Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019

Η Μαφάλντα και ο Φελίπε στο σχολείο!

Με έμπνευση από τη Μαφάλντα και τον Φελίπε...


...οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου γράφουν μια σελίδα στο ημερολόγιο των πρωταγωνιστών...

Από το ημερολόγιο του Φελίπε
Αχ, αγαπητό μου ημερολόγιο, 
   Δεν αντέχω αυτή την κατάσταση… Παρ’ όλο που το σχολείο δεν έχει και πολύ καιρό που άρχισε, εγώ πραγματικά δεν μπορώ άλλο! Απορώ πώς θα καταφέρω να βγάλω έναν ολόκληρο χρόνο. Ευτυχώς, σε σαράντα (40) ημέρες από σήμερα θα έχουμε Χριστούγεννα… Έχω βαρεθεί το Δημοτικό. Είμαι έξι χρόνια στο ίδιο σχολείο. Βλέπουμε κάθε μέρα την ίδια ανυπόφορη δασκάλα. Έλεος! Ελπίζω του χρόνου στο Γυμνάσιο τα πράγματα να είναι καλύτερα. Τουλάχιστον εκεί θα έχουμε για κάθε μάθημα διαφορετικό καθηγητή. 
   Ειλικρινά πες μου, ημερολόγιό μου, ένα παιδί, έστω ένα, που να του αρέσει το σχολείο. Εγώ δεν ξέρω κανένα… Φυσικά, το αγαπημένο μου μάθημα είναι η γυμναστική! Όλα τα άλλα μαθήματα είναι βαρετά και κάθε μέρα δε βλέπω την ώρα να σχολάσουμε. 
   Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχω και τη Μαφάλντα… Σήμερα μου είπε ότι είναι φοβερό να περνάς τη μέρα σου κλεισμένος σ’ ένα κτίριο γράφοντας και διαβάζοντας και μετά στο σπίτι να έχεις πάλι να γράψεις και να διαβάσεις. Ό,τι χειρότερο θα μπορούσα να ακούσω…
   Ωχ, τώρα θυμήθηκα ότι έχω να διαβάσω για αύριο το δυσκολότερο μάθημα. Ιστορία! Ποιος κάθεται τώρα να διαβάσει; Αλλά και ποιος την είδε τη δασκάλα και δεν τη φοβήθηκε; Πρέπει να βρω μια καλή δικαιολογία… Τι να κάνω; Το βρήκα! Θα πω ότι έφαγε το βιβλίο μου ο σκύλος μου, ο Μπόμπι!
Α. Αναστασία, Α2

Καλό μου ημερολόγιο,
   Δευτέρα σήμερα, η χειρότερη μέρα… Και βέβαια γι’ αυτό φταίει το σχολείο. Μετά από ένα ωραίο Σαββατοκύριακο όλο βόλτες και παιχνίδι με τα φιλαράκια μου, βρέθηκα πάλι κλεισμένος στην τάξη, βιδωμένος σε μια καρέκλα! Τα μαθήματα μου φαίνονται δύσκολα και τα βαριέμαι αφάνταστα. Και από πάνω πρέπει να κάθομαι ήσυχος και να μη μιλάω!
   Στο πρώτο διάλειμμα είπα να πω τον πόνο μου στη φίλη μου, τη Μαφάλντα. Δεν άργησα να το μετανιώσω… Η Μαφάλντα, όπως ξέρεις, είναι μια πολυλογού. Πήρε φόρα κι άρχισε να μιλάει χωρίς σταματημό! Μου είπε πως και σ’ αυτήν δεν αρέσει το σχολείο, κι ένα σωρό άλλα πράγματα που εγώ δεν τα είχα σκεφτεί μέχρι τώρα. Με έπιασε απελπισία, κόντεψα να εκραγώ από τα νεύρα μου…
   Μισώ το σχολείο!
Α. Ελπίδα, Α2

Αγαπητό ημερολόγιο,
   Έχω βρει τον μπελά μου μ' αυτό το σχολείο… Καθημερινά ξυπνάω από τα χαράματα και τρέχω να μην αργήσω. Αλλά το πραγματικό μαρτύριο ξεκινάει στην τάξη. Έχουμε φέτος έναν δάσκαλο… άστα να πάνε! Είναι αυστηρός, θέλει απόλυτη ησυχία και μας βάζει πολλά για το σπίτι. Κι αν σε πιάσει αδιάβαστο, ποιος τον ακούει… 
   Τις περισσότερες ώρες της μέρας διαβάζω. Το κεφάλι μου έχει γίνει καζάνι! Το σχολείο με τρομάζει, με ενοχλεί και με καταπιέζει. Η φίλη μου η Μαφάλντα, αντίθετα από μένα, το λατρεύει και προσπαθεί να με πείσει ότι δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα... Σήμερα μου είπε να μη στεναχωριέμαι, γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να γράφει και να διαβάζει όλη μέρα, πρώτα στο σχολείο και μετά στο σπίτι. Πιστεύω ότι όλα αυτά μου τα είπε για να με κάνει να νιώσω καλύτερα (γιατί αυτή δε φαίνεται να έχει πρόβλημα), αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να με βγάλει από τα ρούχα μου…
   Φοβάμαι πως της έβαλα τις φωνές… Όπως και να’ χει, αυτή να με βοηθήσει ήθελε. Αύριο θα της ζητήσω συγγνώμη!
Π. Δημήτρης, Α4

Από το ημερολόγιο της Μαφάλντα
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, 
   Σήμερα το σχολείο μου φάνηκε πολύ κουραστικό, οι ώρες των μαθημάτων έμοιαζαν ατελείωτες… Από τις 8 το πρωί μέχρι το μεσημέρι κλεισμένοι σ’ ένα κτίριο σαν τους φυλακισμένους! Μα, επιτέλους, είμαστε παιδιά, πόσο να αντέξουμε; Ευτυχώς που υπάρχουν και τα διαλείμματα…
   Όταν χτύπησε πια το κουδούνι, πήραμε μαζί με τον Φελίπε, όπως πάντα, τον δρόμο για το σπίτι. Είδα τον φίλο μου πολύ πεσμένο… Είναι αλήθεια πως μας ταλαιπωρεί το σχολείο, αλλά ο Φελίπε το έχει πάρει πιο κατάκαρδα από ό,τι εγώ και είναι πολύ αγχωμένος. Τον ρώτησα τι του συμβαίνει και μου εξομολογήθηκε πως το σχολείο τον τρομάζει, τον καταπιέζει και τον αρρωσταίνει. Πράγματι, έχω παρατηρήσει αρκετές φορές πως είναι στον κόσμο του κατά τη διάρκεια του μαθήματος… 
   Που λες, καλό μου ημερολόγιο, προσπάθησα να του δείξω ότι τον καταλαβαίνω απόλυτα. Του είπα ότι κάθε παιδί υποφέρει στο σχολείο και ότι είναι τρομερά αυτά που ζούμε κάθε μέρα. Αυτό που ήθελα ήταν να του δείξω ότι δεν είναι ο μόνος που νιώθει έτσι, αλλά δυστυχώς το μόνο που κατάφερα ήταν να τον αναστατώσω περισσότερο.
   Αύριο πρέπει οπωσδήποτε να κάνω κάτι για να του φτιάξω τη διάθεση… 
   Τώρα όμως θα σε αφήσω, ημερολόγιό μου, γιατί ο μπαμπάς μου θα με μαλώσει που είμαι τέτοια ώρα ξύπνια.
Καληνύχτα…
Γ. Ελισάβετ, Α2

Ημερολόγιό μου,
   Είμαι πολύ χαρούμενη που επιτέλους άρχισε το σχολείο! Είδα ξανά όλους τους συμμαθητές μου και την αγαπημένη μου δασκάλα! Ήρθε και ένα καινούριο κορίτσι στην τάξη μας. Στην αρχή δεν την πήρα με πολύ καλό μάτι, αλλά τώρα έχουμε γίνει φίλες. Θα έλεγα πως η νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο και ανυπομονώ για τη συνέχεια! Είμαι φέτος αποφασισμένη να διαβάζω περισσότερο και να παίρνω μόνο καλούς βαθμούς…
   Από την άλλη, με στεναχωρεί που ο φίλος μου ο Φελίπε δε συμμερίζεται τη γνώμη μου για το σχολείο. Να πω την αλήθεια, θα έπρεπε να το περιμένω απ’ αυτόν, γιατί είναι γκρινιάρης και σε όλα βρίσκει κάτι αρνητικό. Μάλιστα, σήμερα στο διάλειμμα τον βρήκα μόνο του να κόβει βόλτες πέρα δώθε, μες στα νεύρα… Δε θέλω να βλέπω τον φίλο μου σ’ αυτή την κατάσταση κι έτσι τον πλησίασα για να τον βοηθήσω να ηρεμήσει. Άρχισε να μου λέει διάφορα, πως το σχολείο τον βασανίζει, πως είναι γι’ αυτόν αληθινός Γολγοθάς και τα παρόμοια. Τι Drama King! Ωστόσο, προσπάθησα, σαν καλή φίλη, να τον παρηγορήσω. Του είπα αρχικά ότι σε κανέναν δεν αρέσει το σχολείο (αυτό δεν είναι αλήθεια, εμένα μου αρέσει!). Ως εδώ καλά τα πήγαινα, μα μετά τα χάλασα όλα… Θέλοντας να του δείξω ότι καταλαβαίνω πώς αισθάνεται και χωρίς να το πολυσκεφτώ, άρχισα να μιλάω για τα κακά του σχολείου. Τι το ήθελα; Ο Φελίπε ξέσπασε κι έβαλε τις φωνές! Εκεί που πήγαινα να καθησυχάσω τον φίλο μου, τον έκανα να νιώσει χειρότερα…
   Λυπάμαι πολύ για ό,τι συνέβη και ελπίζω να μου μιλάει αύριο ο Φελίπε… Μακάρι να ξεχάσει αυτά που του είπα!
Π. Ραφαέλα, Α4


...Ή επιλέγουν να "στείλουν" τον Φελίπε στο Γυμνάσιο!

Αγαπητό ημερολόγιο,
   Μόλις γύρισα στο σπίτι κατάκοπος. Μετά από ένα 7ωρο στο σχολείο, πώς να μην είμαι πτώμα; Τα έχω βρει μπαστούνια στο Γυμνάσιο… Ποιος να μου το’ λεγε πως θα νοσταλγούσα το Δημοτικό!
   Οι καθηγητές είναι πολύ απαιτητικοί και ο καθένας μας βάζει τόσο πολλά για το σπίτι, που είναι αδύνατο να τα προλάβεις όλα. Μου αρέσει που, όταν έρχεται το Σαββατοκύριακο, μας λένε όλοι ότι έχουμε πολλές μέρες μπροστά μας και θα τελειώσουμε τα καθήκοντά μας σε δέκα λεπτά το πολύ, αλλά, αν τα βάλεις όλα μαζί, δε σου φτάνουν ούτε πέντε ώρες… 
   Έτσι, όσο κι αν προσπαθώ, δεν είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου. Σήμερα η καθηγήτρια μας έδωσε το διαγώνισμα της ιστορίας. Πάτωσα… Κανείς δεν πήρε κάτω από τη βάση εκτός από μένα. Είμαι πολύ απογοητευμένος… Αύριο γράφουμε τεστ στα μαθηματικά και δεν έχω καταλάβει τίποτα. Αχ, Θεέ μου, τι θα κάνω;
   Η φίλη μου η Μαφάλντα προσπαθεί να μου δώσει κουράγιο. Τι ανάγκη έχει αυτή; Είναι άριστη μαθήτρια. Απορώ πώς τα καταφέρνει…
   Το Γυμνάσιο είναι ένας εφιάλτης! Και έρχεται και το Λύκειο…
Τ. Δήμητρα, Α4

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
   Σκούρα τα πράγματα… Ενώ όταν ξεκίνησα το Γυμνάσιο ήταν όλα καλά και χαλαρά, όσο πάει και δυσκολεύομαι περισσότερο. Τα μαθήματα κοντεύουν να με τρελάνουν, τα διαγωνίσματα και τα τεστ πέφτουν βροχή! Η τσάντα μου είναι τόσο βαριά σαν να κουβαλάω πέτρες. Πάει πια το παιχνίδι και ο ελεύθερος χρόνος…
   Σήμερα η ώρα δεν περνούσε με τίποτα. Ειδικά τις τελευταίες ώρες ήταν αδύνατο να συγκεντρωθώ και το μάτι μου ήταν καρφωμένο στο ρολόι. Κάθε λεπτό έμοιαζε αιώνας! Πάλι καλά που κάθομαι στο τελευταίο θρανίο…
   Με το που χτύπησε το κουδούνι, έφυγα σφαίρα για το σπίτι. Στον δρόμο συνάντησα τη φίλη μου, τη Μαφάλντα, που μένει κι αυτή στη γειτονιά μου, και πιάσαμε την κουβέντα. Κατάλαβα πως έχουμε τα ίδια παράπονα, πως και η Μαφάλντα καταπιέζεται στο σχολείο. Αυτό όμως δε με έκανε να νιώσω καλύτερα…
   Και τώρα πρέπει πάλι να στρωθώ και να τελειώσω τα μαθήματα, γιατί έχω να πάω και στα αγγλικά. Τι να κάνουμε; Οι μαθητές του Γυμνασίου έχουν πολλές υποχρεώσεις. Υπομονή…
Γ. Χριστίνα, Α2

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.