Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

Γράμμα στον μελλοντικό εαυτό μου

Ένα συγκινητικό γράμμα που απευθύνεται από μια έφηβη του σήμερα στον μελλοντικό της εαυτό:
Καλαμαριά, άνοιξη του 2016
Μελλοντική Αριάδνη,
   Αυτή τη στιγμή είμαι μια έφηβη, μια επαναστάτρια που δεν έχει ιδιαίτερες ευθύνες, αλλά εξαρτάται από τους άλλους. Μπερδεμένες σκέψεις χορεύουν στο μυαλό μου για το τι θέλουν οι άλλοι να γίνω στο μέλλον. Ωστόσο, προσπαθώ να μην τους αφήνω να με επηρεάζουν και να καταλάβω ποιες είναι οι δικές μου κλίσεις και προτιμήσεις…
   Μακάρι τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές να θυμάσαι τις ατελείωτες ώρες που χόρευες στο δωμάτιό σου, μακριά από την αρνητική ενέργεια του έξω κόσμου, που κατασκήνωνες στο μπαλκόνι με το αεράκι να σου χτυπάει το πρόσωπο. Εύχομαι να έχεις ακόμα τον χρόνο γι’ αυτές τις ελευθερίες, αυτά τα μικροπράγματα που είσαι εσύ, ο εαυτός σου και κανένας άλλος. 
   Σε φαντάζομαι πολύ πιο όμορφη από ότι είμαι εγώ και πιο δυναμική, αλλά για κάποιο λόγο φοβάμαι αν ο χαρακτήρας σου θα είναι ο ίδιος. Γι’ αυτό και σε συμβουλεύω να μην ξεχνάς να θυμάσαι την εφηβεία σου, εμένα! Θα ήθελα να μην επιτρέπεις να σε εκμεταλλεύονται και ποτέ να μην το βάλεις κάτω. Όσο βοηθάς τους πλησίον σου, η λύπη δε θα αγγίξει τη ψυχή σου. Επιπλέον, πρόσεχε να συγκρατείς τον θυμό σου και τα νεύρα σου. Μην ανησυχείς, θα φροντίσω εγώ να ξεσπάω στους πάντες στο δικό μου παρόν, ώστε εσύ να μην έχεις πια ούτε σταγόνα επιθυμίας να το επαναλάβεις. 
  Ελπίζω να θυμάσαι πως η μουσική μου προτίμηση στο τώρα μου είναι η κορεάτικη ποπ και πως παρακολουθώ πολλά πολλά γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια (anime). To πιο πιθανό είναι να τα θεωρείς πλέον άχρηστα όλα αυτά, αλλά να ξέρεις πως απαιτώ πού και πού να παίρνεις μια γεύση τους, για να τιμάς τις παλιές σου αγάπες! 
   Καλή τύχη με τα παιδιά που μπορεί να έχεις. Εφόσον εγώ είμαι σκέτος δαίμονας, σκέψου οι απόγονοί σου τι θα είναι! Σε μένα φαντάζει αστείο, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν ισχύει το ίδιο για σένα... Ένα έχω να πω για να σε βοηθήσω: να σέβεσαι τη γνώμη τους και να διαπραγματεύεσαι. Μην ουρλιάζεις και όποιον πάρει ο χάρος. 
   Τέλος, σ' αυτό το στάδιο της ζωής μου οι φίλες μου είναι για μένα ό,τι πιο σημαντικό και μου έδωσαν το χέρι για να σηκωθώ πολλές φορές. Θα ήθελα να μην έχετε χαθεί, αλλά να αγωνιστείς για να τις κρατήσεις πλάι σου. 
   Να είσαι περήφανη για μένα και να μη με απαρνηθείς για όσα έκανα, κάνω και θα κάνω.
Από τη 14χρονη Άρια…
Κ. Αριάδνη, Γ2

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.