Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2022

Χριστουγεννιάτικη ιστορία

Το πνεύμα των Χριστουγέννων, αλλά και η πάντα αγαπημένη "Χριστουγεννιάτικη ιστορία" του Κάρολου Ντίκενς, ενέπνευσαν τους μαθητές και τις μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου, που ζωγράφισαν...

Π. Σταύρος, Α2

Τ. Δήμητρα, Α2

Μ. Γεωργία, Α2

Χ. Καλλιρρόη, Α4

Άλλοι/ες προτίμησαν να γράψουν τις σκέψεις τους για τα Χριστούγεννα και το νόημά τους.

Τι σημαίνουν για μένα τα Χριστούγεννα...
   Χριστούγεννα… η αγαπημένη μου εποχή! Δεν ξέρω τι είναι αυτό που τα κάνει τόσο ξεχωριστά. Ίσως τα πάντα: οι διακοπές του σχολείου και η ξεκούραση, η γιορτινή ατμόσφαιρα στην πόλη, το αναμμένο τζάκι, το στολισμένο και γεμάτο φωτάκια δέντρο που ποτέ δε βαριέσαι να κοιτάς, το μόνο πρωινό ξύπνημα (για κάλαντα) που λατρεύω, όλα τα ωραία γλυκά της μαμάς, το να βλέπει όλη η οικογένεια μαζεμένη μια χριστουγεννιάτικη ταινία πίνοντας ζεστή σοκολάτα, η ανυπομονησία των παιδιών περιμένοντας τον Αι-Βασίλη με τα δώρα και η στιγμή που τα ανοίγουν, η χαρά στα πρόσωπα των αγαπημένων μας που κάθονται στο τραπέζι και απολαμβάνουν τα λαχταριστά φαγητά τη μέρα των Χριστουγέννων…


   Πέρα και πάνω απ’ όλα αυτά όμως, τα Χριστούγεννα δίνουν ευκαιρίες στους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι, βοηθώντας τους λιγότερο τυχερούς της ζωής, τους συνανθρώπους τους που δεν έχουν τι να φάνε και πού να κοιμηθούν. Αυτό είναι το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων, η αγάπη που δίνεις και παίρνεις!
Σ. Μυρτώ, Α4

   Όποτε ακούω τη λέξη «Χριστούγεννα», στο μυαλό μου έρχονται οι διακοπές και οι βόλτες με τους φίλους μου, οι έξοδοι με την οικογένειά μου σε στολισμένες πλατείες και χιονισμένα χωριά, τα κάλαντα που λέω με τα ξαδέρφια μου και μετά γελάμε και λέμε ότι πλουτίσαμε, το οικογενειακό τραπέζι στο σπίτι της γιαγιάς μου, η προσμονή της καινούριας χρονιάς, με νέους στόχους και ελπίδες. Τα Χριστούγεννα είναι η πιο χαρούμενη γιορτή του χρόνου!
Τ. Πένυ, Α4


   Τα Χριστούγεννα μοιραζόμαστε στιγμές και δημιουργούμε αναμνήσεις που θα μας είναι πολύτιμες για πάντα! Επίσης, είναι η κατάλληλη στιγμή για να θυμηθούμε πως ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους σαν κι εμάς και για να τους δούμε όπως πραγματικά είναι. Όλοι έχουν προβλήματα παρόμοια με τα δικά μας και καρδιές που χτυπούν σαν τη δική μας - ανεξάρτητα από το ποιοι είναι ή από πού προέρχονται. Για μένα, τα Χριστούγεννα είναι η ευκαιρία να προσφέρουμε σ’ εκείνους που έχουν ανάγκη, χωρίς να ζητήσουμε καμιά ανταπόδοση.
Χ. Θεοφανή, Α4

   Τα Χριστούγεννα είναι μαγεία! Το άστρο των Χριστουγέννων, η αναζήτηση της Φάτνης από τους Μάγους κάνουν για μένα μια εικόνα μαγική. Κάθε χρόνο δίνω μια υπόσχεση στον εαυτό μου, να ξυπνήσω πολύ νωρίς και να δω το άστρο των Χριστουγέννων, όμως πάντα κάτι θα συμβεί, το ξεχνώ και αποκοιμιέμαι…


   Επίσης, τα Χριστούγεννα για μένα σημαίνουν χαλάρωση, παιχνίδι και ανεμελιά. Την ημέρα των Χριστουγέννων, εκτός από τα δώρα που θα βρω κάτω από το δέντρο, μοιράζομαι ωραίες στιγμές με δικούς μου ανθρώπους, κάθομαι με την οικογένειά μου γύρω από το γιορτινό τραπέζι, συζητάμε και περνάμε καλά!
Τ. Αντωνία, Α4

   Χριστούγεννα, η πιο όμορφη εποχή του χρόνου! Παντού επικρατεί εορταστική ατμόσφαιρα, όλα είναι φωτισμένα και στολισμένα, οι περισσότεροι άνθρωποι μένουν για λίγο μακριά από τα άγχη της καθημερινότητας, της έγνοιας, της σκοτούρας και της εργασίας. Έχω περισσότερο χρόνο να δω την οικογένειά μου, να απολαύσω στιγμές μαζί της, να χαρώ τους συγγενείς μου σε εορταστικά τραπέζια και συναθροίσεις. Επίσης, όπως σε όλα τα παιδιά, έτσι και σ’ εμένα αρέσει να ανταλλάσσω δώρα με αγαπημένα πρόσωπα και γενικά να νιώθω λίγο πιο ανέμελος και να ξεκουράζομαι από το φορτωμένο πρόγραμμα της σχολικής μου ζωής.


   Εκτός όμως από όλα αυτά, τα Χριστούγεννα έχω τη δυνατότητα να πηγαίνω περισσότερο στην εκκλησία, να χαίρομαι την κατάνυξη της ατμόσφαιρας και να γεμίζει η ψυχή μου ηρεμία και αγαλλίαση. Τότε καταλαβαίνω ότι όλα όσα σχετίζονται με υλικά αγαθά και διασκέδαση είναι εφήμερα… Τελικά, το μεγαλύτερο κι ωραιότερο μήνυμα, που μου θυμίζουν κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, είναι η ευτυχία να έχω γύρω μου ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ, που τους εμπιστεύομαι και με εμπιστεύονται, που κοντά τους νιώθω ασφάλεια και προστασία. Τις μέρες των Χριστουγέννων με πλημμυρίζει η χαρά και η ευγνωμοσύνη για όσα ο Θεός μού έχει δώσει στη ζωή μου! Βιώνω ένα αίσθημα εσωτερικής γαλήνης, αλλά και την ανάγκη να γίνω καλύτερος άνθρωπος…
Μ. Στέργιος, Α2

   Σε πρώτο επίπεδο, τα Χριστούγεννα είναι μία μεγάλη γιορτή όπου μαζεύονται άνθρωποι που αγαπάς και νοιάζεσαι για να μοιραστείτε τη χαρά και την ευτυχία. Χριστούγεννα είναι να τρως με όλη την οικογένεια και να ανοίγεις πολλά δώρα (όπως ονειρεύονται μικροί και μεγάλοι), να βρίσκεσαι με φίλους και να κάνετε βόλτες, χαζεύοντας τα στολισμένα μαγαζάκια και τρώγοντας ένα γλυκάκι… Τελικά όμως, πιστεύω πως τα Χριστούγεννα κρύβουν μία μαγεία, ένα θαύμα που μόνο όσοι είναι αισιόδοξοι και καλοπροαίρετοι μπορούν να το διακρίνουν…
   Γι’ αυτό λοιπόν για μένα Χριστούγεννα είναι κάθε μέρα! Γύρω μου έχω ανθρώπους που εμπιστεύομαι, που μπορώ να μοιράζομαι τα πάντα, που δίνουν χαρά στη ζωή μου, όπως οι γονείς μου που με στηρίζουν, οι φίλες μου στο σχολείο που κάνουν κάθε μάθημα και διάλειμμα τόσο ξεχωριστό, ο αδελφός μου που, όσο και να φωνάζει, δεν καταφέρνει να κρύψει το πόσο γλυκός και τρυφερός είναι, και τέλος η καλύτερή μου φίλη, που με κάνει να γελάω και μ’ αγαπάει γι’ αυτό που είμαι.
   Όλα αυτά είναι Χριστούγεννα για μένα και μπορώ να το φωνάξω, να το πω το πόσο τυχερή είμαι και το πόσο τους αγαπώ όλους αυτούς που μου φέρονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μαζί με ένα μεγάλο συγγνώμη που πολλές φορές τους κούρασα και τους πλήγωσα…
Μ. Όλγα, Α2


   Τα Χριστούγεννα για μένα είναι μία πολύ όμορφη περίοδος. Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι κουραμπιέδες και κυρίως μελομακάρονα! Κάθε χρόνο αυτό είναι το πρώτο θέμα για καβγά ανάμεσα στην αδερφή μου και σε μένα, ποια θα φάει τα περισσότερα μελομακάρονα… Όσο για το δέντρο μας, μπορεί να μην είναι και τόσο ωραίο εμφανισιακά, αλλά πάντα στολίζεται με κάθε είδους χριστουγεννιάτικα αξεσουάρ και, πάνω απ’ όλα, με αγάπη και πολύ κέφι!
   Επιπλέον, τα Χριστούγεννα, στο σπίτι μας υπάρχει συνεχώς μουσική, κάτι που λατρεύω… Με τη μαμά μου κάνουμε τα καλύτερα ντουέτα και τους καλύτερους χορούς! Ευτυχώς, κατοικούμε σε μία οικοδομή όπου στους γείτονές μας αρέσει να γλεντάνε, όπως και σ’ εμάς. Η ποντιακή ρίζα δεν κρύβεται! Τα τραπέζια με φίλους έχουν πάντα απίστευτο γέλιο και τηγανητές πατάτες για τα παιδιά.
   Και κάτι σημαντικό για μένα: πριν από κάποια χρόνια ερχόταν ένα αγαπημένο μου πρόσωπο και περνούσε μαζί μας τα Χριστούγεννα. Τον περιμέναμε πώς και πώς όλοι… Τώρα αυτός ο άνθρωπος δε βρίσκεται πλέον στη ζωή, θα ζει όμως για πάντα μέσα στις αναμνήσεις μου, ιδιαίτερα τις μέρες των γιορτών…

Χριστούγεννα
Δεν περιμένω όμως τίποτα πια
Τον Αι Βασίλη απλώς τον έλεγαν μπαμπά
Κι είναι ένας πρώην Έλλην αριστερός
Ένας θνητός
Με τ’ όνειρό του δίχως στέγη καμιά
Και το ανοιξιάτικο κορίτσι - μαμά
Βαραίνει απ’ τη συνταγή την παλιά
Οι μυρωδιές θυμίζουν κάτι βαθύ
Κάποια πληγή
Που απλώς δε θέλουμε ν’ ανοίξει ξανά...
Χ. Ζωή, Α2


Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2022

Οι πιτσιρίκοι - το σαμποτάζ

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου αποδίδουν σε μορφή θεατρικού διαλόγου ή αφηγήματος το σαμποτάζ που έκαναν οι πιτσιρίκοι στο ομώνυμο κείμενο του Δ. Ψαθά.

Πρώτα το σχέδιο...

Οι συνωμότες της ιστορίας μας δεν είναι παρά μικρά παιδιά. Τα περισσότερα από αυτά είναι ορφανά, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβιώσουν, αλλά και να βοηθήσουν στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Αρχηγός τους είναι ο Αχιλλέας, που είναι και ο μεγαλύτερος.
Αχιλλέας: Παιδιά, πώς θα σας φαινόταν να πηγαίναμε μια βόλτα το βραδάκι από το Ζάππειο; Όλο και κάποιο ωραίο φορτηγάκι θα βρούμε να σαμποτάρουμε!
Γιώργος: Τέλεια ιδέα! Και, πού ξέρεις; Μπορεί να έχει και τρόφιμα μέσα. Έχουμε πεθάνει της πείνας…
Αχιλλέας: Χρειάζεται όμως πολλή προσοχή, γιατί αυτά τα θηρία οι Γερμανοί δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Δε θυμάστε τότε, όταν είχαν πρωτομπεί στην Αθήνα, εκείνο το τέρας που έσπασε το χέρι του Δημήτρη, επειδή πετροβολούσε το όχημά του;
Μαρία: Ξεχνιέται κάτι τέτοιο; Μαζί πετούσαμε πέτρες, αλλά εγώ κατάφερα και ξέφυγα την τελευταία στιγμή.
Αχιλλέας: Τώρα όλα τα γερμανικά φορτηγά φρουρούνται. Άρα, για να γίνει το σαμποτάζ, κάποιος από μας πρέπει να απασχολήσει τον φρουρό…
Οδυσσέας: Εγώ! Άστο πάνω μου… Ξέρω τι να κάνω για να μη σας πάρει χαμπάρι!
Γιώργος: Ωραία, θα τρυπήσουμε τα λάστιχα του φορτηγού και…
Μαρία: Μόνο τα λάστιχα; Όλο το φορτηγό θα το κάνουμε ΑΓΝΩΡΙΣΤΟ!
Αχιλλέας: Έκλεισε, λοιπόν! Τα πολλά λόγια είναι φτώχια… . Η δουλειά σάς είναι γνωστή, ξέρετε πια να την κάνετε και με κλειστά τα μάτια. Καλή μας τύχη, μάγκες!
Μ. Όλγα, Α2

...Μετά το σαμποτάζ!

- Ελάτε, παιδιά! Τώρα είναι η ευκαιρία μας…, είπε στους πιτσιρίκους ο Νάσος, ο αρχηγός τους. Στόχος μας είναι να πάρουμε από το γερμανικό φορτηγό ό,τι χρήσιμο βρούμε και μετά να το διαλύσουμε, το καταραμένο! Μανώλη, πάρε αυτόν τον σουγιά και τρύπα τα λάστιχα. Εσύ, Αντώνη, θα ξεβιδώσεις τις ρόδες με το κατσαβίδι. Οι άλλοι ξέρετε όλοι τι πρέπει να κάνετε;
- Ναι, απάντησαν οι μικροί σαμποτέρ χαμηλόφωνα.
- Και ήσυχα, ε; Έτσι και μας πάρει είδηση ο φρουρός, αλίμονό μας!
   Ακροπατώντας, σκαρφάλωσαν στο μεγάλο φορτηγό και τα πήραν όλα. Δεν ξέχασαν τίποτα! Αφού κατάστρεψαν και ό,τι μπορούσαν, εξαφανίστηκαν το ίδιο αθόρυβα, όπως είχαν κάνει τη δουλειά. Μόνο ο Νάσος έμεινε πίσω, για να κάνει νόημα στον Πέτρο, που απασχολούσε τον Γερμανό φρουρό, ότι τελείωσαν.
   Μόλις ο Γερμαναράς, γελώντας ακόμη με τη «βλακεία» του πιτσιρίκου και πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό του, έφερε έναν γύρο το φορτηγό, κατάλαβε τι είχε γίνει, αλλά ήταν πια αργά!
Π. Άννα, Α2

   Νύχτα στο Ζάππειο. Η ώρα είναι εννιά. Η ομάδα των πιτσιρίκων παραμονεύει για να σαμποτάρει τους Γερμανούς. Αν και ξέρουν καλά ότι οι εχθροί θα έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα, γιατί την έχουν πατήσει πολλές φορές, και ότι κινδυνεύει η ίδια η ζωή τους, τα παιδιά είναι αποφασισμένα και γεμάτα θάρρος. Το όπλο τους θα είναι η πονηριά και η εξυπνάδα τους!
   Η ώρα πήγε δέκα. Οι πιτσιρίκοι είναι κρυμμένοι πίσω από τους θάμνους. Ένα φορτηγό σταματάει μπροστά τους. Κατεβαίνει ένας πανύψηλος Γερμανός, ο οποίος είναι οπλισμένος σαν αστακός! Ένας από τους πιτσιρίκους πηγαίνει σφυρίζοντας προς το μέρος του, με ένα τσιγάρο στο χέρι. Η υπόλοιπη ομάδα μένει ακίνητη και ήσυχη. Μόνο ο αέρας ακούγεται και τα βήματα του πιτσιρίκου με το τσιγάρο... Μόλις πλησιάζει στο φορτηγό, ο μικρός ξεκινάει το καλοστημένο θέατρο για να ξεγελάσει τον Γερμανό, τάχα πως προσπαθεί να ανάψει το τσιγαράκι του από το αναμμένο φανάρι.
   Τότε αναλαμβάνουν δράση οι άλλοι πιτσιρίκοι και πιάνουν αμέσως δουλειά! Μέσα σε λίγα λεπτά το φορτηγό είναι σε κακά χάλια και οι ρόδες του έχουν κάνει φτερά… Ο πιτσιρίκος που είχε αναλάβει να αποσπάσει την προσοχή του Γερμανού ανάβει τελικά το τσιγάρο του και φεύγει, ενώ οι άλλοι απομακρύνονται αθέατοι μετά το πετυχημένο σαμποτάζ. Βέβαια, δεν μπορούν ακόμη να πανηγυρίσουν το κατόρθωμά τους, γιατί υπάρχει κίνδυνος να γίνουν αντιληπτοί! Είναι απλά κάποιοι από τους πολλούς μικρούς ήρωες της Ελλάδας εκείνη την περίοδο…
Π. Στέφανος, Α2

   Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο από πριν. Οι ρόλοι είχαν μοιραστεί και οι πιτσιρίκοι ήταν έτοιμοι για δράση! Αφού άφησαν τον πιο μικρό της παρέας να κρατάει τσίλιες, σιγά σιγά πλησίασαν τον Γερμανό, που περιπολούσε γύρω από το φορτηγό του. Ο αρχηγός της ομάδας πλησίασε, κρατώντας ένα τσιγάρο, και έκανε πως προσπαθεί να το ανάψει από το φανάρι του φορτηγού. Ο Γερμανός τον είδε και πήγε κοντά του, απορώντας τι κάνει. Σκέφτηκε ότι οι πιτσιρίκοι στην Ελλάδα έχουν μυαλό κουκούτσι κι έβαλε τα γέλια. Αυτό όμως που νόμιζε για κουταμάρα ήταν ο καλύτερος αντιπερισπασμός! Όση ώρα ο αρχηγός τους έπαιζε τον ρόλο του, οι άλλοι, με ταχύτητα και επιδεξιότητα (οι περισσότεροι ήταν έμπειροι σ’ αυτή τη δουλειά), παραβίασαν την πόρτα του φορτηγού και μπήκαν μέσα. Έσκισαν τα καθίσματα, έκοψαν τα καλώδια και άρπαξαν όσα μπορούσαν να μεταφέρουν. Δεν παρέλειψαν, πριν χαθούν στο σκοτάδι, να σκίσουν και τα λάστιχα… Η δολιοφθορά των πιτσιρίκων στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία! Ο μικρός τσιλιαδόρος, πριν το σκάσει κι αυτός, μιμήθηκε τη φωνή της κουκουβάγιας, όπως είχαν συμφωνήσει, δίνοντας το σύνθημα στον αρχηγό ότι όλα είχαν τελειώσει. Εκείνος, ατάραχος, άναψε επιτέλους το τσιγάρο του με τον αναπτήρα του Γερμανού, τον ευχαρίστησε μάλιστα και απομακρύνθηκε, περπατώντας στην αρχή, μα ύστερα τρέχοντας, για να συναντήσει τους φίλους του.
   Ο Γερμανός κίνησε πάλι να κάνει βόλτες γύρω από το φορτηγό, αλλά μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη τον περίμενε. Το όχημα είχε καταστραφεί τελείως! Λύσσαξε από το κακό του που την πάτησε έτσι και μάλλον κατάλαβε ποιος ήταν τελικά ο έξυπνος και ποιος ο βλάκας…
Π. Μαργαρίτα, Α2

Μετά το πετυχημένο σαμποτάζ, οι πιτσιρίκοι, που το είχαν βάλει στα πόδια για να μην τους πιάσει ο Γερμανός, συναντιούνται στο σημείο που είχαν συμφωνήσει, λαχανιασμένοι, αλλά και ενθουσιασμένοι…
Οδυσσέας: Μάγκες, αμάσητο το κατάπιε το παραμύθι που του πούλησα ο Γερμαναράς!
Γιώργος: Μου αρέσει που νομίζουν πως είναι κι έξυπνοι…
Μαρία: Όλα ρημαδιό τα κάναμε! Για πέταμα έγινε το φορτηγάκι.
Αχιλλέας: Μπράβο, παιδιά! Έτοιμοι για το επόμενο χτύπημα τώρα!
Μ. Όλγα, Α2

Άλλοι/ες προτίμησαν τη ζωγραφική ή το κόμικς.

Μ. Γεωργία, Α2

Π. Ιωάννα, Α4

Τ. Δήμητρα, Α2

Χ. Βαλέρια, Α2

Μ. Στέργιος, Α2

Λ. Τατιάνα, Α2