Οι πιτσιρίκοι - το σαμποτάζ

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου "παρακολούθησαν" το σαμποτάζ που έκαναν οι πιτσιρίκοι στο ομώνυμο κείμενο του Δ. Ψαθά και το απέδωσαν σε μορφή θεατρικού έργου!

Ένα τέλειο σχέδιο!

11 Ιανουαρίου 1942, Πλάκα

Οι μικροί μας πιτσιρίκοι συγκεντρώνονται στο εγκαταλελειμμένο σπίτι της οδού Βάκχου και σχεδιάζουν την επόμενη «επίθεσή» τους.

Αντώνης: Λοιπόν παιδιά, τι θα γίνει; Έχουμε να ξεγελάσουμε Γερμανό μια βδομάδα τώρα!

Γιάννης: Πω ρε, δίκιο έχεις! Πρέπει να κάνουμε κάτι, και γρήγορα μάλιστα…

Νίκος: Έχω ιδέα!

Αντώνης: Για λέγε! Είμαστε όλο αυτιά.

Νίκος: Μεθαύριο στις 9 το βράδυ θα σαμποτάρουμε το φορτηγό που αράζει στο Ζάππειο!

Μάριος: Σωστός!!

Χάρης: Να καταστρέψουμε τα λάστιχα!

Αντώνης: Να σπάσουμε τα φανάρια!

Γιάννης: Να ξεβιδώσουμε προφυλακτήρα και πόρτα!

Μάριος: Ωραία! Βρήκαμε τι θα κάνουμε και πότε θα το κάνουμε. Το πώς θα γίνει όμως θα το συζητήσουμε αύριο, γιατί ήδη έχουμε αργήσει και στις μάνες μας δε θα αρέσει καθόλου αυτό…

Νίκος: Δίκιο έχεις. Καληνύχτα σε όλους!

12 Ιανουαρίου 1942, Πλάκα

Οι γνωστοί μας φίλοι ξανασυναντιούνται στο ίδιο μέρος για να σχεδιάσουν την τακτική τους.

Χάρης: Παιδιά, το σκέφτηκα πολύ και νομίζω πως έχω βρει τον τρόπο που θα καταστρέψουμε το φορτηγό!

Γιάννης: Άντε λέγε, μη μας κρατάς σε αγωνία!

Χάρης: Όπως έχουμε δει, ο Γερμανός σκοπός, αφού κάνει μερικές βόλτες γύρω από το φορτηγό, κάθεται για λίγη ώρα στο παγκάκι και καπνίζει. Λοιπόν, κάποιος από μας θα τον απασχολήσει, ενώ οι άλλοι αθόρυβα, και το τονίζω, αθόρυβα, θα σαμποτάρουμε το φορτηγό.

Αντώνης: Καλή ιδέα! Εγώ λέω να πάει ο Μάριος να απασχολήσει τον Γερμανό.

Μάριος: Δέχομαι, αλλά πώς;

Νίκος: Να «παίξεις» μαζί του!

Μάριος: Δηλαδή;

Νίκος: Ας πούμε, πάρε ένα τσιγαράκι και προσπάθησε να το ανάψεις από το φανάρι του φορτηγού. Θα του φανεί αστείο, θα σε προσέξει και θα αρχίσει κουβέντα.

Μάριος: Εντάξει, το κατάλαβα!

Αντώνης: Πρόσεξε! Θα πρέπει να κρατήσει όσο γίνεται πιο πολύ η συζήτηση και το «παιχνίδι αντιπερισπασμού», εντάξει;

Μάριος: Είπαμε, κατάλαβα!

Χάρης: Μπράβο, το παιδί μου το έξυπνο!

Νίκος: Λοιπόν, αύριο στις 8 θα συναντηθούμε εδώ με τα εργαλεία μας. Εντάξει, τσακάλια;

Γιάννης: Εντάξει! Αύριο στις 8 εδώ… Άντε, καληνύχτα τώρα, γιατί θα φάω καρπαζιά αν ξαναργήσω!

13 Ιανουαρίου 1942, Πλάκα

Κατά τις 8.00 οι πιτσιρίκοι αρχίζουν να μαζεύονται.

Αντώνης: Παιδιά, είμαστε έτοιμοι να «χτυπήσουμε». Το φορτηγό είναι αραγμένο στο Ζάππειο και ο οδηγός του μου φαίνεται λίγο κοιμισμένος.

Γιάννης: Τέλεια! Δεν ξεκινάμε όμως, λέω εγώ, γιατί το Ζάππειο μας πέφτει λίγο μακριά;

Μάριος: Φύγαμε!

Μετά από 30 περίπου λεπτά ποδαρόδρομου, τα παιδιά φτάνουν στο Ζάππειο.

Χάρης: Λίγο νωρίς δεν ήρθαμε;

Νίκος: Γιατί, τι ώρα είναι;

Γιάννης: Οκτώ και μισή.

Αντώνης: Καλύτερα, έχουμε χρόνο να κόψουμε κίνηση πριν χτυπήσουμε.

Νίκος: Σωστά! Λοιπόν, χωριζόμαστε και σε 20 λεπτά όλοι εδώ.

Μετά από ένα εικοσάλεπτο…

Αντώνης: Λοιπόν, έτοιμοι όλοι; 

Γιάννης: Ναι! Ξεκινάμε;

Μάριος: Φύγαμε!

Ο Μάριος πήρε τη θέση του και τα άλλα παιδιά το ίδιο. Μόλις ο Γερμανός έκανε τρεις - τέσσερεις βόλτες γύρω από το φορτηγό, πήγε στο γνωστό παγκάκι. Τότε εμφανίστηκε ο Μάριος με το μάγκικο υφάκι του ακολουθώντας το σχέδιο, ενώ οι πιτσιρίκοι ξεκινούσαν τη δουλειά τους.

Νίκος: Γιάννη, πάρε το κατσαβίδι να ξεβιδώσουμε τον προφυλακτήρα! Έλα, γρήγορα και ήσυχα!

Αντώνης: Χάρη, εγώ τα μπροστινά λάστιχα και εσύ τα πίσω! Μόλις τελειώσουμε, ξεβιδώνουμε και τα φανάρια.

Γιάννης: Έλα Νίκο, προλαβαίνουμε να βγάλουμε και τους καθρέφτες!

Μόλις τελείωσε η δουλειά, η παρέα κρύφτηκε πίσω από έναν τοίχο. Όταν ο Γερμανός αντίκρισε το κατεστραμμένο αυτοκίνητο, τρελάθηκε. Τα παιδιά γίνανε λούηδες σκασμένα στα γέλια...
Τ. Ολυμπία, Α3

Και μια πιο σύντομη εκδοχή...

Το σαμποτάζ των πιτσιρίκων

Τι γίνεται πίσω από το φορτηγό μετά την άφιξη του πιτσιρίκου:

-Τέλεια! Ο Νίκος απασχολεί τον Γερμανό, σειρά μας τώρα.

Όλα τα παιδιά ανεβαίνουν πάνω στο φορτηγό για να πάρουν ό,τι είχε και δεν είχε.

- Άντε, γρήγορα, θα μας καταλάβουν! 

- Παιδιά! Βοηθήστε με λίγο με αυτό το τεράστιο τσουβάλι! 

- Κώστα, Παντελή, πάτε να τον βοηθήσετε!

- Γιατί εγώ, κι όχι ο Σπύρος;

- Παντελή, κάνε γρήγορα, μας τελειώνει ο χρόνος!

- Εσένα πάλι ποιος σε όρισε αρχηγό;! 

- Παντελή!! Τα έχετε πάρει όλα;

- Χε! Ούτε καρφάκι δεν αφήσαμε!

- Ωραία, δώστε το σύνθημα στον Νίκο να τη σκαπουλάρει σιγά σιγά να μην τον καταλάβει ο βρομογερμανός. 

Ακούγεται ένα σιγανό τραγούδι:

Να σαλτάρω, να σαλτάρω

τη ρεζέρβα να σου πάρω!

Κ. Φίλιππος, Α1

Άλλοι/ες προτίμησαν το κόμικς ή τη ζωγραφική.

Κ. Αθηνά, Α1

Κ. Μαριάνθη, Α1

Κ. Δόμνα, Α1

Χ. Θοδωρής, Α3