Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

Στη μηχανή του χρόνου - Από τον Καποδίστρια στον Τρικούπη

Σε ένα ταξίδι στον χρόνο, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ Γυμνασίου παρακολουθούν τα πρώτα βήματα στην πορεία του ελληνικού κράτους και, σε ρόλο αυτόπτη μάρτυρα, γράφουν αφηγήσεις - "μαρτυρίες" για σημαντικά ιστορικά γεγονότα της πολυτάραχης εκείνης ιστορικής περιόδου...

Ήμουν κι εγώ εκεί... στην άφιξη του Καποδίστρια στην Ελλάδα
6 Ιανουαρίου 1828
   Ώρα πολλή στεκόμουν στο λιμάνι του Ναυπλίου περιμένοντας τον κυβερνήτη μας… Πλήθος άνθρωποι συγκεντρωμένοι ανυπομονούσαν να τον δουν. Σ’ αυτόν βασίζουμε τις ελπίδες μας… Μόνο αυτός μπορεί να κάνει την πολύπαθη πατρίδα να σταθεί ξανά στα πόδια της, να βάλει τάξη στο χάος, να κρατήσει γερά τα χαλινάρια. Γραμματιζούμενος άνθρωπος είναι, ξέρει καλά πώς να κυβερνήσει. Έχει κάνει και υπουργός του Τσάρου, άρα γνωρίζει καλά την πολιτική και τους τρόπους των Ευρωπαίων. 
   Επιτέλους, το καράβι που έφερνε τον Καποδίστρια στην Ελλάδα φάνηκε να πλησιάζει. Σαν έδεσε στο λιμάνι, ο κυβερνήτης κατέβηκε και τον υποδέχτηκαν οι πρόκριτοι της Πελοποννήσου και οπλαρχηγοί πολλοί. «Ζήτω ο κυβερνήτης!», φώναζαν όλοι. Ανείπωτη η χαρά του λαού, μεγάλη η συγκίνηση... Όλοι ήθελαν να πάνε σιμά του, να τον αγγίξουν... Προσπάθησα κι εγώ να πλησιάσω. Αδύνατον! Ήταν πολύς ο κόσμος…


   Κίνησα να γυρίσω σπίτι μου, περπατώντας στα σοκάκια του Ναυπλίου. Σε μια γωνιά πήρε τ’ αυτί μου κάτι παράξενους ψιθύρους. Κοντοστάθηκα… Είδα μια παρέα προκρίτων να μουρμουρίζουν «Αυτός θα μας βάλει στην άκρη και θα κάμει του κεφαλιού του. Τον νου σας!». Αισθάνθηκα σαν να με χτύπησε κεραυνός! Δύσκολο το έργο του κυβερνήτη, σκέφτηκα. Θα’ χει να φυλάει τα νώτα του από πολλούς εχθρούς, μέσα κι έξω απ’ τη χώρα…
Α. Ζωή, Γ1

Ήμουν κι εγώ εκεί... στη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια
27 Σεπτεμβρίου 1831
   Μέρα Κυριακή, είπα να λειτουργηθώ στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Πλησιάζοντας, είδα από μακριά τον Καποδίστρια, όπως πάντα ντυμένο λιτά, να φτάνει κι αυτός στην εκκλησία συνοδευόμενος από τον σωματοφύλακά του, έναν ψηλό και γεροδεμένο άντρα. Τάχυνα το βήμα μου για να προλάβω να τον χαιρετήσω, αλλά ξαφνικά πάγωσα! Είδα να κινούνται απειλητικά προς το μέρος του δύο άντρες, δύο πρόσωπα που τα ήξερα και τα αναγνώρισα. Δεν ήταν άλλοι από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, τον αδερφό και τον γιο του Πετρόμπεη, που ο Καποδίστριας είχε κλείσει στη φυλακή… Μέσα σε μια στιγμή, ο Κωνσταντίνος έβγαλε ένα όπλο και πυροβόλησε τον Καποδίστρια στο κεφάλι! Ωστόσο, ο σωματοφύλακας του κυβερνήτη πρόλαβε να τον τραυματίσει σοβαρά, ενώ ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης τράπηκε σε φυγή. Αμέσως ένα μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε γύρω από τον νεκρό πια κυβερνήτη. Ο λαός τον αγαπούσε…


   Γύρισα στο σπίτι μου συγκλονισμένος και γεμάτος αγωνία για το μέλλον. Τι θα απογίνουμε τώρα, Θεέ μου;
Α. Σωτηρία - Γ. Δήμητρα, Γ1

Παρουσιάζουν τους αντιπάλους του Καποδίστρια...

Α. Γρηγόρης, Γ1

Υιοθετώντας τον ρόλο του Όθωνα, γράφουν μια επιστολή ή ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του...

Επιστολή του Όθωνα προς τον πατέρα του - πρώτες εντυπώσεις
25 Ιανουαρίου 1833
Σεβαστέ πατέρα,
   Πρώτη μέρα στην Ελλάδα. Τι να σας πω; Από τη χώρα δεν εντυπωσιάστηκα. Μου φάνηκε ένας σωρός ερειπίων. Όσο για τους ανθρώπους… ένα ρακένδυτο και ετερόκλητο πλήθος με περίμενε στο λιμάνι. Όλοι φώναζαν, ζητωκραύγαζαν, προσπαθούσαν να με πλησιάσουν… Με κοιτούσαν με περιέργεια, σαν να με ζυγίζουν με το μάτι. Μου έδωσαν την εντύπωση ότι περιμένουν πολλά από μένα, πάρα πολλά ίσως… Δε σας κρύβω, πατέρα μου, ότι η στάση και οι τρόποι των Ελλήνων με τρόμαξαν!


   Είναι αλήθεια πως κάθε νέα αρχή είναι δύσκολη, ωστόσο βρίσκομαι σε σύγχυση. Να ξέρετε πως αναμένω τη σοφή πατρική συμβουλή σας!
Όθων, βασιλεύς των Ελλήνων
Κ. Απόστολος, Γ2

Ο Όθωνας θυμάται…
   Το 1833, μόλις 17 ετών, έφτασα στην Ελλάδα. Δεν ήμουν παρά ένας νέος, που είχε όνειρα για η ζωή του… Ο πατέρας μου Λουδοβίκος, ο βασιλιάς της Βαυαρίας, με έστειλε στην Ελλάδα ως βασιλιά της, ως απόλυτο μονάρχη. Με συνόδευαν κάμποσοι Βαυαροί αξιωματούχοι διορισμένοι από τον ίδιο. Επειδή ήμουν ανήλικος, οι αξιωματούχοι που είχαν έρθει μαζί μου δημιούργησαν μια επιτροπή που θα ασκούσε την εξουσία μέχρι την ενηλικίωσή μου. Προτεραιότητα της Αντιβασιλείας ήταν να ασχοληθεί με επείγοντα ζητήματα που αφορούσαν τη διοίκηση, το στρατό, τη δικαιοσύνη και την εκπαίδευση. Κύρια μέλη της ήταν ο Άρμανσμπεργκ, ο Μάουρερ και ο Χάιντεκ. Τους γνώριζα πολύ καλά και τους τρεις και τους είχα εμπιστοσύνη. Θεωρώ πως προσπάθησαν φιλότιμα να κάνουν την Ελλάδα ένα κράτος οργανωμένο κατά τα δυτικά πρότυπα, συγκεντρωτικό φυσικά, πράγμα που προκάλεσε δυσαρέσκειες…
   Μόλις ενηλικιώθηκα, ανέλαβα εγώ τη διοίκηση του κράτους. Ήθελα να συνεχίσω την τακτική της Αντιβασιλείας, παρόλο που δεν άρεσε στους Έλληνες… Βέβαια, η αλήθεια είναι πως η κατάσταση της χώρας δεν ήταν καθόλου καλή. Τα οικονομικά μας ήταν άθλια και ήταν αδύνατο να εξοφληθούν τα δάνεια που είχαμε πάρει. Οι δυνάμεις της Ευρώπης επέβαλαν λοιπόν στην Ελλάδα οικονομικό έλεγχο και περικοπή των κρατικών δαπανών. Από τα πρώτα θύματα των περικοπών ήταν οι στρατιωτικοί, οι οποίοι στράφηκαν εναντίον μου. Αλλά και ο λαός βρισκόταν σε αναβρασμό… 
   Το αποκορύφωμα ήταν το βράδυ της 2ης προς την 3η Σεπτεμβρίου, ένα βράδυ που δε θα ξεχάσω ποτέ… Οι δυνάμεις της φρουράς της Αθήνας και πολλοί πολίτες, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Δημήτριο Καλλέργη και τον αγωνιστή του ’21 Μακρυγιάννη, συγκεντρώθηκαν έξω από τα ανάκτορα. Άκουγα φωνές και συνθήματα «Ζήτω το Σύνταγμα!». Βγήκα στο παράθυρο. Το συγκεντρωμένο πλήθος απαιτούσε την παραχώρηση συντάγματος. Φυσικά, στην αρχή αρνήθηκα, τελικά όμως, υπό την πίεση των περιστάσεων, υποχρεώθηκα να προκηρύξω εκλογές για Εθνοσυνέλευση, που θα ψήφιζε σύνταγμα για την Ελλάδα. Έτσι τελείωσε η περίοδος της απόλυτης μοναρχίας μου…
Α. Ελισάβετ, Γ1


Αλλά και παρουσιάζουν ένα debate μεταξύ των πολιτικών αντιπάλων Δηλιγιάννη και Τρικούπη!

Debate Δηλιγιάννη - Τρικούπη
Θ.Δ: Αδυνατώ να κατανοήσω την πολιτική και το κυβερνητικό σας πρόγραμμα, κ. Τρικούπη. Μιλάτε για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του κράτους… Πώς νομίζετε ότι θα υλοποιηθεί η ανάπτυξη αυτή; Είναι ανάπτυξη η επαχθής φορολόγηση των μεσαίων και κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων ή η σύναψη δανείων με τράπεζες του εξωτερικού; Στην πρώτη περίπτωση οδηγείτε τον λαό στην εξαθλίωση, στη δεύτερη οδηγείτε τη χώρα στην υποδούλωση!
Χ.Τ: Καταρχάς, οφείλω να καταστήσω σαφές τι σημαίνει εκσυγχρονισμός… Αυτό που προτείνω είναι ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα ανάπτυξης. Η Ελλάς είναι αναγκαίο να καταστεί ανταγωνιστική και να συνοδοιπορήσει με τις χώρες της δυτικής Ευρώπης σε όλους τους τομείς. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητη η κατασκευή μεγάλων δημοσίων έργων υποδομής σε κομβικά σημεία. Η χώρα χρειάζεται σιδηροδρομικό δίκτυο, σύγχρονους δρόμους προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταφορά και διακίνηση αγροτικών και παντός είδους άλλων προϊόντων. Αντιλαμβάνεστε, φαντάζομαι, ότι τα έργα αυτά θα δώσουν περαιτέρω ώθηση στη γεωργική, βιομηχανική και εμπορική ανάπτυξη του τόπου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μακροπρόθεσμα θα ωφεληθεί στο σύνολό του ο ελληνικός λαός. Δεν αξίζει λοιπόν τον κόπο, κ. Δηλιγιάννη, μια και αναφερθήκατε στα φορολογικά μέτρα μας, να κάνουν οι Έλληνες μια μικρή θυσία σήμερα, προκειμένου να έχουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη στο μέλλον; Εξάλλου, μια οικονομικά ισχυρή Ελλάδα θα είναι σε θέση να αποπληρώσει τα δάνειά της στην Ευρώπη. Σεις αντιθέτως ομιλείτε περί κοινωνικής δικαιοσύνης και οικονομικής ανάπτυξης βασισμένης στους γνωστούς παραδοσιακούς τρόπους. Η Ελλάς δεν έχει χρονικά περιθώρια, κ. Δηλιγιάννη… Οφείλει να επιταχύνει!
Θ.Δ: Είναι παρακινδυνευμένα όσα λέτε και πράττετε! Όλο το οικονομικό σας πρόγραμμα αποδεικνύει ότι ευνοείτε τους οικονομικά ισχυρούς και αδιαφορείτε παντελώς για τον απλό λαό. Υπηρετείτε την πλουτοκρατία και το τυχοδιωκτικό κεφάλαιο, κ. Τρικούπη!
Χ.Τ: Δημαγωγείτε και διαστρεβλώνετε την αλήθεια, φίλτατε… Στόχος μου είναι να προσελκύσω Έλληνες κεφαλαιούχους τους εξωτερικού, ώστε να προβούν σε επενδύσεις. Σας επαναλαμβάνω, αυτό που με ενδιαφέρει είναι το μέλλον αυτού του τόπου! Διαπιστώνω ότι εύκολα ασκείτε κριτική στην πολιτική μου, δεν είστε όμως σε θέση να αντιπροτείνετε ένα εναλλακτικό πρόγραμμα ανάπτυξης. Αντιθέτως, κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας σας τοποθετήσατε σε δημόσιες θέσεις ευνοουμένους σας, οι οποίοι στερούνταν στοιχειωδών προσόντων! Ενισχύσατε την ευνοιοκρατία και τη διαφθορά του κρατικού μηχανισμού, κ. Δηλιγιάννη, τη στιγμή που εγώ αγωνίστηκα για την εξυγίανσή του θεσπίζοντας τον νόμο «περί προσόντων των δημοσίων υπαλλήλων». Σεις με την πολιτική σας οδηγείτε τη χώρα στην οπισθοδρόμηση…
Θ.Δ: Και σεις με τις παράτολμες ενέργειές σας οδηγείτε τη χώρα στη χρεωκοπία!
Α. Ζωή, Γ1

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.