Το μαύρο κύμα

Με αφορμή το απόσπασμα από την "Ιστορία του γάτου που έμαθε σ' ένα γλάρο να πετάει" του Λουίς Σεπούλβεδα με τίτλο "Το μαύρο κύμα", οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου εμπνεύστηκαν από την ιστορία της γλαροπούλας Κενγκά και τον αγώνα της για επιβίωση.

Απέδωσαν ζωγραφικά σκηνές που τους/τις συγκίνησαν και που εκφράζουν τον προβληματισμό τους για το σοβαρό πρόβλημα της μόλυνσης των θαλασσών...

Χ. Καλλιρρόη, Α4

Τ. Δέσποινα, Α4

Τ. Γιώργος, Α4

Π. Ελένη, Α2

Σ. Αντρέας, Α4

Χ. Βαλέρια, Α2

Τ. Ζέτα, Α2

Π. Στάυρος, Α2

Μ. Γεωργία, Α2

Και μια πρόταση για το οπισθόφυλλο του μυθιστορήματος.

   Μία γλαροπούλα, η Κενγκά, μολύνεται από μια πετρελαιοκηλίδα και αγωνίζεται να πετάξει για να σωθεί. Ο Ζορμπάς ο γάτος τη συναντάει και βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Δεν ξέρει τι να κάνει για να τη βοηθήσει… Μαθαίνει για το αυγό της και αναλαμβάνει μια μεγάλη ευθύνη. Θα καταφέρει να τηρήσει τις υποσχέσεις του;

Π. Άννα, Α2

Άλλοι/ες πάλι υιοθέτησαν την οπτική γωνία της Κενγκά για να αφηγηθούν την ιστορία της ή επέλεξαν να φανταστούν την εξέλιξή της…

Ο εφιάλτης ενός γλάρου

   Ήταν ένα όμορφο κυριακάτικο πρωινό στη θάλασσα στα βόρεια του Αμβούργου. Ο ήλιος έλουζε τα πάντα με φως. Μαζί με τους συντρόφους μου απολάμβανα το ψάρεμα. Όλα πήγαιναν πολύ καλά για μας, με το που βουτούσαμε στα νερά, χραπ, τσιμπούσαμε με το ράμφος μας κι από έναν νόστιμο μπακαλιάρο! Όλοι ήμασταν τόσο χαρούμενοι…

   Ξαφνικά το είδα. Ήταν κατάμαυρο και ερχόταν απειλητικό κατά πάνω μας… Ένα τεράστιο μαύρο κύμα, μαύρο σαν την κόλαση! Μέσα σε λίγα λεπτά το κακό είχε ήδη γίνει. Βούτηξα το κεφάλι μου μέσα στο νερό για να σωθώ, αλλά ήταν αργά, το μολυσμένο κύμα με είχε πάρει από κάτω…

   Κατάλαβα αμέσως τι συνέβη και ποιο θα ήταν το μέλλον μου. Το καταραμένο το πετρέλαιο, η μάστιγα των θαλασσών, με είχε σκεπάσει… Είχα δει τι είχαν απογίνει άλλοι γλάροι που είχαν πάθει το ίδιο. Ήξερα ότι σύντομα θα πέθαινα…

   Τότε, σε μια στιγμή, αποφάσισα να κάνω ό,τι μπορώ για να γεννήσω το αυγό μου. Προσπάθησα, λοιπόν, να κουνήσω τις φτερούγες μου. Αδύνατο… Ο μαύρος εφιάλτης με είχε σχεδόν ακινητοποιήσει. Αμέσως βούτηξα μέσα στο νερό για να ξεκολλήσω το πετρέλαιο από πάνω μου. Με το που βγήκα στην επιφάνεια, άρχισα να ξεριζώνω τα πούπουλα της ουράς μου που είχαν ποτίσει από το μαύρο κύμα… Πονούσα σαν τρελή, αλλά άξιζε τον κόπο, αφού μετά από πέντε επίπονες προσπάθειες κατάφερα τελικά να πετάξω!

   Είχα ακούσει από μία συντρόφισσα την ιστορία του Δαίδαλου και του Ίκαρου. Σε μια τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια, πέταξα όσο πιο κοντά στον ήλιο μπορούσα, ώστε να ξεφορτωθώ το πετρέλαιο. Όμως δεν έγινε τίποτα! Όλες οι ελπίδες μου είχαν πια χαθεί και ήταν πλέον σίγουρο ότι το τέλος μου είναι κοντά. Παρόλα αυτά, αρνήθηκα να εγκαταλείψω τον αγώνα, για να γεννήσω τουλάχιστον το αυγό μου.

   Είχα πλησιάσει την ακτή, όταν ένιωσα να χάνω τις δυνάμεις μου. Άρχισα λίγο λίγο να πέφτω... Παρόλα αυτά, συνέχισα να φτεροκοπώ, με την ψυχή στο στόμα. Εκείνη τη στιγμή είδα το Αμβούργο, το ψηλό καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Μιχαήλ με τον χρυσαφένιο ανεμοδείκτη. Πείσμωσα, συγκέντρωσα όλες τις δυνάμεις που μου είχαν απομείνει για να προσγειωθώ και να γεννήσω το αυγό μου πριν νικηθώ από το μαύρο κύμα…

Π. Στέφανος, Α2

Πολύ καλό για να είναι αληθινό...

   Όταν η Κενγκά κατάφερε, μετά από πολύ κόπο, να φτάσει σε καθαρά νερά, μακριά από το μαύρο κύμα, βάλθηκε να προσπαθεί να καθαρίσει τα φτερά της, για να καταφέρει να πετάξει. Για καλή της τύχη, από εκείνο το σημείο περνούσε ένα πλοιάριο με τα χρώματα της ίριδας. Η Κενγκά αναθάρρησε! Ήξερε ότι οι άνθρωποι αυτοί νοιάζονται για το περιβάλλον και για τα πλάσματα που ζουν σ’ αυτό. Άρχισε λοιπόν να κρώζει με όλες της τις δυνάμεις, καλώντας τους να τη βοηθήσουν. Οι ακτιβιστές τη βρήκαν σε άθλια κατάσταση και την περιμάζεψαν. Φρόντισαν να έχει την κατάλληλη περίθαλψη, ώστε να γίνει καλά και να γεννήσει το αβγό της. Μάλιστα, τη φωτογράφισαν όπως ήταν καλυμμένη με πετρέλαιο και όπως ήταν αφού θεραπεύτηκε, μαζί με το μικρό της.

   Οι φωτογραφίες αυτές έκαναν τον γύρο του κόσμου… Συγκίνησαν και ευαισθητοποίησαν τους ανθρώπους, ώστε να σέβονται και να προστατεύουν το περιβάλλον. Οι έλεγχοι, προκειμένου να αποφεύγεται η δημιουργία πετρελαιοκηλίδων, έγιναν πιο αυστηροί και η ρύπανση των θαλασσών μειώθηκε!

   Μακάρι όλα αυτά να ήταν πραγματικότητα και όχι απλά το όνειρο ενός παιδιού της πρώτης Γυμνασίου…

Ν. Σταύρος, Α4

Αλλά και έγραψαν ποιήματα!

Αγώνας για ζωή

Πετά η μάνα-γλάρος, η Κενγκά

πάνω από τη θάλασσα ξανά.

Ένα μαύρο κύμα ορμά

και τη σκεπάζει ξαφνικά.

Αγωνίζεται να δει, να πετάξει προσπαθεί,

μα η δύσμοιρη καθόλου δεν μπορεί…

Γλυκιά Κενγκά, μην πέφτεις στο κενό

βάλε δύναμη να ανεβείς στον ουρανό.

Σκληρός είναι ο άνθρωπος, δε θέλει να σκεφτεί

πόσο κακό στο περιβάλλον προκαλεί.

Μαύρο το σώμα σου, όχι η ψυχή σου

κάνε κουράγιο, πάλεψε για τη ζωή σου!

Λ. Τατιάνα, Α2

Η Κενγκά και το μαύρο κύμα

Σε καταγάλανο ουρανό

Πετάει ένα πουλί νεαρό

Η Κενγκά κοιτάει να βρει φαγητό

Μα κάτι υπάρχει στον ωκεανό

Κάποια στιγμή όλα σκοτεινιάζουν

Δε βλέπει τίποτα κι οι γλάροι φωνάζουν

Προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί

Μα μάταιος κόπος, δεν υπάρχει επιστροφή

Παλεύει να ξεφύγει βουτώντας βαθιά

Και βρίσκει τελικά νερά καθαρά

Κοιτάει ψηλά, μήπως κάποιος είναι εκεί

Μα το σμήνος έχει φύγει προς την Ανατολή

Δεν ξέρει τι να κάνει, δεν ξέρει πού θα βγει

Αρχίζει να πετάει προς την ακτή

Ξέρει μέσα της πως δε θα μείνει ζωντανή

Μα αγωνίζεται ως την τελευταία στιγμή

Π. Άννα, Α2