Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο

Με έμπνευση το απόσπασμα από την επιστολή του Ινδιάνου Σιάτλ με τίτλο "Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο" και τα σχετικά βιντεάκια που παρακολουθήσαμε, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου ζωγράφισαν...

Η γη των Ινδιάνων

Λ. Κώστας, Β2

Ο Ινδιάνος Σιάτλ γράφει...

Α. Γιάννης, Β1

Ινδιάνοι Vs λευκοί

Κ. Μαριάνθη, Β1

Μ. Δημήτρης, Β2

Ν. Μαρία, Β2

Η ξένη γη

Μ. Μανιώ, Β2

Δύο κόσμοι

Τ. Ολυμπία, Β3

Άλλοι/ες επέλεξαν να σχολιάσουν το μήνυμα του κειμένου και να καταθέσουν τους προβληματισμούς τους.

Σχόλιο για το κείμενο «Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο» 

   Εξαιρετικό κείμενο, που κρύβει μεγάλες αλήθειες. Φέρνει στον νου τα Western, μόνο που ο έξυπνος και σοφός είναι ο «άγριος» Ινδιάνος και ο «πολιτισμένος» λευκός είναι αυτός που αποδεικνύεται απολίτιστος. Όπως είπε ο Χούμπερτ Ριβς, διάσημος αστροφυσικός: «Ο άνθρωπος είναι το πιο παράλογο είδος. Λατρεύει έναν αόρατο Θεό και καταστρέφει μια ορατή φύση. Δε γνωρίζει ότι η φύση που καταστρέφει είναι ο Θεός που λατρεύει.» 

Π. Αλκιβιάδης, Β2

Το δικό μου μήνυμα

   Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να εκφράζεις με λέξεις τη διάθεση και τα συναισθήματά σου. Ιδιαίτερα όταν πολλές φορές δεν μπορείς να δεις το «χρώμα» τους…

   Τι θέλω να πω; Δεν είναι σκοτεινά, θλιβερά, μουντά τα συναισθήματα που μου δημιούργησε η επιστολή του Ινδιάνου Σιάτλ, δεν είναι όμως και φωτεινά, χαρούμενα, ζωηρά. Ο γερο-Ινδιάνος (ξέρω, δεν πρέπει να ήταν και πολύ γέρος όταν έστειλε το μήνυμά του, αλλά εγώ έτσι τον φαντάζομαι, ρυτιδιασμένο και σοφό) σιγοψιθύριζε μέσα στο κεφάλι μου λόγια για τα βουνά, τα σύννεφα, το νερό, τα ζώα, κι αυτά τα λόγια με γαλήνευαν. Άκουγα τους ήχους της φύσης και...

   Κόρνες αυτοκινήτων, ήχοι εργοστασίων, κομπρεσέρ, νεκρά δέντρα, ο γλάρος του «Μαύρου κύματος», ξερές έρημοι. Η θλιβερή προφητεία του Ινδιάνου έχει βγει αληθινή. Καταστρέψαμε τη γη μας… Δεν υπάρχει επιστροφή;

   Όχι, δεν μπορώ να δεχτώ κάτι τέτοιο. Υπάρχουν ακόμη πολλά μέρη στον πλανήτη μας που παραμένουν ονειρικά. Αρκετά απ’ αυτά βρίσκονται στην πατρίδα μας. Ας τα κρατήσουμε ζωντανά... Ας ξαναφέρουμε ζωή σε όσα αργοπεθαίνουν...

   Νιώθω θλίψη, απογοήτευση, θυμό, αλλά και με γεμίζει αποφασιστικότητα κι ελπίδα. Στο κάτω κάτω, εμείς θα πάρουμε στα χέρια μας σε λίγα χρόνια τη γη μας, το σπίτι μας. Ας παλέψουμε να γίνουμε Ινδιάνοι σωτήρες της γης, κι όχι λευκοί αναίσθητοι κατακτητές της.

   Ένα πανέμορφο ελληνικό τραγούδι, που ακούσαμε στο μάθημα και τώρα πια καταλαβαίνω το νόημά του, λέει: 

Κοιμήσου Περσεφόνη

στην αγκαλιά της γης

στου κόσμου το μπαλκόνι

ποτέ μην ξαναβγείς

   Κι εγώ φαντάζομαι ένα κορίτσι με λευκό χιτώνα κι ένα Ινδιανάκι να παίζουν ξένοιαστα σ’ ένα καταπράσινο λιβάδι...

   Τα μπέρδεψα, ε; Ινδιάνοι και αρχαίες θεότητες! Μα αυτή δεν είναι η ομορφιά της γης μας; Πολιτισμοί ξεχωριστοί, μακρινές διαφορετικές χώρες, περίεργες μουσικές και γλώσσες. Κι όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι, κάτω από τον ίδιο ουρανό, με τις ίδιες ευθύνες. 

«Να τα διατηρήσουμε και να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές».

Π. Γιάννης, Β2

Άνθρωποι και περιβάλλον

   Στη σημερινή εποχή όλο και συχνότερα τα δελτία ειδήσεων και οι διάφορες εκπομπές παρουσιάζουν εικόνες καταστροφής της φύσης, αναφέρουν μείωση της χλωρίδας και της πανίδας, καθώς και εξαφανίσεις ειδών. Και η αλήθεια είναι πως σιγά σιγά, μέρα τη μέρα, καταστρέφουμε τον κόσμο που μας παραδόθηκε από τις προηγούμενες γενιές.

   Τι στεναχώρια, τι βαθιά απογοήτευση που θα ένιωθε ο Ινδιάνος Σιάτλ με την εικόνα που παρουσιάζουν οι πόλεις μας και κυρίως οι ζωές μας! Είμαστε βουτηγμένοι μες στα καυσαέρια και τα σκουπίδια. Το νερό χρειάζεται καθάρισμα για να το πιεις. Αποκαλούμε «φύση» το ασθενικό δεντράκι που φύτρωσε σε μια τρύπα στο πεζοδρόμιο. Όταν ακούμε για την οικολογική καταστροφή, στεναχωριόμαστε λίγο, ελάχιστοι όμως σκέφτονται τι θα μπορούσαν να κάνουν για να βοηθήσουν την κατάσταση. Αργά ή γρήγορα, όλους μας τραβάει η απαιτητική μας καθημερινότητα και, ξεχνώντας όσες σκέψεις κάναμε προηγουμένως, μπαίνουμε στο αυτοκίνητό μας για να διανύσουμε αποστάσεις που γίνονται εύκολα και ξεκούραστα με τα πόδια…

   Στο γράμμα του Ινδιάνου περιλαμβάνονται συμβουλές και συστάσεις, τις οποίες απορρίψαμε και κάναμε ακριβώς το αντίθετο, ίσως πριν καν προλάβουμε να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει. Είπε ο Ινδιάνος να σεβαστούν οι άποικοι τη Γη και να τη διατηρήσουν όπως τους παραδόθηκε. Όχι μόνο δεν τη διατήρησαν, αλλά την έκαναν τόσο απαίσια, τόσο βρώμικη, τόσο γκρίζα... Τα κτίρια έχουν γίνει τόσο ψηλά, που δε βλέπεις τον ουρανό. Τα χρώματα είναι τεχνητά και τόσο λαμπερά, που κανείς δε θυμάται την απαλή θαμπάδα στο μικρό αγριολούλουδο, το κρυσταλλένιο διαφανές της δροσοσταλίδας. Αν κάποιος άνθρωπος έλεγε «Παρατήστε τα όλα και πάμε στη φύση, ας ξανακάνουμε αυτόν τον πλανήτη όπως ήταν πρώτα!», θα τον περνούσαν για τρελό και θα τον έκλειναν κατευθείαν σε τρελοκομείο. Τα ζώα, που οι ερυθρόδερμοι τα αγαπούσαν τόσο, δεν αρκεστήκαμε στο να τα σκοτώνουμε μόνο για το κρέας τους. Τώρα τα κυνηγάμε για να φτιάξουμε πανάκριβες γούνες προκειμένου να ικανοποιήσουμε τη ματαιοδοξία των γυναικών…

   Οι άνθρωποι του σήμερα διαπράττουν ύβρη, αφού συμπεριφέρονται λες και η γη τους ανήκει. Τι αλαζόνες που είμαστε...

Χ. Ειρήνη, Β3