Το πιο γλυκό ψωμί

Στο πλαίσιο της διδασκαλίας του λαϊκού παραμυθιού "Το πιο γλυκό ψωμί" οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ τάξης ζωγράφισαν...

Η ανορεξία του βασιλιά

Ι. Θοδωρής, Α2

Η λύση δεν είναι εύκολο να βρεθεί...

Ζ. Χριστιάνα, Α2

Μ. Μαρία, Α2

Η δοκιμασία του βασιλιά

Κ. Ξένια, Α2

Π. Παναγιώτης, Α4

Απέδωσαν το τέλος του παραμυθιού σε μορφή κόμικς...

Χ. Γιώργος, Α4

Βρήκαν παροιμίες, λαϊκές λέξεις και φράσεις σχετικές με το ψωμί...

- Βγάζω ή κερδίζω το ψωμί μου: εξασφαλίζω τα αναγκαία για να ζήσω.

- Δεν έχω ψωμί να φάω: είμαι πολύ φτωχός.

- Λέω το ψωμί ψωμάκι: λιμοκτονώ, δεν έχω να φάω.

- Τρώω ψωμί (από κάποιον): με τρέφει, μου παρέχει εργασία (κάποιος).

- Αυτή η δουλειά έχει ψωμί (ή φαΐ): αυτή η δουλειά είναι σίγουρη ή αποφέρει κέρδη.

- Φάγαμε μαζί ψωμί κι αλάτι: έχουμε ζήσει πολλά μαζί ή είμαστε φίλοι από παλιά.

- Έχω πολύ ψωμί (ακόμα): υπάρχει πολύς χρόνος ακόμη, για να τελειώσει ή να ολοκληρωθεί κάτι.

- Έχω να φάω πολλά ψωμιά ή πολλά καρβέλια ακόμη: θα περιμένω ακόμη πολύ, έχω πολλά χρόνια ζωής μπροστά μου / χρειάζεται ακόμη χρόνος και προσπάθεια για να αποκτήσω την αναγκαία πείρα σε κάτι.

- Είναι λίγα τα ψωμιά του ή (τα) έφαγε τα ψωμιά του: βρίσκεται πια στα τελευταία του, δε θα ζήσει για πολύ ακόμη.

- Για ένα κομμάτι ψωμί: για ελάχιστα χρήματα.

- Τρώω γλυκό ψωμί: ζω με άνεση, είμαι ευχαριστημένος από τον τρόπο που βγάζω το ψωμί μου.

- Τρώω πικρό ψωμί: ζω με δυσκολία, είμαι δυσαρεστημένος από τον τρόπο που βγάζω το ψωμί μου. 

- «…και ξερό ψωμί»: για να δείξουμε ότι θέλουμε ή υποστηρίζουμε κάτι φανατικά, αυτό και μόνο αυτό και τίποτε άλλο.

- Υγεία και ξερό ψωμί: όταν υπάρχει η υγεία, τα υλικά αγαθά έχουν δευτερεύουσα σημασία.

- Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται: όταν επιθυμούμε κάτι και συνεχώς το σκεφτόμαστε.

- Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει: οι βιαστικές ενέργειες δεν έχουν καλά αποτελέσματα.

- Ψωμί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη γυρεύουμε - Ψωμί δεν έχουμε, τυρί ζητάμε - Εμείς ψωμί δεν είχαμε, λουκούμια εγυρέψαμε: δεν έχουμε τα βασικά και ζητάμε τα επιπλέον.

- Όποιος έχει νου και γνώση, πριν πεινάσει θα ζυμώσει: όποιος είναι προνοητικός, προετοιμάζεται κατάλληλα.

- Κάλλιο το σημερινό ψωμί παρά την αυριανή πίτα: τα σίγουρα έσοδα, έστω κι αν είναι λίγα, είναι προτιμότερα από τα πολλά αλλά μελλοντικά έσοδα που είναι αβέβαια.

- Μην τάξεις τ’ άγιου κερί και του παιδιού κουλούρι: όταν υποσχόμαστε κάτι πρέπει να το τηρούμε. 

- Τάζει φούρνους με καρβέλια και λαγούς με πετραχήλια: δίνει υποσχέσεις που είναι αδύνατο να τηρήσει.

- Σίγουρο ψωμί σε τρύπιο σακούλι: τα χρήσιμα πράγματα χρειάζονται και ανάλογη προσοχή.

- Στου σκύλου το προσκέφαλο ψωμί δεν ξημερώνει: οι αχόρταγοι και οι λαίμαργοι δεν μπορούν να συγκρατήσουν τις ορέξεις τους. 

Για τη συγκέντρωση του υλικού συνεργάστηκαν

- από το Α2:  Θ. Αλέξανδρος - Ι. Άννα-Μαρία - Κ. Άρτεμις - Κ. Θοδωρής - Κ. Άγγελος - Μ. Κατερίνα - Μ. Μαριλίτα - Μ. Νίκη - Μ. Φαίδρα

- από το Α4: Μ. Μύρων - Τ. Δημήτρης - Χ. Κατερίνα

Άλλοι/ες πάλι προτίμησαν  να δώσουν στο παραμύθι ένα διαφορετικό τέλος ή, με έμπνευση "Το πιο γλυκό ψωμί", να γράψουν τα δικά τους παραμύθια.

Μια αποτελεσματική δοκιμασία

     …Ο γέροντας είπε στον βασιλιά να πάει και να ζήσει μαζί του για τρεις μόνο μέρες. Ο βασιλιάς δέχτηκε και τον ακολούθησε στην καλύβα του. Για τρεις μέρες ο βασιλιάς μοιράστηκε την καθημερινότητα του γέροντα και έζησε σαν ένας απλός άνθρωπος του λαού. Βίωσε κι ο ίδιος τη φτώχεια, την κούραση και τον μόχθο των φτωχών ανθρώπων…

     Μετά από αυτή την εμπειρία, όταν γύρισε στο παλάτι του ήταν πια άλλος άνθρωπος. Σταμάτησε τις γκρίνιες και τις ιδιοτροπίες, άρχισε να νοιάζεται και να δουλεύει κι αυτός για τον λαό του, ενώ απέκτησε και το χόμπι της κηπουρικής! Η ανορεξία αποτελούσε πλέον παρελθόν… Η ευημερία των υπηκόων του έγινε η μόνη φροντίδα του βασιλιά, που πήρε το μάθημά του και έγινε ευτυχισμένος.

Μ. Ελευθερία - Τ. Αλεξάνδρα 

Το πιο γλυκό παιχνίδι!
     Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα παιδί που οι γονείς του ήταν πλούσιοι, πολύ πλούσιοι. Είχε πολλά παιχνίδια και οι γονείς του του έφερναν κάθε τόσο κι άλλα. Όμως το παιδί δεν ήταν ευτυχισμένο… Καθόταν βαριεστημένο και μαραζωμένο και δεν έπαιζε με τα παιχνίδια του. Για να το κάνουν να χαρεί, οι γονείς του αγόραζαν και του έδιναν τα πιο ακριβά παιχνίδια. Αλλά τίποτα… Κανένα παιχνίδι δεν του τραβούσε την προσοχή, με κανένα δεν είχε όρεξη να παίξει. 

     Μια μέρα πέρασε από το σπίτι τους η γιαγιά του παιδιού. Είδε το εγγονάκι της μόνο και κακοδιάθετο, και, επειδή ήξερε από παιδιά, κατάλαβε τι του συμβαίνει... Πήρε λοιπόν το παιδί μαζί με τα παιχνίδια του και πήγαν στο σπίτι μιας φτωχής οικογένειας με πολλά παιδιά. Τα φτωχά παιδάκια καταχάρηκαν και άρχισαν να παίζουν ενθουσιασμένα με τα παιχνίδια, καλώντας το πλούσιο παιδί να παίξει μαζί τους. Σιγά σιγά το πλουσιόπαιδο άρχισε κι αυτό να παίζει, διστακτικά στην αρχή και μετά με όλο και περισσότερη χαρά. Έμαθε να μοιράζεται τα παιχνίδια του, έκανε καλούς φίλους και ήταν και πάλι χαρούμενο κι ευτυχισμένο.

     Το πιο γλυκό παιχνίδι είναι αυτό που το μοιράζεσαι!

Κ. Θανάσης, Α2

Ο βασιλιάς και ο γελωτοποιός 
     Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς που ήταν πολύ πλούσιος, αλλά δεν ένιωθε ποτέ ευτυχισμένος. Τον έτρωγε η σκοτούρα από τη μια, η βαρεμάρα από την άλλη! 

     Ρώτησε λοιπόν τους βασιλικούς συμβούλους του τι να κάνει για να έχει μια πιο ευχάριστη ζωή. Αυτοί του πρότειναν να αγοράσει με τα πολλά χρήματα που είχε κάτι που το επιθυμούσε πολύ. Έτσι ο βασιλιάς αγόρασε ένα ταχύπλοο για να πηγαίνει βόλτες στη θάλασσα. Πήγε μια, πήγε δυο, πήγε τρεις βόλτες με το σκάφος του, μέχρι που το βαρέθηκε κι αυτό...

     Τι να κάνει, ξαναπήγε στους συμβούλους του και του πρότειναν αυτή τη φορά να πάει ένα μακρινό ταξίδι, να αλλάξει παραστάσεις. Πήγε λοιπόν για έναν μήνα στη Χαβάη, όμως πάλι δεν ένιωθε γεμάτος. Γύρισε πίσω ακόμα χειρότερα από πριν....

     Έχοντας πάρει απόφαση ότι δεν πρόκειται να βρει την ευτυχία, ο βασιλιάς αποφάσισε να πάρει έναν γελωτοποιό, τουλάχιστον για να τον διασκεδάζει κάπως… Τότε παρατήρησε κάτι πολύ σημαντικό: είδε πως ο γελωτοποιός του, χωρίς να έχει υλικά αγαθά, ήταν πάντα χαρούμενος. Το μυστικό του γελωτοποιού ήταν απλό: ήταν ευχαριστημένος από τη ζωή του επειδή του άρεσε να κάνει χαρούμενο τον κόσμο! 

     Έτσι ο βασιλιάς άρχισε να χρησιμοποιεί τα πλούτη που είχε όχι πια για τα καπρίτσια του, αλλά για να κάνει το καλό. Κατάλαβε ότι ο καλύτερος τρόπος για να γίνεις ευτυχισμένος είναι να κάνεις ευτυχισμένους τους άλλους!

Κ. Νίνο, Α2

Και ένα βίντεο που μας παρουσιάζει τη διαδικασία που οδηγεί...

Από το σιτάρι στο ψωμί!

Κ. Μαριλένα, Α2