Να 'σαι καλά, δάσκαλε!

Με αφορμή το  διήγημα του Γιώργου Ιωάννου "Να 'σαι καλά, δάσκαλε!", οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου υιοθέτησαν τον ρόλο ενός από τους μαθητές του δασκάλου του διηγήματος και έγραψαν στο ημερολόγιό του... 

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

   Είμαι ενθουσιασμένος με τον νέο φιλόλογό μας! Έχει κερδίσει την αγάπη όλων, αφού είναι πάντα φιλικός και προσιτός. Φαίνεται πως ενδιαφέρεται πολύ για την παράδοση και τη λαϊκή τέχνη του τόπου μας και μας μεταδίδει την αγάπη και τον σεβασμό που έχει γι’ αυτήν. Αυτό όμως που μου έχει κάνει την πιο μεγάλη εντύπωση είναι ο τρόπος διδασκαλίας του, αφού χρησιμοποιεί συχνά στο μάθημα οπτικοακουστικά μέσα διδασκαλίας. Σε αντίθεση με τον προηγούμενο καθηγητή που είχαμε, ο νέος μας φιλόλογος ενθαρρύνει την ενεργητική συμμετοχή μας στο μάθημα και μας βάζει ενδιαφέρουσες εξωσχολικές δραστηριότητες. Γι’ αυτό και όλοι εμείς οι μαθητές τον σεβόμαστε και τον αγαπούμε. Ελπίζω να περάσω και τα επόμενα σχολικά μου χρόνια με αυτόν τον αξιαγάπητο φιλόλογο!

Α. Θέμης, Β1

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, 

   Πριν λίγες μέρες ήρθε ένας καινούργιος φιλόλογος στο σχολείο... Ειλικρινά, δεν πίστευα ποτέ ότι θα πρόσεχα τόσο πολύ στο μάθημα! Πάλι καλά που αλλάξαμε καθηγητή. 

   Ξέρω ότι έχω πολλά κενά και ο προηγούμενος καθηγητής δε με βοηθούσε σ’ αυτό. Χτες, για μια ακόμη φορά, δεν είχα διαβάσει τίποτα. Πάλι τη σκεφτόμουν όλη μέρα… (ξέρεις ποια!)
   Με αυτόν τον καθηγητή το μάθημα είναι τόσο ευχάριστο που… είναι σαν αν μην κάνουμε μάθημα! Αφού, μόλις βγήκαμε στο διάλειμμα, τα παιδιά του διπλανού τμήματος απόρησαν μ’ αυτά που τους είπαμε. Ήθελα να κάτσω να συζητήσω μαζί του και μετά το μάθημα, αλλά δυστυχώς για μένα πολλά παιδιά είχαν την ίδια ιδέα. Ελπίζω να τον προλάβω αύριο! 

Κ. Στελλίνα, Β2

Συγκρίνοντας το σχολείο του τότε και του τώρα και σε ρόλο δημοσιογράφου, πήραν συνέντευξη από τους γονείς τους, οι οποίοι θυμήθηκαν τα μαθητικά τους χρόνια...

- Ποιες ήταν οι συνθήκες στο σχολείο σου;

Οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει πολύ από τότε. Η τάξη αποτελούνταν από 20 - 25 παιδιά. Υπήρχαν αρκετές ανέσεις (καλή θέρμανση, μεγάλες τάξεις). Το μόνο αρνητικό ήταν ότι δεν υπήρχε γυμναστήριο και αναγκαστικά χρησιμοποιούσαμε την αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου. Επίσης, το αθλητικό υλικό ήταν περιορισμένο.

- Ποιες ήταν οι υποχρεώσεις των μαθητών; 

Η ενδυμασία ήταν σεμνή, δεν επιτρέπονταν έντονα αξεσουάρ και βάψιμο. Αν κάποιο κορίτσι παραβίαζε τους κανόνες, έπαιρνε αποβολή Η συμπεριφορά των μαθητών ήταν πολύ καλύτερη από τώρα, διότι δεν υπήρχε σχολική βία. Επιπλέον, οι πιο δημοφιλείς παρέες ήταν προσιτές και στα άλλα παιδιά.

- Ποιες ήταν οι σχέσεις μαθητών - καθηγητών; 

Υπήρχε οικειότητα και σεβασμός, αλλά χωρίς φόβο. Οι μαθητές ήταν πειθαρχημένοι, χωρίς να φτάνουν στα άκρα.

- Κάποιο χαρακτηριστικό περιστατικό που θυμάσαι;

Μια μέρα βαριόμουν στο μάθημα και σκέφτηκα να κάνω πλάκα στον καθηγητή των αρχαίων. Του είπα ότι λύθηκαν τα κορδόνια του. Ψέματα φυσικά! Αυτός κοίταξε και μου είπε: «Πιο κορδόνι, παιδί μου;». Εγώ με θράσος του απάντησα: «Όχι αυτό που κοιτάτε κύριε, το άλλο». Έτσι έγινε το αναμενόμενο. Με έστειλε στη διευθύντρια!

- Τι αισθάνεσαι αναπολώντας τις εμπειρίες σου από το σχολείο;

Αισθάνομαι μια πλημμύρα συναισθημάτων! Τόσες αναμνήσεις! Νοσταλγία, ξενοιασιά, χαβαλέ, μου ξυπνάει η τρέλα… Όλα μαζί! Τα καλύτερά μου χρόνια!

Α. Ελένη, Β1

- Ποιες ήταν οι συνθήκες στο σχολείο σου;

Οι αίθουσες του σχολείου δεν ήταν καθόλου προσεγμένες. Η θέρμανση ήταν ανεπαρκής. Θυμάμαι πως για να ζεσταθούμε φορούσαμε πάντα τα μπουφάν στην αίθουσα κατά τη διάρκεια του μαθήματος, ενώ στα διαλείμματα προσπαθούσαμε να προλάβουμε τα καλοριφέρ για να κολλήσουμε πάνω τους. Όσο για τα βιβλία, τα παίρναμε μετά τον αγιασμό. Ο αριθμός των μαθητών ήταν 35 ανά τμήμα.

- Ποιες ήταν οι υποχρεώσεις των μαθητών;

Η εμφάνισή μας έπρεπε να είναι αξιοπρεπής και η συμπεριφορά μας κόσμια. Υπήρχε σεβασμός προς τους καθηγητές και τους συμμαθητές μας.

- Ποια ήταν η σχέση των μαθητών με τους καθηγητές;

Οι σχέσεις μας με τους καθηγητές ήτανε τυπικές, αλλά στηρίζονταν στην αμοιβαία ευγένεια και τον αλληλοσεβασμό. Οι καθηγητές δεν ήταν ιδιαίτερα αυστηροί, αλλά αντιμετώπιζαν τους ατίθασους μαθητές με αποβολές που κυμαίνονταν συνήθως από μια ώρα μέχρι μια μέρα.

- Κάποιο χαρακτηριστικό περιστατικό που θυμάσαι;

Ο καθηγητής της φυσικής μάς έλεγε συνεχώς να μάθουμε γράμματα, διαφορετικά θα καταλήξουμε να πουλάμε κάλτσες στον Κατράντζο!

- Τι αισθάνεσαι αναπολώντας τις εμπειρίες σου από το σχολείο;

Νοσταλγία και συγκίνηση…

Κ. Θανάσης, Β2

Είδαν την ταινία "Ο κύκλος των χαμένων ποιητών" και έγραψαν γι' αυτήν...

Ο κύκλος των χαμένων ποιητών

   Βρισκόμαστε στο 1989 και σε ένα αγγλικό κολέγιο, όπου τα πράγματα είναι δύσκολα και οι καθηγητές είναι πολύ αυστηροί. Οι μαθητές μένουν μέσα στο κολλέγιο εσώκλειστοι, χωρίς τους γονείς τους, και έχουν κάνει παρέες γεμάτες αγάπη και εμπειρίες. Μια από αυτές τις παρέες, 7 φίλοι που έχουν ο καθένας τον δικό του χαρακτήρα, ξεχωρίζει. Στο σχολείο έρχεται ένας νέος καθηγητής διαφορετικός από τους άλλους. Προσπαθεί να τους κάνει το μάθημα πιο ζωντανό κι ευχάριστο και τους μαθαίνει την έκφραση carpe diem, που σημαίνει «άδραξε τη μέρα». Ο καθηγητής αυτός ενθαρρύνει τους μαθητές να δουν τη ζωή τους διαφορετικά, να πάρουν θάρρος, να κάνουν αυτό που θέλουν. Ένας από τους μαθητές της παρέας, ο οποίος είναι άριστος στα μαθήματα, βλέπει πως το να πραγματοποιήσει το όνειρό του, που είναι το θέατρο, δείχνει πολύ μακρινό με την καταπιεστική συμπεριφορά του πατέρα του και αποφασίζει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του. Δυστυχώς όμως, με άσχημη κατάληξη… 

   Από την ταινία αυτή καταλαβαίνουμε ότι πρέπει όλοι μας να ακολουθούμε τα όνειρά μας και να ζούμε τη ζωή που θέλουμε, κι όχι αυτή που θέλουν οι άλλοι! 

Κ. Νίκος, Β2

   Ο Κύκλος των χαμένων ποιητών είναι μια ταινία που εστιάζει κυρίως στη σχέση μαθητών και καθηγητών. Η ταινία διαδραματίζεται στην αριστοκρατική και συντηρητική Ακαδημία Γουέλτον στο Βερμόντ το 1959. Ο ντροπαλός Τοντ Άντερσον είναι ο νέος μαθητής του αυστηρού σχολείου αρρένων, όπου ο αδελφός του υπήρξε αριστούχος. Ο συγκάτοικός του Νιλ, έξυπνος και δημοφιλής, ζει με την καταπίεση του πατέρα του. Το σχολείο χαρακτηρίζεται από αυστηρούς κανονισμούς, με σκοπό την πειθαρχία των παιδιών και τη διαμόρφωση των «σωστών» αξιών. 

   Ενώ λοιπόν όλοι οι καθηγητές εμφανίζονται αυστηροί και πολύ απαιτητικοί, όταν έρχεται η ώρα να γνωρίσουν τα παιδιά τον καινούργιο καθηγητή λογοτεχνίας, μπαίνουν μέσα σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και σκέψης. Η ζωή των δυο μαθητών αλλάζει και η έλευση του καινούργιου καθηγητή Κίτινγκ θα τους σπρώξει να πάνε ενάντια στο κατεστημένο. Ο Κίτινγκ θα ενθαρρύνει τους μαθητές του να εκφράζονται ελεύθερα. Το καθένα από τα παιδιά θα το κάνει με τον δικό του τρόπο και η ζωή τους θα αλλάξει για πάντα…

   Η φράση που θα μπορούσε να κρατήσει κανείς από όλη την ταινία είναι «CARPE DIEM», το οποίο σημαίνει «Άδραξε τη Μέρα». Το σύνθημα της ταινίας έχει σκοπό να ενεργοποιήσει τους νέους που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους και να τους δώσει την ευκαιρία να κάνουν αυτό που θέλουν στη ζωή τους, όχι αυτό που πρέπει ή θέλουν οι άλλοι. Σε μια άλλη στιγμή στην ταινία αναφέρεται μια ακόμα σοφή φράση: «Ρουφήξτε το μεδούλι της ζωής». Αυτή η φράση είναι ακόλουθη της προηγούμενης, καθώς παρακινεί έντονα τους νέους να ΖΟΥΝ. Τους οδηγεί σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, τους βοηθά να διευρύνουν τους ορίζοντές τους και να κάνουν αυτό που εκείνοι επιθυμούν.

Κο. Αλέξανδρος, Β2

Κατέθεσαν την άποψή τους για τον ιδανικό καθηγητή ή έγραψαν δικές τους ιστορίες και ποιήματα!

Ο ιδανικός καθηγητής

   Στο σχολείο κάθε χρόνο ερχόμαστε σε επαφή με αρκετούς καθηγητές. Το κάθε μάθημα γίνεται με τον αρμόδιο καθηγητή και ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο διδασκαλίας και τον δικό του χαρακτήρα.
   Για μένα ο ιδανικός καθηγητής είναι αυτός που ελέγχει τα νεύρα του και καταφέρνει με ήπιο τρόπο να φέρει την ισορροπία μέσα στην τάξη. Βέβαια, κι εμείς οι μαθητές δεν είμαστε και άγγελοι! Σίγουρα πολλές φορές εμείς ευθυνόμαστε για τη συμπεριφορά και τα ξεσπάσματα των καθηγητών. Ωστόσο, ο ιδανικός καθηγητής θα πρέπει να ξέρει να ψυχολογεί, να κατανοεί την τρέλα της εφηβείας και να την αντιμετωπίζει κατάλληλα.
   Θα ήταν ωραίο αν ο καθηγητής ενδιαφερόταν και για τα ίδια τα παιδιά και τη ζωή τους πέρα από τα μαθήματα. Να νιώθουμε μεταξύ μας σαν φίλοι και κάποιες μέρες να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα της τάξης και να κάνουμε το μάθημα κάπου έξω στη φύση.
   Κατανοώ πως και οι καθηγητές έχουν χίλια δυο προβλήματα στη δική τους ζωή∙ αλλά, αν κατάφερναν να τα βγάλουν από το μυαλό τους όσο διαρκεί το μάθημά τους και να μας πλησιάσουν, τότε θα πλησίαζαν και το ιδανικό μου για έναν καθηγητή!

 Κ. Παύλος, Β2

Ένα μάθημα στον δάσκαλο…

   Πέρσι είχε έρθει στο σχολείο μας ένας καινούριος φιλόλογος. Τον πρώτο καιρό μάς φαινόταν καλός, αλλά, όταν τον γνωρίσαμε καλύτερα, καταλάβαμε ότι ήταν οξύθυμος και δε σήκωνε καμία αντίρρηση, ακόμη και αν ήξερε ότι είχε λάθος. Οι μαθητές δεν τον συμπαθούσαν και κανείς δεν ήθελε να κάνει μάθημα μαζί του…

   Έτσι αποφασίσαμε με τους συμμαθητές μου να κάνουμε ένα μικρό θεατρικό δρώμενο, στο οποίο έπαιρναν μέρος ένας δάσκαλος κι ένας μαθητής. Ο δάσκαλος φερόταν άδικα στον μαθητή και, όταν ο μαθητής προσπαθούσε να πάρει τον λόγο, τον μάλωνε. Ζητήσαμε από τον καθηγητή να το παρουσιάσουμε στην τάξη και μας το επέτρεψε. Όταν όμως το παρακολούθησε, αισθάνθηκε πολύ άσχημα…

   Φαίνεται πάντως πως κατάλαβε το λάθος του και πήρε το μάθημά του. Από τότε ήταν πιο καλός μαζί μας, δίδασκε με κέφι και όλοι ήθελαν να κάνουν μάθημα μαζί του!

Κα. Αλέξανδρος, Β2

Δάσκαλε, να 'σαι καλά!

Δάσκαλε, να ’σαι καλά!

Θυμάμαι από σε πολλά

Πώς να τα λογαριάσω…

Νομίζω πως κάποια φορά

Θα ’θελα να σου μοιάσω

Θυμάμαι ποιήματα, ρυθμούς

Αντωνυμίες και αριθμούς

Μα πάνω απ’ όλα δεν ξεχνώ

Το βλέμμα σου που αγαπώ

Κάθε φορά που έβλεπες

Να έχουμε τη γνώση

Με περηφάνια τόση

Απ’ τη χαρά σου πέταγες

Δάσκαλε, να ’σαι καλά!

Ποτέ δε σε ξεχνάω

Κι ό,τι κι αν γίνω στη ζωή

Σε σένα το χρωστάω

Α. Χάρης - Α. Μενέλαος, Β1