Η Μαφάλντα και ο Φελίπε στο σχολείο!

Με έμπνευση από τη Μαφάλντα και τον Φελίπε...

...οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου γράφουν μια σελίδα στο ημερολόγιο των πρωταγωνιστών...

Από το ημερολόγιο του Φελίπε

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

   Μετά από ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο, μια ελεεινή Δευτέρα… Φυσικά, φταίει γι’ αυτό το σχολείο. Με τρομάζει, με καταπιέζει, με ενοχλεί και με αρρωσταίνει…

   Στο διάλειμμα αποφάσισα να μιλήσω στη φίλη μου τη Μαφάλντα. Ένιωθα πως, αν δεν έλεγα κάπου τον πόνο μου, θα έσκαγα. Μεγάλο λάθος! Στην προσπάθειά της να με κάνει να νιώσω καλύτερα, άρχισε να μου λέει πως σε κανέναν δεν αρέσει το σχολείο, ούτε τα πολλά καθήκοντα για το σπίτι. Γράψιμο και διάβασμα όλη μέρα! Κόντεψα να τρελαθώ… Μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι για το σχόλασμα, σκεφτόμουν συνεχώς τα λόγια της και με έκοβε κρύος ιδρώτας. ΘΕΕ ΜΟΥ! ΔΕΝ ΤΑ 'ΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ!!

   Μάλλον πρέπει να την κοπανήσω, αλλά πού να πάω; Ίσως κάπου να υπάρχει μία χώρα όπου τα σχολεία να είναι διαφορετικά και πιο ευχάριστα για τους μαθητές... Θα ρωτήσω αύριο τη δασκάλα.

Μ. Μαρία, Α2

Αγαπητό ημερολόγιο,

   Η πρώτη μου εβδομάδα στο σχολείο ήταν κυριολεκτικά απαίσια! Γιατί να υπάρχουν και τα μαθήματα ανάμεσα στα διαλείμματα; Με το που χτυπάει το κουδούνι για να βγούμε, χτυπάει πάλι για να ξαναμπούμε. Και τα μαθήματα, τόσο βαρετά! Όλη την ώρα τα ίδια και τα ίδια… Αυτά ακριβώς σκεφτόμουν καθώς επέστρεφα στο σπίτι, όταν ξαφνικά έπεσα πάνω στη Μαφάλντα. Αμέσως κατάλαβε ότι κάτι με απασχολεί και με ρώτησε τι έχω. Μόλις της είπα τις σκέψεις μου, αυτή, αντί να με παρηγορήσει, συμπλήρωσε κι άλλα κακά που δεν είχα σκεφτεί από μόνος μου. Μου είπε πως είναι τρομερό να είσαι κλεισμένος σε ένα κτίριο για να γράψεις και να διαβάσεις και μετά να πρέπει να γυρίσεις σπίτι για να ξαναγράψεις και να ξαναδιαβάσεις! Στη σκέψη αυτή με έπιασε απελπισία…

   Ευτυχώς, σήμερα είναι Παρασκευή και αύριο δεν έχουμε σχολείο!

Μ. Φαίδρα, Α2

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

   Η μέρα μου σήμερα ήταν φρικτή. Ακόμα δεν ξεκίνησε καλά καλά το σχολείο και μου φαίνεται ήδη ανυπόφορο… Καταπιέζομαι, αγχώνομαι, νευριάζω τόσο, που στο τέλος θα αρρωστήσω! Η φίλη μου η Μαφάλντα (που είναι πιο χαλαρή από μένα) μου λέει ότι το σχολείο δεν αρέσει σε κανέναν και με συμβουλεύει να ηρεμήσω. Μα πώς να ηρεμήσω, όταν στο καπάκι μου θυμίζει πως το γράψιμο και το διάβασμα συνεχίζεται μετά από τόσες ώρες σχολείου και στο σπίτι! Και εγώ ο "έξυπνος" δεν τα είχα σκεφτεί όλα αυτά… ΒΟΗΘΕΙΑ!

Τ. Δημήτρης, Α4

Αργεντινή, 9/12/1970

Αγαπητό ημερολόγιο,

   Πριν αρχίσει το σχολείο φοβόμουν πως δε θα μ’ αρέσει… Ε, λοιπόν, τελικά είχα δίκιο! Είμαστε κλεισμένοι σε ένα κτίριο σαν φυλακή έξι-εφτά ώρες με πολύ μικρά διαλείμματα και, σαν να μην έφτανε αυτό, μας βάζουν και καθήκοντα για το σπίτι, ασκήσεις, αντιγραφές και αποστήθιση. Αυτό με αρρωσταίνει!

   Γράφουμε τεστ στην αλφαβήτα και στην πρόσθεση. Πρέπει να κάνουμε καλά γράμματα, διαφορετικά η δασκάλα μας μαλώνει. Το μόνο μάθημα που μου αρέσει στο σχολείο είναι τα εικαστικά. Μ’ αρέσει να ζωγραφίζω και η κυρία που έχουμε είναι πολύ καλή. Μάλιστα αυτές τις μέρες φτιάχνουμε μια χριστουγεννιάτικη κάρτα, καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. 

   Στο διάλειμμα παίζουμε ποδόσφαιρο με τους φίλους μου και πειράζουμε τα κορίτσια, που όλο συζητάνε για κούκλες. Όταν όμως γυρίζω στο σπίτι, πρέπει να κάνω τα μαθήματά μου, διαφορετικά θα την έχω άσχημα από τους γονείς μου. Βέβαια σ’ αυτό έβαλε το χεράκι της και η Μαφάλντα, γιατί αυτή τους είπε για τα καθήκοντα στο σπίτι. Ξέρω πως, αν δεν τα κάνω, θα βρω τον μπελά μου!

   Ακόμα δεν είμαστε ούτε στη μέση της χρονιάς, κι εγώ περιμένω ήδη με αγωνία το τέλος της! Μετά μένουν άλλα έντεκα χρόνια μέχρι να τελειώσει το σχολείο για μένα… Πότε θα περάσουν, Θεέ μου;

Χ. Δημήτρης, Α4

Από το ημερολόγιο της Μαφάλντα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

   Πέρασαν κιόλας τρεις εβδομάδες από τότε που ξεκίνησα το σχολείο! Ακόμα προσπαθώ να προσαρμοστώ, αλλά πιστεύω πως τα καταφέρνω αρκετά καλά. Στην τάξη είμαι μαζί με τον Φελίπε, εκείνο το ωραίο αγόρι που ήρθε φέτος στη γειτονιά. Σήμερα στο διάλειμμα επιτέλους μου μίλησε! Και τι μου είπε, παρακαλώ; Ότι δεν αντέχει το σχολείο! Και καλά τον κάνει να αρρωσταίνει… Προσπάθησα να του δείξω ότι τον καταλαβαίνω, αλλά η κατάσταση ξέφυγε όταν του είπα ότι πρέπει να γράφουμε και να διαβάζουμε και στο σπίτι. Άρχισε να φωνάζει ότι δε θέλει να τα κάνει όλα αυτά και ότι τώρα συνειδητοποίησε πραγματικά τι μας περιμένει! 

   Καλά, ποτέ δε θα τα καταλάβω αυτά τα αγόρια! Ευτυχώς, σε λίγο θα έρθει η Σουζανίτα να παίξουμε…

Κ. Νεφέλη, Α2

Αγαπητό ημερολόγιο,

   Ο καλός μου ο Φελίπε ήταν σήμερα πολύ προβληματισμένος… Μου εμπιστεύθηκε ότι το σχολείο τον τρομάζει και τον καταπιέζει. Εγώ προσπάθησα να του συμπαρασταθώ και να φανώ δυνατή, αλλά φοβάμαι πως, χωρίς να το θέλω, τον στεναχώρησα περισσότερο… 

   Κι εμένα δε μου αρέσει το σχολείο… Σκέφτομαι όμως πως είμαι τυχερή που έχω έναν φίλο αδερφικό: αυτόν, τον Φελίπε! Μαζί μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο το σχολείο, αλλά και κάθε δυσκολία στη ζωή αποτελεσματικά και με χιούμορ. Ναι, αυτά έπρεπε να του πω! Αύριο κιόλας θα του μιλήσω! 

Τ. Βασίλης, Α4

Και μια σελίδα από το ημερολόγιο της μαμάς του Φελίπε!

Καλό μου ημερολόγιο,

   Σου έχω πει ότι θα σου γράφω μόνο για σημαντικά θέματα. Το θυμάσαι, ε; Λοιπόν, σήμερα έγινε κάτι που πιστεύω ότι αξίζει να σου το εμπιστευθώ.

   Το μεσημέρι ο γιος μου, ο Φελίπε, γύρισε από το σχολείο κλαμένος. Τον ρώτησα τι του συμβαίνει και, μέσα από λυγμούς, μου είπε την αλήθεια. Έκλεισε πια ένας μήνας που πηγαίνει στο Δημοτικό και δεν του αρέσει καθόλου. Σιχαίνεται το πρωινό ξύπνημα και δεν μπορεί τη δικιά μου βιασύνη, που όλο του φωνάζω και τον τραβολογάω… Έπειτα, πιστεύει πως η δασκάλα του στο σχολείο δεν τον συμπαθεί και τον μαλώνει όλη την ώρα. Και το χειρότερο είναι που πρέπει να διαβάζει στο σπίτι και που έχει λιγότερο χρόνο για παιχνίδι. Γι’ αυτό είναι τόσο κακόκεφος κάθε Δευτέρα… Μου είπε ακόμα πως η Μαφάλντα (το νέο του ενδιαφέρον) προσπάθησε να τον ηρεμήσει, αλλά τελικά τον έκανε να νιώσει χειρότερα.

   Ευτυχώς, είχα κάνει παστίτσιο το μεσημέρι, γεγονός που κατάφερε να κόψει το κλάμα του. Όμως σκέπτομαι... τι να κάνω για να βοηθήσω το παιδί μου; Οι άλλες μαμάδες τι κάνουν; Για αρχή, αύριο κιόλας θα πάω στο σχολείο να δω τη δασκάλα του. 

   Τι δύσκολο να είσαι μαμά!

Χ. Αριάδνη, Α4

Άλλοι/ες προτίμησαν να "στείλουν" τον Φελίπε στο Γυμνάσιο...

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

   Μια ακόμη δύσκολη μέρα... Το πρωί, ενώ πήγαινα στο σχολείο, συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει να πάρω μαζί μου τη δήλωση για την εκδρομή που θα πάμε την άλλη εβδομάδα και ότι η διορία ήταν μέχρι σήμερα. Οπότε, αντίο εκδρομή… Επίσης, μας επέστρεψαν τα τεστ της Φυσικής και δεν τα πήγα και πολύ καλά. Αναμενόμενο… Δεν είναι ότι δε διάβασα, αλλά κάθε φορά που γράφω τεστ έχω πάρα πολύ άγχος. Και σαν να μη μου έφταναν όλα αυτά, το απόγευμα που βγήκα βόλτα συνάντησα τη Μαφάλντα κι άρχισα να της λέω τι έγινε σήμερα και πόσο χάλια περνάω στο σχολείο. Και τι έκανε αυτή, παρακαλώ; Μου είπε κι άλλους τόσους λόγους που το σχολείο είναι ανυπόφορο. Αυτό ήταν! Τα ήδη τεντωμένα νεύρα μου έσπασαν. Άρχισα να πανικοβάλλομαι για το πώς θα καταφέρω να επιβιώσω στο Γυμνάσιο. Έτρεξα σπίτι μου και μέχρι τις δέκα διάβαζα χωρίς σταματημό…

   Τελικά, το Γυμνάσιο είναι πολύ δύσκολο!

Μ. Γιώργος, Α2

Αγαπητό ημερολόγιο,

   Τώρα πια είμαι μεγάλος και πηγαίνω στο Γυμνάσιο. Αχ, από εδώ και πέρα μόνο διάβασμα και τίποτε άλλο… Ούτε χρόνο για να παίζω, ούτε να κάθομαι και να χαζολογώ! Ειδικά όταν πέφτουν βροχή τα τεστ και τα διαγωνίσματα, τότε είναι που πρέπει να διαβάζω με τις ώρες! Στο Δημοτικό είχα λίγα μαθήματα κι έτσι μου έμεναν ώρες για παιχνίδι… 

   Άντε να δω τι θα κάνω όταν έρθει η στιγμή να δώσω για πανελλήνιες… Αλλά ας μην τα σκέπτομαι από τώρα αυτά, έχω καιρό ακόμα (αν επιζήσω μέχρι τότε και δεν τρελαθώ)…

Π. Παναγιώτης, Α4

...ή να δώσουν τη δική τους συνέχεια στο κόμικς!

Ζ. Χριστιάνα, Α2