Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου γνωρίζουν και μας συστήνουν το νέο τους σχολικό περιβάλλον! Παρουσιάζουν την ιστορία του 1ου Γυμνασίου Καλαμαριάς, φωτογραφίζουν τους χώρους του σχολείου και την τάξη τους, αλλά και εκφράζουν τις πρώτες εντυπώσεις τους από το Γυμνάσιο και τα ευτράπελά του…
1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ, ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ!
Όσοι κατηφορίζουν την οδό Χηλής στην Καλαμαριά συναντούν, λίγο πριν το γήπεδο του Απόλλωνα, ένα μεγάλο κτιριακό συγκρότημα που στεγάζει το 1ο Γυμνάσιο και Λύκειο Καλαμαριάς. Αυτό είναι το σχολείο μας!
ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...
Πρόκειται για ένα σχολείο με μεγάλη ιστορία… Φέρει το ιστορικό προσωνύμιο «Φροντιστήριο Τραπεζούντας», σε ανάμνηση ενός από τα σημαντικότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα του Πόντου, που ιδρύθηκε στην Τραπεζούντα το 1682. Η οικονομική επιχορήγησή του από τους ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας, όπως και το γεγονός ότι σ’ αυτό δίδαξαν μεγάλοι δάσκαλοι του Γένους, οδήγησαν στη μεγάλη ανάπτυξη του σχολείου. Το «Ελληνικόν Φροντιστήριον Τραπεζούντος» υπήρξε ο μακροβιότερος εκπαιδευτικός οργανισμός της Τραπεζούντας και ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτήρια της Μικράς Ασίας. Μάλιστα, χαρακτηρίστηκε ως «Φάρος της Ανατολής», λόγω της σημαντικής προσφοράς του στην πνευματική καλλιέργεια και τη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων Ποντίων της Τραπεζούντας.
Το 1902 ολοκληρώθηκε η ανέγερση του νέου κτιρίου του Φροντιστηρίου. Το επιβλητικό τετραώροφο κτίριο, σε σχήμα Π, με εσωτερική πίσω μεγάλη αυλή, ήταν χτισμένο πάνω στα βράχια της παραλίας της Τραπεζούντας.
Λειτούργησε, παρ’ όλες τις αντιξοότητες, μέχρι και το 1922, έτος της Μικρασιατικής Καταστροφής. Η Συνθήκη της Λωζάννης, το 1923, έφερε το οριστικό τέλος όχι μόνο στη λειτουργία του συγκεκριμένου ιδρύματος, αλλά και σε κάθε μορφής δραστηριότητα του ελληνικού στοιχείου στην περιοχή της Μικράς Ασίας και του Πόντου, καθώς χιλιάδες ελληνόφωνοι Ορθόδοξοι πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς προς την Ελλάδα ή τη Ρωσία.
ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Εδώ λοιπόν, στην Καλαμαριά, μια περιοχή όπου εγκαταστάθηκαν πολλοί Έλληνες πρόσφυγες από τον Εύξεινο Πόντο και τη Μικρά Ασία, ιδρύθηκε το σχολικό έτος 1946-47 ως αυτόνομο σχολείο το Οκτατάξιο Γυμνάσιο Καλαμαριάς. Το 1967-68 γίνεται εξατάξιο γυμνάσιο και μετονομάζεται σε Μικτόν Γυμνάσιον Καλαμαριάς. Είναι το πρώτο μικτό γυμνάσιο στη Θεσσαλονίκη.
Καθώς ο πληθυσμός της Καλαμαριάς συνεχώς μεγάλωνε, δημιουργήθηκε η ανάγκη για νέα σχολικά κτίρια. Το 1964 ζητήθηκε από τον πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου το νέο σχολείο που θα δημιουργηθεί στην Καλαμαριά να λάβει το όνομα «Φροντιστήριον Τραπεζούντος», όπως και έγινε.
Η θεμελίωση του νέου διδακτηρίου πραγματοποιήθηκε το 1965 από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, κ. Παπανδρέου, ενώ τα εγκαίνια έγιναν πέντε χρόνια αργότερα, το 1970.
Το «Φροντιστήριον Τραπεζούντος» ήταν ένα από τα πρωτοπόρα εκπαιδευτικά ιδρύματα της εποχής του, αλλά και ο σημερινός διάδοχός του, το σχολείο μας, προσπαθεί να σταθεί επάξια στο ύψος της ιστορικής κληρονομιάς του, δείχνοντας ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα που έχουν να κάνουν με τον προσφυγικό ελληνισμό, για να μας υπενθυμίζει τις ρίζες μας!
ΚΤΙΡΙΟ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Το Γυμνάσιό μας είναι μεγάλο και εντυπωσιακό, βαμμένο με ζωηρά και χαρούμενα χρώματα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι προνομιούχο όσον αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις, καθώς διαθέτει κλειστό γυμναστήριο και αμφιθέατρο, ενώ στον χώρο του σχολείου βρίσκεται και το Θεατράκι της οδού Χηλής.
Το κτίριο του σχολείου μας
Η είσοδος
Ένας διάδρομος ανάμεσα σε δέντρα και φυτά μας οδηγεί στην αυλή…
Η αυλή
Έχουμε με δύο γήπεδα βόλεϊ και ένα γήπεδο μπάσκετ!
Γύρω απ’ αυτά υπάρχουν πεζούλια και παγκάκια.
Η ωραία πέτρινη βρύση μας…
…βρίσκεται στη σκιά ενός μεγάλου δέντρου.
Το κλειστό γυμναστήριο
Με τέλειο εξοπλισμό!
Αριστερά και δεξιά του γυμναστηρίου βρίσκονται αντίστοιχα το κυλικείο και οι τουαλέτες των μαθητών.
Η πίσω είσοδος, με το ενδιαφέρον graffiti
Το κτίριο σήμερα, εκτός από τις 19 αίθουσες διδασκαλίας, διαθέτει εργαστήριο Πληροφορικής, εργαστήριο Φυσικοχημείας, δύο μικρές αίθουσες για τμήματα ξενόγλωσσα ή κατευθύνσεων, γραφεία καθηγητών - γυμνασιάρχη - λυκειάρχη, γραμματείες και δανειστική βιβλιοθήκη.
Ας μπούμε μέσα...
Μπαίνοντας στο σχολείο, μας καλωσορίζει η βιβλιοθήκη και το φιλόξενο αναγνωστήριο.
Η βιβλιοθήκη μας
Λογοτέχνης του μήνα: η Ζωρζ Σαρή!
Ο διάδρομος του ισογείου
Η τελευταία τάξη δεξιά είναι αυτή του Α4!
Η χαρακτηριστική ράμπα που οδηγεί στον 1ο όροφο
Έχουμε όμως και σκάλα!
Το σαλονάκι στον 1ο όροφο…
…με τις γυάλινες προθήκες
και τον μεγάλο πίνακα που απεικονίζει το «Φροντιστήριον Τραπεζούντος».
Ο διάδρομος του 1ου ορόφου
Η πρώτη τάξη δεξιά είναι αυτή του Α2!
Το Α2...
Η τάξη μας, αν και δεν είναι πολύ μεγάλη, είναι η πιο όμορφη του σχολείου! Βρίσκεται στον 1ο όροφο και είναι πολύ φωτεινή. Έχει ωραία θέα και είναι η μόνη που έχει μπαλκόνι!
...και το Α4!
Η δική μας τάξη βρίσκεται στο ισόγειο και δε βλέπει μπροστά, στην αυλή… Ωστόσο, μας αρέσει και την έχουμε στολίσει με ζωγραφιές που φτιάξαμε στο μάθημα των εικαστικών.
από το Α2: Α. Ελπίδα, Α. Ευδοκία, Α. Νικόλας - Κ. Γιάννης, Β. Ηλίας, Γ. Γιώργος, Γ. Λάζαρος - Ζ. Νικόλας, Γ. Χριστίνα, Δ. Ραφαηλία, Κ. Φωτεινή
από το Α4: Π. Κωνσταντίνα - Π. Ραφαέλα, Π. Κωνσταντίνα - Χ. Δέσποινα, Σ. Δημήτρης - Τ. Πέτρος, Σ. Κυριάκος, Σ. Ευγενία - Τ. Δήμητρα, Τ. Ρήγας, Τ. Παύλος, Τ. Ίκαρος, Φ. Πελαγία - Χ. Πέτρος
Πηγές: Wikipedia και ιστοσελίδα του 1ου Γυμνασίου Καλαμαριάς
ΠΡΩΤΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΚΑΙ… ΤΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ!
Εδώ και δύο μήνες περίπου φοιτώ στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς και μπορώ να πω πως οι εντυπώσεις μου είναι αρκετά καλές. Στην αρχή ήμουν πολύ αγχωμένη, αλλά σύντομα προσαρμόστηκα…
Το καινούριο μου σχολείο είναι πολύ όμορφο εξωτερικά, αλλά και εσωτερικά. Έχει ένα τεράστιο προαύλιο με γήπεδα βόλεϊ και μπάσκετ. Το κυλικείο και το γυμναστήριο στεγάζονται σε ένα άλλο κτίριο, δίπλα στο σχολείο. Με το που μπαίνεις μέσα, συναντάς τη μεγάλη βιβλιοθήκη μας με πολλά και ενδιαφέροντα βιβλία, όπως και το αναγνωστήριο με τις πολύχρωμες καρέκλες. Οι διάδρομοι είναι διακοσμημένοι με ωραίες ζωγραφιές των μαθητών και οι τάξεις είναι οι περισσότερες ευρύχωρες και βαμμένες με όμορφα χρώματα.
Οι συμμαθητές μου είναι πολύ καλοί και βοηθάμε ο ένας τον άλλο μέσα και έξω από το σχολείο. Πολλούς δεν τους ήξερα και τους γνώρισα στην πορεία, με όλους πάντως τα πάω καλά. Τα αγόρια της τάξης μου είναι πιο πολλά από τα κορίτσια, και αυτό είναι το μόνο που θα άλλαζα… Δε θα ήθελα βέβαια να λείπει κανένας από τους συμμαθητές μου, αλλά θα καλοδεχόμουνα κι άλλα κορίτσια στο τμήμα μου!
Oι καθηγητές μας είναι καλοί και υπομονετικοί. Το σημαντικότερο είναι ότι φροντίζουν να καταλαβαίνουμε τα πάντα σε σχέση με το μάθημα, ώστε να μπορούμε στο σπίτι να τελειώσουμε πιο γρήγορα τα μαθήματά και να μας μείνει περισσότερος χρόνος για ξεκούραση. Επίσης, προσπαθούν να σέβονται το διάλειμμά μας, κάτι που στο δημοτικό κάποιοι δάσκαλοι το αγνοούσαν…
Είμαι περήφανη που φοιτώ στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς, ένα σχολείο που κουβαλάει ιστορία αιώνων και φέτος υποδέχτηκε και αγκάλιασε κι εμάς, τα πρωτάκια!
Γ. Ελισάβετ, Α2
Είναι αλήθεια πως τις πρώτες μέρες στο Γυμνάσιο ήμουν αρκετά ανήσυχος, επειδή δεν ήξερα με ποια παιδιά από το δημοτικό θα ήμουν στο ίδιο τμήμα και πώς θα είναι οι καθηγητές... Ευτυχώς, μέσα σε μια μόνο εβδομάδα έκανα πολλές παρέες και εξοικειώθηκα αρκετά και με τον χώρο, αλλά και με τους καθηγητές μου.
Τελικά, το καινούριο μου σχολείο μου αρέσει πολύ!
Γ. Γιώργος, Α2
Οι...«δίδυμοι»!
Στο τμήμα μου, το Α4, έχω τους πιο διασκεδαστικούς συμμαθητές! Κάθε μέρα περνάμε ωραία, κάνουμε πλάκες και πολλά αστεία! Κάτι που μας χάρισε πολύ γέλιο στην αρχή της σχολικής χρονιάς, μέχρι οι καθηγητές να μας μάθουν καλά, ήταν μια τυχαία συνωνυμία.
Και να τι γινόταν… Έτυχε να έχουμε στο τμήμα δύο παιδιά με το ίδιο επίθετο, χωρίς όμως να έχουν καμία συγγένεια μεταξύ τους. Κάθε φορά λοιπόν που έμπαινε ένας καινούριος καθηγητής στην τάξη και διάβαζε τον κατάλογο με τα ονόματα των μαθητών, όταν έφτανε η ώρα να διαβάσει τα δύο ίδια επίθετα, έκανε μια μικρή παύση και μετά ρωτούσε τα δύο παιδιά: «Εσείς τι σχέση έχετε μεταξύ σας;». Τις πρώτες φορές τα παιδιά απαντούσαν σοβαρά ότι ήταν απλά μια συνωνυμία. Όταν όμως είδαμε ότι αυτό επαναλαμβανόταν συνέχεια, άρχισε να μας φαίνεται όλο και πιο αστείο. Κάθε, μα κάθε καθηγητής που έμπαινε στην τάξη ρωτούσε το ίδιο πράγμα! Ούτε συνεννοημένοι να ήταν! Και βέβαια εμείς σκάγαμε κάθε φορά στα γέλια… Κάποιες φορές ακόμα και οι καθηγητές γελούσαν μαζί μας. Μάλιστα, τα δύο παιδιά που είχαν το ίδιο επίθετο αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον μέσα στην τάξη, αλλά και στα διαλείμματα, «δίδυμο αδερφό», προκαλώντας κι άλλο γέλιο…
Όταν πια όλοι οι καθηγητές είχαν μπει στην τάξη μας και είχαν μάθει για τη συνωνυμία, αυτό το αστείο σιγά σιγά άρχισε να φθίνει. Βέβαια, τη θέση του την πήραν άλλα!
Χ. Δέσποινα, Α4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.