧΟΣ: Τι είναι αυτά που λες, ρε γυναίκα, στα παιδιά; Τα στεναχωρείς χωρίς λόγο και αιτία.
ΓΥΝΑΙΚΑ: Εγώ τα στενοχωρώ; Αφού αυτή είναι η αλήθεια, πάλι χόρτα και ψωμί θα τα ταΐσουμε σήμερα.
ΦΤΩΧΟΣ: Μην την ακούτε, παιδιά μου. Ελάτε να φάμε και ύστερα να πιάσουμε τη λύρα και να αρχίσουμε το τραγούδι.
ΠΑΙΔΙΑ: Ναι, ναι μπαμπά, είσαι ο καλύτερος!
ΓΥΝΑΙΚΑ: Πάλι τα ξεγέλασες τα παιδιά. Μπράβο σου! Ας είναι, στρωθείτε τώρα να φάμε το φτωχικό μας φαγητό.
(Αφού γευματίζουν, ξεκινούν το γλέντι.)
Αλλαγή σκηνικού
Στο διπλανό πολυτελές αρχοντικό ζουν ένας πλούσιος και η γυναίκα του. Ο πλούσιος παραξενεύεται με τα γλέντια των φτωχών και αναρωτιέται πώς με τα λίγα λεφτά τους περνούν ζωή αγγελική, ενώ αυτός που έχει ό,τι θέλει έχει του κόσμου τις σκοτούρες και τις έγνοιες, οι οποίες δεν του επιτρέπουν να διασκεδάσει και να γλεντήσει.
ΣΥΖΥΓΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥ: Άντρα μου, γιατί είσαι τόσο σκεπτικός; Σε βασανίζει κάτι;
ΠΛΟΥΣΙΟΣ: Τίποτα, αγάπη μου, μόνο σκέφτομαι τα γλέντια των φτωχών από απέναντι. Γιατί είναι τόσο ευτυχισμένοι, ενώ είναι φτωχοί;
ΣΥΖΥΓΟΣ: Δεν ξέρω άντρα μου, μα έχω μια ιδέα. Προτείνω να τους δώσουμε χίλια γρόσια, δηλαδή να τους κάνουμε πλούσιους, σαν εμάς. Από αυτό θα δούμε πώς θα διαχειριστούνε τα λεφτά και ίσως καταλάβουμε και το «μυστικό» της χαράς τους.
Αλλαγή σκηνικού
(Ο φτωχός με τη γυναίκα του το άλλο πρωί βγαίνουν από το σπίτι να πάνε για δουλειά.)
ΓΥΝΑΙΚΑ: Αχ, άντρα μου... Πάλι πάμε για δουλειά και ποιο το αποτέλεσμα; Πάλι ψωμί και ραδίκια θα φάμε. Άδικη που είναι η ζωή!
ΦΤΩΧΟΣ: Τι είναι αυτά που λες, βρε γυναίκα… Αντί να χαίρεσαι που έχεις την οικογένειά σου δίπλα σου, κάθεσαι και συλλογίζεσαι πράγματα που δε θα αλλάξουν ποτέ...
ΓΥΝΑΙΚΑ: Σταμάτα λίγο! Κοίτα εκεί, ο γείτονάς μας ο πλούσιος δεν είναι αυτός; Έρχεται προς το μέρος μας, τι να θέλει άραγε...;
ΠΛΟΥΣΙΟΣ: Καλημέρα γείτονες! Ακούστε με λίγο… Θα ήθελα να συζητήσουμε κάποια πράγματα.
ΦΤΩΧΟΣ: Σαν τι πράγματα δηλαδή;
ΠΛΟΥΣΙΟΣ: Να, τόσα χρόνια γείτονες, βρε παιδί μου... και σε θεωρώ πολύ τίμιο άνθρωπο. Αποφάσισα λοιπόν να σου δώσω χίλια γρόσια για να διευκολύνω την οικονομική σου κατάσταση.
ΦΤΩΧΟΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ, άνθρωπέ μου! Μα δεν είναι ανάγκη, μια χαρά τα κουτσοβολεύουμε.
(Η γυναίκα του φτωχού κόβει τη συζήτηση)
ΓΥΝΑΙΚΑ: Πώς δεν τα χρειαζόμαστε, άντρα μου; Ευχαριστούμε πολύ, γείτονα!
Αλλαγή σκηνικού
(Στο σπίτι του φτωχού επικρατεί αναστάτωση. Ο φτωχός και η γυναίκα του σκέφτονται τι να κάνουν τα χίλια γρόσια.)
ΦΤΩΧΟΣ: Εγώ λέω να τα βάλουμε στον τόκο ή να ανοίξουμε πραματευτάδικο, ειδάλλως να αγοράσουμε χωράφια.
ΓΥΝΑΙΚΑ: Τρελάθηκες, άντρα μου!!;; Το πρώτο πράμα που θα κάνουμε είναι να χτίσουμε το καλύτερο σπίτι στα Ζαγοροχώρια, έπειτα θα πάρουμε τα πιο ωραία ρούχα και θα τρώμε πλουσιοπάροχα γεύματα.
ΦΤΩΧΟΣ: Μα, καλή μου, δε σκέφτεσαι ότι έτσι τα χρήματα θα τελειώσουν πολύ σύντομα; Μετά τι θα απογίνουμε;
(Όλο το βράδυ ο φτωχός με τη γυναίκα του καυγαδίζουν για το πού θα επενδύσουν τα λεφτά.)
ΠΑΙΔΙΑ: Μπαμπάκα, γιατί δεν πιάνεις τη λύρα να τραγουδήσουμε λίγο;
ΦΤΩΧΟΣ: Τι λέτε τώρα, παιδιά, γρήγορα στα κρεβάτια σας όλοι... Α, και μην τολμήσει κανείς να με ενοχλήσει... Τώρα έχουμε στα χέρια μας χίλια γρόσια, δεν είναι ώρα για γλέντια.
(Τα παιδιά τρέχουν στα κρεβάτια τους γκρινιάζοντας για τις σκοτούρες που προκάλεσαν στο σπίτι τους τα λεφτά.)
Αλλαγή σκηνικού
ΠΛΟΥΣΙΟΣ: Μα τι γίνεται, ρε γυναίκα; Τρεις μέρες τώρα ούτε φωνή ούτε ακρόαση δεν ακούγεται από τους απέναντι. Τι θα τα κάνουν τελικά τα γρόσια;
ΣΥΖΥΓΟΣ: Δεν έχω ιδέα! Αλλά ας μην είμαστε βιαστικοί…
(Ο φτωχός, κρατώντας το σακουλάκι με τα γρόσια, χτυπάει την πόρτα του πλούσιου.)
ΠΛΟΥΣΙΟΣ: Γείτονα, τι θες εδώ πρωί πρωί; Συμβαίνει κάτι;
ΦΤΩΧΟΣ: Τίποτα, τίποτα! Μόνο να, ήρθα να σου επιστρέψω τα γρόσια, γιατί κατάλαβα πως δε με βοηθάνε σε τίποτα. Μόνο μπελάδες μου φέρνουν και σκοτούρες! Παρ' τα πίσω και σε ευχαριστώ πολύ που σκέφτηκες την οικογένειά μου.
Και από τότε και στο εξής ο φτωχός και η οικογένειά του κατάλαβαν πως είναι πιο ευτυχισμένοι δίχως πολλά λεφτά, γιατί το χρήμα δε φέρνει πάντοτε ευτυχία!
ΤΕΛΟΣ
Χ. Ειρήνη - Χ. Νεφέλη, Α3
Άλλοι/ες προτίμησαν να παρουσιάσουν τα αγαπημένα τους παραμύθια:
Ρ. Μαρία, Α3
Τ. Ολυμπία, Α3
Μπράβο σε όλους (και σ' αυτούς που οι εργασίες τους δε χώρεσαν στην ανάρτηση... Την επόμενη φορά!)
