Σε ρόλο δημοσιογράφου, οι μαθητές/τριες πήραν συνέντευξη από γιαγιάδες και παππούδες, ανιχνεύοντας τον ρόλο της οικογένειας στο παρελθόν…
Στα παλιά τα χρόνια
- Ποια και πόσα ήταν τα μέλη της οικογένειάς σου, γιαγιά;
- Α, είμασταν μία τρελή οικογένεια! Πατέρας, μητέρα, πέντε αδερφές και μόνο ένας αδερφός. Τον καημένο... Είχε βρει τον μπελά του με τόσα κορίτσια! Αγαπούσαμε όμως πολύ ο ένας τον άλλον. Δεν έλειπε και το ζωάκι μας, ο Λόρι, το σκυλί μας. Πανέξυπνο πλάσμα και χαδιάρικο. Είχαμε και τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, αλλά αυτοί δεν ήταν συνέχεια μαζί μας.
- Ποιος ήταν ο ρόλος κάθε μέλους μέσα στην οικογένεια;
- Ο πατέρας μου έφτιαχνε βάρκες στην πίσω μας αυλή. Έβαφε επίσης και σπίτια τότε. Η μητέρα μου καθόταν στο σπίτι και μας πρόσεχε. Μας έδειχνε και πώς να φτιάξουμε τις κούκλες μας. Τα φτιάχναμε όλα μόνοι μας παλιά. Οι αδερφές μου, που ήταν μεγαλύτερες, βοηθούσαν τη μαμά στο σπίτι και έψαχναν άντρα! Οι χαζούλες ονειρεύονταν τον πρίγκιπα… Ο αδερφός μου βοηθούσε κι αυτός τον πατέρα στις δουλειές του και μάθαινε από αυτόν.
- Ποια ήταν η σχέση σας με τον πατέρα και τη μητέρα σας;
- Ο πατέρας μου ήταν δουλευταράς και μεγάλος πλακατζής. Πάντα πετούσε ατάκες και μας έκανε να γελάμε. Ήταν πολύ γλυκός μαζί μας. Ποτέ δε μας άφησε όμως να βαφόμαστε και να είμαστε ζωηρές. Αντίθετα, η μητέρα μάς μιλούσε για αγόρια και κάναμε μικρές αταξίες πίσω από την πλάτη του πατέρα μας. Ήταν πολύ όμορφη και είχε αρκετό χιούμορ - σ' αυτό ταίριαζαν απόλυτα με τον μπαμπά… Ήταν υπέροχοι άνθρωποί και τέλειοι γονείς. Μας αγαπούσαν, μας φρόντιζαν και δεν άφηναν ποτέ κανέναν στην απέξω.
- Και με τα αδέλφια σου πώς τα πήγαινες;
- Βασανίζαμε αρκετά τον αδερφό μας. Ήταν ο εύκολος στόχος, μιας και ήταν το μόνο αγόρι ανάμεσα σε 5 κοπέλες. Φυσικά υπήρχαν καυγάδες μεταξύ μας, αλλά ποτέ δεν κρατούσαμε κακία. Ως μικρή θυμάμαι τα κορίτσια να φτιάχνουμε όλη μέρα κούκλες και να τους ράβουμε ρούχα, ενώ ο αδερφός μου όλη μέρα με τον πατέρα μου φτιάχνανε βάρκες.
- Θα ήθελες να μου πεις κάποιο χαρακτηριστικό περιστατικό που θυμάσαι;
- Που λες, παλιά που είχε γίνει ένας σεισμός είχαμε χάσει ο ένας τον άλλον. Εγώ ρωτούσα δεξιά και αριστερά αν είχαν δει την οικογένειά μου, γιατί όλοι γνωριζόμασταν μεταξύ μας. Έψαχνα για 2 ώρες ολόκληρες. Με πολύ κόπο βρήκα τη μία αδερφή μου και συνεχίσαμε να ψάχνουμε μαζί. Τελικά πήγαμε στη θάλασσα και είδαμε μπροστά μας την υπόλοιπη οικογένεια. Αλλά μία από τις αδερφές μου έλειπε… Είχε πάει στη δουλειά της και δεν ξέραμε τι είχε απογίνει. Ανησυχούσαμε πάρα πολύ. Αρχίσαμε πάλι το ψάξιμο… Πάλι καλά, μετά από μισή ώρα την πετύχαμε σε ένα στενό να μας ψάχνει κι αυτή. Ήταν μια τρομακτική μέρα που κανείς μας δε θα ξεχνούσε ποτέ.
- Πώς νιώθεις τώρα, γιαγιά, που μου μιλάς για όλα αυτά;
- Ξέρεις, Άννα μου, έζησα πολλές καλές στιγμές με τους γονείς μου και τα αδέρφια μου. Τώρα τις ζω με τη δεύτερη οικογένειά μου, εσάς! Σημαντικά για μένα άτομα έφυγαν από κοντά μου, αλλά ζουν πάντα στις αναμνήσεις μου. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ με την απώλειά τους, αλλά πάντα παρηγοριέμαι από αυτά που πρόλαβα να ζήσω και να μοιραστώ μαζί τους. Όταν φύγω με τη σειρά μου από τη ζωή, θέλω κι εσείς να κάνετε το ίδιο.
Π. Άννα, Β2
Η γιαγιά μου θυμάται…
- Γιαγιά, πού γεννήθηκες και πότε;
- Γεννήθηκα στο Κριμήνι το 1956. Η μαμά μου όταν γεννήθηκα ήταν 25 χρονών και ο μπαμπάς 30.
- Από πόσα μέλη αποτελούνταν η οικογένεια;
- Στο σπίτι μας ήμασταν ο πατέρας, η μητέρα, ο αδερφός μου και εγώ. Οι γιαγιά και ο παππούς κατοικούσαν σε διαφορετικό σπίτι.
- Πού έμενες μικρή;
- Τα πρώτα 12 χρόνια της ζωής μου τα πέρασα σε ένα παλιό αρχοντικό. Ζούσαμε 6 οικογένειες σε εκείνο το σπίτι. Ήμασταν ενωμένοι και βοηθούσαμε όλοι ο ένας τον άλλο. Έπειτα αγοράσαμε το σπίτι που μένουμε και τώρα όταν πάμε στο χωριό.
- Ποια ήταν η σχέση σου με τους γονείς σου;
- Η οικογένεια ήταν δεμένη. Οι γονείς μου μας μεγάλωσαν με πολλή αγάπη. Όταν όμως κάναμε κάτι κακό, μας μάλωναν. Μας μάλωναν γιατί είχαν απαιτήσεις από εμάς, ήθελαν να τους βοηθάμε στα πάντα.
- Ποια ήταν η σχέση σου με τον αδερφό σου;
- Α, ήταν παρά πολύ καλή. Τον φρόντιζα σαν να ήμουν η μητέρα του. Είχαμε έξι χρόνια διαφορά. Πάντα έλεγα και λέω «δυο βέργες ποτέ δε σπουν», έτσι χαρακτηρίζω τη σχέση μου με τον Στέργιο.
- Ποιος ήταν ο τρόπος ζωής της οικογένειας;
- Η οικογένεια ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Είχαμε άλογα, πρόβατα, χωράφια. Στο χωριό έζησα τα καλύτερα παιδικά χρόνια! Είχε πολύ χιόνι και πολύ παιχνίδι. Βοηθούσαμε όμως και στις δουλειές… Η μαμά μου δούλευε στα χωράφια. Ο πατέρας μου, για να μας προσφέρει μια καλύτερη ζωή, μετανάστευσε στη Γερμανία και μετά στην Αμερική. Στη Γερμανία δούλευε ως κτίστης, στην Αμερική ως εστιάτορας. Ήταν άλλες εποχές, υπήρχε φτώχια… Είχαμε και τη γιαγιά και τον παππού που μας βοηθούσαν κι αυτοί. Το καλύτερο της γιαγιάς μου ήταν να ιππεύει το άλογό μας, τον Μπίρκο. Ένα πανέμορφο κόκκινο άλογο!
- Και τα μαθητικά σου χρόνια πώς ήταν;
- Φοίτησα στο Δημοτικό του χωριού. Στο Γυμνάσιο όμως ήταν δύσκολα τα πράγματα… Έπρεπε να περπατήσουμε ή να ιππεύσουμε μέσα στο χιόνι για να πάμε στο σχολείο. Μερικά βραδιά δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω και έμενα με κάτι συμμαθήτριές μου στο Ιστορικό Γυμνάσιο Τσοτυλίου.
- Θυμάσαι μήπως κάποια χαρακτηριστικά περιστατικά;
- Το χειρότερο ήταν όταν ο πατέρας μου έφυγε από την Ελλάδα για να πάει στα ξένα, στη Γερμανία. Είχα βαλαντώσει στο κλάμα… Θυμάμαι όμως και πολλές ευχάριστες στιγμές. Το καλύτερό μου ήταν όταν παίζαμε χιονοπόλεμο στο χιόνι που έφτανε τα 5 μέτρα! Κάναμε ακόμα και σκι και έλκηθρο με σακιά από πατάτες.
- Τι αισθάνεσαι αναπολώντας εκείνα τα χρόνια, γιαγιά;
- Αχ, κορίτσι μου, ήταν όμορφα τα παιδικά μου χρόνια και ξένοιαστα. Τα θυμάμαι με νοσταλγία και αγάπη... Τα Χριστούγεννα περνούσαμε πάντα ωραία. Μαζευόμασταν όλα τα παιδιά στην πλατεία. Λέγαμε τα κάλαντα, παίζαμε. Το καλοκαίρι κάναμε μπάνιο στο ποτάμι, περπατούσαμε στα δάση. Μαζεύαμε τα μανιτάρια από το δάσος και παίζαμε με τα σκυλιά. Έχω αξέχαστες αναμνήσεις από την οικογένειά μου και τα χρόνια που έζησα στο χωριό, πριν φύγω για να έρθω στη Θεσσαλονίκη…
Τ. Πένυ, Β4
Άλλοι/ες πάλι εστίασαν την προσοχή τους στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι οικογενειακές σχέσεις στα κόμικς.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΑ ΚΑΡΤΟΥΝ
Τα μέλη αυτών των οικογενειών ζουν περιπέτειες, τσακώνονται, αγαπιούνται - όπως όλες οι οικογένειες του κόσμου!
Οικογένεια Ντακ
Είναι η οικογένεια στην οποία ανήκει ο Ντόναλντ Ντακ και όλοι οι συγγενείς του: ο τσιγκούνης θείος Σκρουτζ, τα ζωηρά και χαριτωμένα ανιψάκια του Χιούι, Λιούι και Ντιούι, η αρραβωνιαστικιά του Νταίζη, η γιαγιά Ντακ και ο τυχεράκιας ξάδελφος Γκαστόνε. Τα μέλη της οικογένειας αυτής παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις ιστορίες που διαδραματίζονται στη Λιμνούπολη και μπλέκονται πάντα σε απίθανες και ξεκαρδιστικές περιπέτειες!
Ο Μίκυ Μάους και οι φίλοι του
Αυτή η παρέα είναι δεμένη σαν αληθινή οικογένεια! Η γλυκιά Μίνι Μάους, ο γκαφατζής Γκούφι, ο πιστός σκύλος Πλούτο, αλλά και ο Ντόναλντ με τη Νταίζη, ζουν μαζί με τον Μίκυ σε ένα περιβάλλον στο οποίο κυριαρχούν η διασκέδαση και η αγάπη. Ο καθένας προσφέρει απλόχερα την υποστήριξη και τη βοήθειά του στον άλλο και όλοι μαζί το γέλιο σ’ εμάς!
Οικογένεια Άνταμς
Δεν είναι και η πιο… φυσιολογική οικογένεια! Όλοι τους έχουν περίεργες συνήθειες και καμία άλλη οικογένεια δε μοιάζει μ’ αυτούς. Παραμένοντας πάντα πιστά στη μακάβρια φύση τους, τα μέλη της οικογένειας Άνταμς κουβαλάνε όπου κι αν βρεθούν τη σκοτεινιά και την εκκεντρικότητά τους. Είναι χαρακτηριστικό πως μέλος της οικογένειας είναι και το Πράγμα, ένα εξωπραγματικό χέρι, το αγαπημένο οικογενειακό τους «κατοικίδιο».
Simpsons
Η οικογένεια Simpson αποτελείται από τους Χόμερ, Μαρτζ, Μπαρτ, Λίζα και Μάγκι. Πρόκειται για μία μια τυπική (ή όχι και τόσο…) αμερικανική οικογένεια. Οι περιπέτειές της, εκτός από το έξυπνο χιούμορ, έχουν και πολλές δόσεις σάτιρας της αμερικανικής και γενικά της σύγχρονης κοινωνίας, με κριτική σε πολλά επίπεδα.
Flintstones
Μία κυριολεκτικά παλαιολιθική οικογένεια! Οι Flintstones, ο Φρέντι και η Βίλμα, μαζί με τους γείτονές τους, τους Rubble, που είναι και οι καλύτεροί τους φίλοι, μπορεί να ζουν σε μια πρωτόγονη εποχή, αλλά ο τρόπος ζωής τους μοιάζει πολύ με τον σύγχρονο. Βέβαια, συμβιώνουν αρμονικά και με τους δεινόσαυρους, που είναι τα κατοικίδιά τους…
Π. Στέφανος, Β2
Χ. Βαλέρια, Β2
Π. Μαργαρίτα, Β2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.