Στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας

Στο πλαίσιο της διδασκαλίας του αποσπάσματος από το πεζογράφημα της Μαρίας Ιορδανίδου "Η αυλή μας" με τίτλο "Στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας", οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου έγραψαν μια σελίδα στο ημερολόγιο ενός από τα πρόσωπα...

Από το ημερολόγιο της μικρής του διπλανού διαμερίσματος

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

   Ακόμα μια μέρα που μάλωσα άσχημα με τη μαμά μου… Η κατάσταση έχει καταντήσει ανυπόφορη! Δεν αντέχω άλλο! Γιατί με μαλώνει συνεχώς με το παραμικρό; Τι της έχω κάνει; Καταλαβαίνω ότι κι αυτή τρέχει και δεν προλαβαίνει με τις δουλειές του σπιτιού, με τις υποχρεώσεις της στη δουλειά της και με μένα, αλλά δεν είναι σωστό να μου φωνάζει και να ξεσπάει πάνω μου… Είναι συνεχώς μες στα νεύρα… Πρέπει να καταλάβει πως αυτή η συμπεριφορά της με πληγώνει. Γι’ αυτό και αντιδρώ πολλές φορές κι εγώ με άσχημο τρόπο, γιατί φοβάμαι ότι αδιαφορεί για μένα και ότι δε μ’ αγαπά… Μακάρι να μπορούσαμε να ζήσουμε αγαπημένες ως μαμά και κόρη, χωρίς καυγάδες και τσακωμούς! Αυτό είναι το όνειρό μου…

Κ. Μαριάνθη, Β1

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, 

   Η μαμά συνέχεια τα βάζει μαζί μου! Λέει πως εγώ φταίω που αργεί στη δουλειά της... Με ντύνει τραβολογώντας με, ενώ δεν έχω καλά καλά ξυπνήσει!. Δε μου έχει μιλήσει ποτέ ήρεμα και γλυκά, ούτε με φιλάει όταν με παίρνει το λεωφορείο για το σχολείο, αλλά με χώνει μέσα βιαστικά, σαν να βιάζεται να με ξεφορτωθεί. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δε με αγαπάει καθόλου και ότι προτιμάει τη δουλειά της από μένα… Και σαν να μη φτάνουν αυτά, το καλοκαίρι με άφησε στη γιαγιά και πήγε διακοπές μόνη της μαζί με τον μπαμπά. Βέβαια πέρασα πολύ ωραία μόνη με τη γιαγιάκα μου, που μου έκανε όλα μου τα χατίρια, αλλά οι διακοπές δε θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να έρθουμε πιο κοντά σαν μάνα και κόρη; Αλλά κανονικά αυτή θα έπρεπε να το σκεφτεί αυτό... Η γιαγιά λέει πως η μαμά μου με αγαπάει πάρα πολύ, αλλά, επειδή δουλεύει πολλές ώρες και αγχώνεται, είναι συχνά νευρική και τσιτωμένη. Μου είπε και κάτι άλλο που με παραξένεψε λίγο, ότι ίσως η μαμά δεν ξέρει πώς να με πλησιάσει...

   Πάντως, από τότε που γύρισαν οι γονείς μου, τα πράγματα χειροτέρεψαν… Η μαμά με αναγκάζει να τρώω με το ζόρι, και, αν αρνηθώ, με απειλεί ή με χτυπάει. Δε με καταλαβαίνει καθόλου… Ζηλεύω πολύ τους συμμαθητές μου. Οι μαμάδες τους είναι πολύ καλές! Αχ, πότε θα μεγαλώσω;

Ν. Μαρία, Β2

Από το ημερολόγιο μιας καινούριας γειτόνισσας

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

   Η σημερινή μέρα ήταν πολύ δύσκολη. Αυτή η μετακόμιση με κούρασε πολύ! Τα έπιπλά μου δε βρίσκουν τη θέση τους στο νέο διαμέρισμα. Θα περάσω άγρυπνες νύχτες μέχρι να αποφασίσω πού θα στήσω τη γωνιά μου, πού θα κρεμάσω τους πίνακές μου, πώς θα διακοσμήσω το σπίτι μου… 

   Οι γνωστοί μου μου έχουν βγάλει το παρατσούκλι «η κυρία ήξεις - αφήξεις». Φαίνεται να μη στεριώνω πουθενά… Μέσα σε δέκα χρόνια μετακόμισα πέντε φορές. Πέντε φορές άλλαξα σπίτι, πολυκατοικία, γειτονιά και, το κυριότερο, γείτονες! Οι γείτονες… μεγάλο κεφάλαιο! Σε μια πολυκατοικία μ’ αυτούς μοιράζεσαι τους ίδιους τοίχους, τα ίδια σκαλιά, ακόμα και ιδιωτικές στιγμές, δικές σου και δικές τους, αφού οι τοίχοι είναι συνήθως «χάρτινοι»….

   Στο καινούριο μου διαμέρισμα οι συγκάτοικοί μου έχουν κάνει ήδη αισθητή την παρουσία τους. Η Παναγιώτα, η καθαρίστρια της οικοδομής, πραγματικό «πρακτορείο πληροφοριών», φρόντισε από την πρώτη στιγμή να με πληροφορήσει για όλους και για όλα! Στο διαμέρισμα που είναι ακριβώς από κάτω μου ζει ένα ζευγάρι τραπεζικών με ένα παιδί, ένα μικρό κοριτσάκι. Τους συνάντησα στις σκάλες και με χαιρέτησαν ευγενικά, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, στο σπιτικό τους τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά. Το μεσημέρι η πολυκατοικία σηκώθηκε στο πόδι από τις φωνές της μητέρας και το σπαρακτικό κλάμα του παιδιού. Φοβάμαι πως η μικρούλα κακοποιείται… Στο διαμέρισμα από πάνω μου πάλι, άλλος μπελάς! Εκεί μένει ένας νεαρός φοιτητής. Μέρα μεσημέρι έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε με τους φίλους του, και το βράδυ έβαλε μουσική στη διαπασών… Φωνές από κάτω, μουσικές από πάνω, πώς θα βρω ησυχία σ’ αυτό το σπίτι; 

   Γνώρισα όμως και μια πολύ συμπαθητική γειτόνισσα! Μένει στον δεύτερο, απέναντι από την οικογένεια των τραπεζικών. Απορώ πώς αντέχει η γυναίκα! Η Παναγιώτα μου είπε ότι είναι συγγραφέας. Την κάλεσα αύριο το πρωί για καφέ. Θα ήθελα να γνωριστούμε καλύτερα… Φαίνεται άνθρωπος ευγενικός και ενδιαφέρων!

Φ. Χριστίνα, Β3

Άλλοι/ες προτίμησαν να οπτικοποιήσουν τη ζωή στην πόλη, σε αντιδιαστολή με τη ζωή στο χωριό...

Πόλη ή χωριό;

ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ

Πόλη

Χωριό

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ...

Πόλη

Χωριό

ΣΧΟΛΕΙΟ

Πόλη

Χωριό

ΚΑΤΟΙΚΙΑ
Πόλη

Χωριό

ΦΑΓΗΤΟ
Πόλη

Χωριό

ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Πόλη

Χωριό

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Πόλη

 Χωριό

Τ. Ολυμπία, Β3

Η ζωή σε μια σύγχρονη πόλη

Μόλυνση - καυσαέρια

Έλλειψη πράσινου - "τσιμεντοποίηση"

Κυκλοφοριακό πρόβλημα

Ηχορύπανση

Πολυκοσμία - ανωνυμία

Άγχος

Αποξένωση

Απρόσωπες σχέσεις

Σκ. Ιουλία, Β3

...Αλλά και να παρουσιάσουν τα επιχειρήματά τους για την επιλογή μεταξύ μονοκατοικίας ή πολυκατοικίας.

Μονοκατοικία ή πολυκατοικία;

   Θεωρώ καλύτερη τη ζωή σε μονοκατοικία από τη ζωή σε πολυκατοικία για πολλούς λόγους. Καταρχήν, μια μονοκατοικία μπορεί κανείς πραγματικά να την αποκαλεί «σπίτι του», αφού μπορεί να τη διαμορφώσει όπως αυτός θέλει, σύμφωνα με τις ανάγκες του, και να βάλει την προσωπική του σφραγίδα. Αντίθετα, σε μια πολυκατοικία τα διαμερίσματα είναι ομοιόμορφα και τυποποιημένα. Επιπλέον, πρέπει να συμφωνήσουν όλοι οι ένοικοι για κάθε αλλαγή στους κοινόχρηστους χώρους, ενώ συχνά υπάρχουν εντάσεις και συγκρούσεις, που προκαλούν φασαρία και αναστάτωση. Στη μονοκατοικία έχει κανείς την ησυχία του… 

   Ένα ακόμα μεγάλο πλεονέκτημα της μονοκατοικίας είναι ότι έχει συνήθως αυλή με κήπο, πράγμα πολύ σημαντικό για την ψυχική ηρεμία και γαλήνη του ανθρώπου. Είναι άλλο να βγαίνεις το πρωί στο μπαλκόνι και να βλέπεις γύρω σου γκρι πολυκατοικίες και τσιμέντα, και άλλο να βγαίνεις στον κήπο σου και να χαίρεσαι το γρασίδι και τα λουλούδια…

   Θα προτιμούσα, λοιπόν, να ζω σε μονοκατοικία και όχι σε πολυκατοικία!

Σ. Κωνσταντίνα, Β3

   Ένα από τα όνειρά μου, όταν ενηλικιωθώ και τελειώσω τις σπουδές μου, είναι να αποκτήσω το δικό μου σπίτι. Το φαντάζομαι άνετο και φωτεινό, με ευρύχωρα δωμάτια και μεγάλα παράθυρα με ωραία θέα. Θα μου άρεσε πολύ να αποφασίσω εγώ για τη διαρρύθμισή του και να το διακοσμήσω σύμφωνα με το δικό μου γούστο… Ο προσωπικός μου χώρος είναι σημαντικό να έχει αυτονομία και ησυχία, να μου επιτρέπει να χαλαρώνω και να ηρεμώ. Θα ήθελα επίσης μια ωραία αυλή, γεμάτη από κάθε είδους φυτά και λουλούδια! 

   Το σπίτι των ονείρων μου δεν μπορεί παρά να είναι μονοκατοικία…

Στ. Αναστασία, Β3

Και μια ζωγραφιά!

Μ. Τζωτρζίνα, Β2

Καλλιπάτειρα

Στο πλαίσιο της διδασκαλίας του σονέτου του Λορέντζου Μαβίλη "Καλλιπάτειρα" οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου έφτιαξαν το πορτρέτο της Καλλιπάτειρας...

Σκ. Αντώνης, Β3

Χ. Θοδωρής, Β3

Άλλοι/ες προτίμησαν, στον ρόλο ενός δημοσιογράφου που καλύπτει τους Ολυμπιακούς αγώνες, να πάρουν συνεντεύξεις από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας ή να γράψουν ένα άρθρο για το πρωτοφανές περιστατικό και τη δίκη της Καλλιπάτειρας.

Η Καλλιπάτειρα, πριν από τη δίκη της, δηλώνει:

   Χρόνια τον προπονούσα τον γιο μου για τη μεγάλη στιγμή που θα έπαιρνε κι αυτός μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες… Είναι φυσικό λοιπόν να ανυπομονώ να τον δω να στέφεται κι αυτός Ολυμπιονίκης, όπως ο παππούς, οι θείοι, ο πατέρας του, ο ξάδελφός του! Έτσι αποφάσισα να κάνω κάτι ιδιαίτερα ριψοκίνδυνο, κάτι που καμία γυναίκα δεν τόλμησε ποτέ, να μπω στο στάδιο μεταμφιεσμένη σε προπονητή. Ήξερα ποια θα ήταν η τιμωρία μου αν με ανακάλυπταν, αλλά η θέλησή μου να καμαρώσω τον γιο μου νίκησε κάθε φόβο και δισταγμό.

   Τα κατάφερα να περάσω στο στάδιο, η μεταμφίεσή μου ήταν πειστική. Αν μπορούσα να ελέγξω τον ενθουσιασμό μου, ίσως να μη με ανακάλυπταν ποτέ! Όμως, όταν ο γιος μου νίκησε, δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ κι έτρεξα να τον αγκαλιάσω. Δεν πρόσεξα ότι πιάστηκε το ρούχο μου στον φράχτη, και η πραγματική μου ταυτότητα αποκαλύφθηκε. 

   Τώρα περιμένω να δικαστώ… Η τύχη μου είναι στα χέρια των ελλανοδικών και των θεών! Ότι και να γίνει, να ξέρετε πως δε μετανιώνω για την πράξη μου!

Κ. Κυριακή, Β1

Ο Πεισίροδος, πριν από τη δίκη της μητέρας του, δηλώνει:

   Από σήμερα είμαι κι εγώ ένας Ολυμπιονίκης, όπως και τόσοι άλλοι άντρες που έκαναν περήφανη την οικογένειά μου. Δεν πρόλαβα όμως να χαρώ…

   Η μητέρα μου, η Καλλιπάτειρα, η γυναίκα που με έφερε στον κόσμο και στην οποία χρωστάω τη νίκη μου, βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο… Αφού χάσαμε τον πατέρα μου, επίσης Ολυμπιονίκη, αυτή ανέλαβε τη συστηματική προπόνησή μου και φυσικά ήθελε όσο τίποτε άλλο να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς αγώνες στου οποίους θα συμμετείχα. Αυτό ήταν βέβαια αδύνατον, αφού είναι κάτι που απαγορεύεται στις γυναίκες. Αλλά αν η μητέρα μου βάλει κάτι στο μυαλό της, δεν αλλάζει γνώμη! Φόρεσε έναν αντρικό χιτώνα, έκοψε πολύ κοντά τα μαλλιά της και γεμάτη αποφασιστικότητα μπήκε στο στάδιο. Ήταν αγνώριστη και πέρασε απαρατήρητη μέσα στο πλήθος…

   Όταν όμως βγήκα νικητής, η τρελή χαρά της την πρόδωσε. Ο χιτώνας της πιάστηκε στον φράχτη που χωρίζει τον αγωνιστικό χώρο και η αλήθεια αποκαλύφθηκε… Τη μια στιγμή πανηγύριζα τη νίκη μου και την άλλη έβλεπα να συλλαμβάνουν τη μητέρα μου μπροστά στα μάτια μου… Καθώς οι ελλανοδίκες την απομάκρυναν από το στάδιο, εκείνη μου φώναζε: «Γιε μου, μπράβο σου! Είμαι περήφανη για σένα! Τώρα πια δε με νοιάζει αν με σκοτώσουν, γιατί έχω κάνει το όνειρό μου πραγματικότητα, να σε δω κι εσένα Ολυμπιονίκη σαν τον παππού σου, τους θείους και τον πατέρα σου!». 

   Αυτή τη στιγμή η αγαπημένη μου μητέρα δικάζεται από τους ελλανοδίκες. Φοβάμαι πως το τέλος της πλησιάζει…

Π. Ελένη, Β3

Μ. Δανάη, Β2

Πρωτοφανές περιστατικό!

   Κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα τολμήσει ποτέ μια γυναίκα να παραβεί τον νόμο και να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς αγώνες… Κι όμως! Κατά τη διεξαγωγή των φετινών Ολυμπιακών, αυτό ακριβώς έγινε! Η Καλλιπάτειρα από τη Ρόδο, θέλοντας να παρακολουθήσει τον γιο της να παίρνει μέρος στους αγώνες, κατάφερε να περάσει απαρατήρητη στο στάδιο, μεταμφιεσμένη σε άντρα γυμναστή. Και ούτε θα την έπαιρνε είδηση κανείς, αν πάνω στον ενθουσιασμό για τη νίκη του γιου της δεν έπεφτε ο χιτώνας της, καθώς πηδούσε τον φράχτη για να μπει στον αγωνιστικό χώρο. Έτσι, μπροστά στα μάτια εκατοντάδων έκπληκτων θεατών, η απάτη αποκαλύφθηκε και η παραβάτρια συνελήφθη... Αμέσως οδηγήθηκε στους Ελλανοδίκες για να δικαστεί. 

   Όπως προβλέπει ο νόμος, οι γυναίκες που θα πατήσουν στον χώρο του σταδίου είναι καταδικασμένες σε φριχτό θάνατο, καθώς θα γκρεμιστούν από το βουνό Τυπαίο. Ωστόσο, η Καλλιπάτειρα αφέθηκε ελεύθερη, χωρίς να της επιβληθεί καμία ποινή.

   Στην ερώτησή μας γιατί αθωώθηκε η Καλλιπάτειρα, ένας από τους Ελλανοδίκες δήλωσε: «Η γυναίκα αυτή κατάγεται από μεγάλη οικογένεια Ολυμπιονικών. Είναι κόρη του περίφημου Ρόδιου Ολυμπιονίκη Διαγόρα. Τα αδέλφια της είναι επίσης Ολυμπιονίκες, όπως και ο άντρας της, τον οποίο έχασε. Δεν είχε κακό σκοπό... Το μόνο που ήθελε ήταν να παρακολουθήσει τον γιο της Πεισίροδο να αγωνίζεται στην Ολυμπία. Άλλωστε, η ίδια τον είχε προπονήσει…».

   Μετά από την απόφαση αυτή, πολλά ερωτήματα μένουν ανοιχτά… Τι θα γίνει αν και άλλες γυναίκες αποπειραθούν να κάνουν το ίδιο; 

   Πάντως, η Καλλιπάτειρα θα μείνει στην ιστορία ως μια γυναίκα δυνατή, θαρραλέα και αντάξια της γενιάς της!

Μπ. Φανή, Β2

Άλλοι/ες πάλι υιοθέτησαν τον ρόλο της Καλλιπάτειρας, που αφηγείται μετά από χρόνια την ιστορία της στα εγγόνια της...

   Αγαπημένα μου εγγόνια, μεγάλωσα με το αθλητικό πνεύμα, καθώς ο προπάππους σας και τα τρία αδέλφια μου ήταν αθλητές και Ολυμπιονίκες, όπως και ο άντρας μου, ο παππούς σας, που δεν τον γνωρίσατε! Μετά τον θάνατό του ανέλαβα μόνη μου να προετοιμάσω τον πατέρα σας, τον αγαπημένο μου γιο Πεισίροδο, για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Ταξίδεψα μαζί του από τη Ρόδο στην Ολυμπία και για έναν μήνα μεταμφιέστηκα σε άνδρα για να τον προπονώ. Την ημέρα που θα αγωνιζόταν ο πατέρας σας μπήκα στο στάδιο, πάλι ως άντρας εννοείται, για να τον καμαρώσω… Κανείς δε με κατάλαβε, τόσο καλή ήταν η μεταμφίεσή μου! Μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου όταν ο γιος μου νίκησε… Αλλά, όταν όρμησα στο στάδιο για να τον αγκαλιάσω και να χαρούμε μαζί τη νίκη του, κάπου πιάστηκε ο χιτώνας μου! Έτσι αποκαλύφθηκε ότι είμαι γυναίκα και με συνέλαβαν. Στο δικαστήριο οι ελλανοδίκες συγκινήθηκαν από την απολογία μου, εντυπωσιάστηκαν από την περήφανη στάση μου και με άφησαν ατιμώρητη. Βέβαια, στην αθώωσή μου έπαιξε ρόλο και η καταγωγή μου από οικογένεια Ολυμπιονικών… Πάντως, να ξέρετε, αγαπημένα μου εγγόνια, πως η γιαγιά σας ήταν η πρώτη γυναίκα που τόλμησε δημόσια να διεκδικήσει τα αυτονόητα δικαιώματά της! 

   Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία μου…

Μ. Βαγγέλης, Β2

   Παιδιά μου, η οικογένειά μας είναι φτιαγμένη για τη δόξα! Ο πατέρας μου, ο μεγάλος Διαγόρας, τα αδέρφια μου, ο παππούς σας, ο πατέρας σας… όλοι Ολυμπιονίκες! Μάλιστα τον πατέρα σας εγώ τον προπόνησα και μου ήταν αδιανόητο μα μην τον δω να αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς αγώνες, παρόλο που, όπως ξέρετε, αυτό απαγορεύεται στις γυναίκες. Το τέχνασμα που σκέφτηκα για να πετύχω τον σκοπό μου ήταν απλό: μεταμφιέστηκα σε άντρα! Όταν πέρασα τον ποταμό Αλφειό, ήξερα πως δεν υπήρχε πια επιστροφή… Κατάφερα να μπω στο στάδιο και να παρακολουθήσω τους αγώνες, και όλα πήγαιναν καλά, ως τη στιγμή που, καθώς πανηγύριζα τη νίκη του πατέρα σας, το φύλο μου αποκαλύφθηκε. Όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό! Στη δίκη μου κράτησα την αξιοπρέπειά μου και κέρδισα ό,τι άξιζα… Μόλις έμαθαν από ποια οικογένεια κατάγομαι, οι ελλανοδίκες με σεβάστηκαν και με άφησαν ελεύθερη.

   Είμαι η πρώτη και η μόνη γυναίκα που κατάφερε ποτέ να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς αγώνες!

Ν. Σόφη, Β2

Και ένα κολάζ για τους Ολυμπιακούς αγώνες στην αρχαιότητα και στις μέρες μας.

Π. Χριστίνα, Β3

Συνταγές φιλίας!

Οι δημιουργικοί μαθητές και μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου παρουσιάζουν με φαντασία και χιούμορ τις δικές τους "συνταγές φιλίας", για μια φιλία νόστιμη, γλυκιά και πάνω απ' όλα αληθινή!

Σπιτικό κέικ φιλίας

Υλικά

1 κιλό αγάπη 

500 γραμμάρια εμπιστοσύνη 

1 φλιτζάνι του τσαγιού αμοιβαίο σεβασμό 

2 κουταλιές της σούπας ανεκτικότητα 

200 γραμμάρια συμπαράσταση 

1 ποτήρι του νερού κατανόηση 

60 γραμμάρια αφοσίωση 

4 κουταλάκια του γλυκού ειλικρίνεια 

Τρόπος παρασκευής 

Σε ένα μπολ ρίχνουμε την αγάπη, την εμπιστοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό και ανακατεύουμε μέχρι να δέσει καλά το μείγμα. Έπειτα προσθέτουμε την ανεκτικότητα και τη συμπαράσταση και τα χτυπάμε όλα μαζί για 2 λεπτά. Διαλύουμε την ειλικρίνεια και την αφοσίωση στο ποτήρι με την κατανόηση μέχρι να λιώσουν και μετά αναμειγνύουμε στο μπολ με τα υπόλοιπα υλικά. Βάζουμε σε φόρμα σε σχήμα καρδιάς και ψήνουμε μέχρι το κέικ να ροδίσει ελαφρά… 

Πρόταση σερβιρίσματος: πασπαλίζουμε με καλοπροαίρετη κριτική! 

Κ. Μαριάννα, Β1 

Μια σπιτική συνταγή φιλίας 

Υλικά

150 γραμμάρια ειλικρίνεια 

130 γραμμάρια κατανόηση 

200 γραμμάρια στήριξη

80 γραμμάρια γενναιοδωρία 

100 γραμμάρια αυθορμητισμό 

1 κιλό αγάπη 

2 φλιτζάνια του τσαγιού εμπιστοσύνη 

5 κουταλιές της σούπας αποδοχή 

Εκτέλεση 

Ανακατεύουμε απαλά σε ένα μπολ όλα τα υλικά, μέχρι να λιώσουν καλά και να γίνουν ένα τέλειο μείγμα. Το βάζουμε στην ψυχή μας και ψήνουμε… ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ!

Στ. Αναστασία, Β3

Το παστίτσιο της φιλίας

Υλικά
✔Αγάπη

✔ Καλή θέληση
✔ Μακαρόνια
✔ Κιμάς

✔Τυρί
✔ Αλατοπίπερο
✔ Μπεσαμέλ
✔ Σταγόνες κατανόησης
✔ Άρωμα ευτυχίας
Εκτέλεση 

Βράζουμε τα μακαρόνια με αγάπη ετοιμάζουμε τον κιμά με πολλή καλή θέληση. Αναμειγνύουμε σε ένα ταψί με το τυρί, συμπληρώνουμε με σταγόνες κατανόησης και αλατοπιπερώνουμε για πικάντικη γεύση. Βάζουμε από πάνω την μπεσαμέλ, όπου έχουμε προσθέσει λίγο άρωμα ευτυχίας για τέλεια μυρωδιά! Ψήνουμε το παστίτσιο της φιλίας στον φούρνο της καρδιάς μας…

Α. Γιώργος, Β1

Τα μπισκότα της φιλίας

Υλικά

- 400 γραμμάρια αγάπη (γιατί τους φίλους μας πάνω απ’ όλα τους αγαπάμε)

- 200 γραμμάρια υπομονή (γιατί χωρίς αυτήν η φιλία δε θα αντέξει…)

- 200 γραμμάρια κατανόηση (γιατί πρέπει πάντα να κατανοούμε τις ανάγκες και τα προβλήματα των φίλων μας)

- 200 γραμμάρια αγκαλιά (γιατί η αγκαλιά μας πρέπει πάντα να είναι ανοιχτή για τον φίλο μας)

- 200 γραμμάρια φιλιά (γιατί ένα φιλί πάντα κάνει τα πράγματα καλύτερα)

- 200 γραμμάρια συγχώρεση (γιατί όλοι κάνουμε λάθη…)

- 100 γραμμάρια σοκολάτα (έτσι, για έξτρα γεύση!)

- Βανίλια (απλά για ωραίο άρωμα)

Εκτέλεση 

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί, μέχρι να πετύχουμε μια αφράτη μαλακή ζύμη. Ανοίγουμε τη ζύμη σε λεπτό φύλλο πάχους 1 εκ. και με κουπ πατ σε σχήμα καρδιάς κόβουμε μικρά μπισκοτάκια. Αραδιάζουμε προσεκτικά σε ταψάκι και σιγοψήνουμε (γιατί το καλό πράγμα αργεί…) μέχρι να πάρουν απαλό χρυσαφί χρώμα.

Αφού κρυώσουν, τα φυλάμε σε μεταλλικό κουτί, ώστε να διατηρηθούν φρέσκα για μια ζωή!

Ρ. Μαρία, Β3

Η τέλεια συνταγή για μια γλυκιά φιλία

Υλικά

- 2 φλιτζάνια τσαγιού αγάπη

- 1 κουταλιά της σούπας εμπιστοσύνη

- 2 κουταλάκια του γλυκού ειλικρίνεια

- 1 ποτήρι συμπαράσταση

- 3 κουταλιές της σούπας χαρά

- 1 πρέζα χιούμορ 

- Υπευθυνότητα

Εκτέλεση 

1. Βάλτε σε ένα μπολ την αγάπη, την εμπιστοσύνη και την ειλικρίνεια και ανακατέψτε με μία κουτάλα. Καλό θα ήταν η κουτάλα να είναι αληθινή και μην είναι φτιαγμένη από ψέματα. Αυτό θα βοηθήσει τα υλικά να αναμειχθούν ομοιόμορφα.

2. Προσθέστε στο ίδιο μπολ τη συμπαράσταση, τη χαρά και το χιούμορ. Ανακατέψτε ελαφρά.

3. Ψήστε σε φούρνο φροντίδας για όσο εσείς πιστεύετε ότι χρειάζεται. Να έχετε υπόψη σας ότι για να πετύχει η συνταγή θα χρειαστεί χρόνος, γι' αυτό να είστε υπομονετικοί.

Πρόταση σερβιρίσματος: Πασπαλίστε τη φιλία σας με υπευθυνότητα. Σίγουρα θα αντέξει πολύ περισσότερο στον χρόνο!

Π. Ελένη, Β3

Σπιτικό κέικ για τη φιλία

(με σταγόνες σοκολάτας και σαντιγί)

Υλικά 

- 2 κούπες αγάπη

- 2 κούπες εμπιστοσύνη

- 1 ½ κούπα κατανόηση

- 1 κούπα χαρά και διασκέδαση

- ½ κούπα σωστές συμβουλές

- 1 κούπα γάλα

- 2 κούπες ζάχαρη (για γλυκές εμπειρίες)

- 1 βανίλια (για άρωμα)

- 1 φακελάκι baking powder (για να αυξηθούν σε όγκο τα υλικά)

- 1 κούπα λιωμένο βούτυρο

- 2 φακελάκια σταγόνες σοκολάτας (επειδή η σοκολάτα πάει παντού!)

- 1 κουτάκι ή φακελάκι σαντιγί (για τη διακόσμηση)

Εκτέλεση

Αρχικά ρίχνετε στο μπολ του μίξερ τα υλικά που αποτελούν τη βάση μιας φιλίας, δηλαδή την αγάπη και την εμπιστοσύνη. Αφήνετε να χτυπηθούν για 2 - 3 λεπτά. Έπειτα βάζετε την κατανόηση, τη χαρά, ανακατεμένη με τη διασκέδαση, και τις σωστές συμβουλές. Αφού αναμειχθούν καλά τα βασικά υλικά, προσθέτετε το γάλα, τη ζάχαρη (όχι όλη μαζί, αλλά λίγο λίγο, για να έρχονται οι γλυκές εμπειρίες σταδιακά και απρόσμενα στη φιλία σας), τη βανίλια και το baking powder. Τέλος, ρίχνετε το λιωμένο βούτυρο, πάντα χτυπώντας καλά, και περιμένετε να δέσει το μείγμα. Ψήνετε στους 180 βαθμούς (ανάλογα με τον φούρνο σας). Όταν βγάλετε το κέικ από τον φούρνο, το πασπαλίζετε με τις σταγόνες σοκολάτας, όσο είναι ζεστό. Αφού κρυώσει, στολίζετε το γλυκό με τη σαντιγί.

Καλή σας απόλαυση!

Χ. Νεφέλη, Β3

Σπιτική συνταγή για μια αληθινή φιλία

Συμβουλή: όποιος επιχειρήσει να δοκιμάσει αυτή τη συνταγή πρέπει να γνωρίζει πως χρειάζεται να αφιερώσει αρκετό χρόνο για να την πετύχει.

Βασικά υλικά: 

✔ Κατανόηση

✔ Συμπαράσταση

✔ Αλληλοβοήθεια

✔ Αλληλοσεβασμός

✔ Ειλικρίνεια

Εκτέλεση

Ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά, ώστε να σχηματιστεί ένα ωραίο μείγμα. Το αφήνουμε να ψηθεί για όσο χρειάζεται, προσέχοντας η φιλία μας να μην βγει ωμή, αλλά ούτε και να καεί, ώστε να μπορούμε να την απολαύσουμε για όλη τη ζωή μας!

Ο καθένας μπορεί να φτιάξει τη δική του «Αληθινή φιλία» και να προσθέσει όποια άλλα υλικά θεωρεί απαραίτητα, αλλά αυτά είναι τα βασικά. Η κατανόηση είναι σαν τη ζάχαρη, η συμπαράσταση σαν το αλεύρι, ο αλληλοσεβασμός σαν το βούτυρο, η αλληλοβοήθεια σαν τα αυγά και ειλικρίνεια σαν το γάλα. Χωρίς αυτά, όπως το κέικ έτσι και η φιλία, δε βγαίνει πετυχημένη και νόστιμη! 

Σ. Κωνσταντίνα, Β3

Τραγούδια και σκέψεις για τη φιλία

Με έμπνευση το απόσπασμα από τον "Μικρό πρίγκιπα" του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ με τίτλο "Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού", οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου επέλεξαν τραγούδια που θα ήθελαν να αφιερώσουν στον καλύτερό τους φίλο/η...

Bruno Mars - Count on me

If you ever find yourself stuck in the middle of the sea

I'll sail the world to find you

If you ever find yourself lost in the dark and you can't see

I'll be the light to guide you

If you're tossin' and you're turnin'

And you just can't fall asleep

I'll sing a song beside you

And if you ever forget how much you really mean to me

Every day I will remind you

We find out what we're made of

When we are called to help our friends in need

You'll always have my shoulder when you cry

I'll never let go, never say goodbye

You know...

You can count on me like 1, 2, 3

I'll be there

And I know when I need it

I can count on you like 4, 3, 2

And you'll be there

'Cause that's what friends are supposed to do, oh yeah

You can count on me 'cause I can count on you

   Στην καλύτερη μου φίλη θα αφιέρωνα το τραγούδι του Bruno Mars “Count On Me”. Μέσα σε τόσο λίγους στίχους κρύβονται όλα όσα θα ήθελα να της πω... 

   Είναι πολύ βασικό όταν αντιμετωπίζεις προβλήματα να ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος στον οποίο μπορείς να βασιστείς. Εγώ θα είμαι πάντα εδώ για τη φίλη μου, ό,τι κι αν αντιμετωπίζει, σε χαρά, σε λύπη, σε δυσκολίες, σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής της. Έτσι δεν κάνουν οι φίλοι; Μαζί στις χαρές, μαζί και στις στεναχώριες. Πάντα θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να τη βοηθήσω όταν με έχει ανάγκη, ή απλά για να τη βλέπω χαρούμενη. 

   Είναι καμιά φορά δύσκολο να εκφράσεις τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου με λόγια... Με τη μουσική όλα είναι πιο εύκολα, πιο απλά. Θα της έβαζα λοιπόν να ακούσει το “Count On Me” και νομίζω ότι θα καταλάβαινε τα πάντα. Όλα όσα έχουν ειπωθεί, αλλά και όσα δεν έχουν ειπωθεί ακόμη… 

Κ. Αθηνά, Β1

   Αυτό είναι το τραγούδι που θα αφιέρωνα στην καλύτερή μου φίλη, επειδή λέει όλα όσα θα έκανα για να τη βοηθήσω όταν το χρειαστεί. Ο πραγματικός φίλος είναι πάντα δίπλα σου και σε μια αληθινή φιλία δίνεις πολλά, χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Το τραγούδι μιλάει και για την εμπιστοσύνη, την οποία δύσκολα μπορείς να βρεις στις μέρες μας, παρόλο που είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα σε μια φιλία.

Μ. Μανιώ, Β2

Charlie Puth - As you are

Thinking back in time when I had you to lose 

 Those were the days baby you were truth 

 And nothing you could do would ever change that 

 You riding with me, me riding for you 

 We followed our hearts don’t forget what they do 

 But somewhere down the line I left you hanging 

 For you, I could climb Mount Kilimanjaro a thousand times 

 Oh my friend, I’ll never break your heart again 

Cause I, I will always love you 

 Baby I could never judge you 

 I would take you as you are, are, are, are, are I, 

I will always love you 

 Baby I could never judge you 

 I'd take you as you are, are, are, are, are 

You know me like inside and out, how I feel 

 Nothing more nothing less, you’re the real 

 I wanna take this time to thank you baby 

 For you, I could climb Mount Kilimanjaro a thousand times 

 Oh my friend, I’ll never break your heart again 

Cause I, I will always love you…. 

So let it be known now 

 You’re queen to my throne now

 It’s you at all times 

 I’ll never reject you 

 I’ll love and respect you 

 Cause you’re my lifeline 

 Only thing on my wishlist 

 Your love and forgiveness 

 For that I will climb 

 (Mount Kilimanjaro a thousand times) 

 Why would I fight it? 

 I know that it’s right when you’re holding my hand 

 I knew when I saw you 

That God was just giving me a second chance

 I’ll climb every mountain 

 And scream at the top of my lungs that I’m yours 

 You know that I’m yours 

Cause I, I will always love you 

 Baby I could never judge you

 I would take you as you are, are, are, are, are

 I, I will always love you

 (Darling I will always love you) 

 Baby I could never judge you 

I'd take you as you are, are, are, are, are.

   Στην καλύτερή μου φίλη θα αφιέρωνα το "As you are" του Charlie Puth, γιατί είναι ένα πολύ χαρούμενο τραγούδι με ωραίο ρυθμό και στίχους, ενώ μπορώ να πω ότι κάθε στίχος αντιπροσωπεύει τα συναισθήματά μου. Το τραγούδι μιλά γι’ αυτά που ισχύουν σε μια αληθινή φιλία, όπως το να δεχθείς τον άλλο έτσι όπως είναι, να μην προσπαθήσεις να τον αλλάξεις και να τον αγαπάς για πάντα. Να μην τον κατακρίνεις, να τον σέβεσαι και να τον βάζεις πάνω από όλους και όλα. Και κυρίως να βρίσκεις χρόνο για να τον ευχαριστήσεις που είναι στη ζωή σου και την κάνει πιο όμορφη και μοναδική.

   Το κεφάλαιο «φιλία» είναι μεγάλο και το να αποκτήσεις φίλους πραγματικούς, στους οποίους να μπορείς πραγματικά να στηριχτείς, είναι δύσκολο. Έτσι όταν στη ζωή σου εμφανίζεται κάποιος που σε κάνει χαρούμενο και πραγματικά ευτυχισμένο, πρέπει να προσπαθήσεις να τον κρατήσεις κοντά σου για πάντα! Πιστεύω ότι είχα την τύχη να βρω ένα τέτοιο άτομο και σκοπεύω να περάσω μαζί του πολύ όμορφες στιγμές, αλλά και να μοιραστώ τις δυσκολίες που θα φέρει η ζωή…

Τ. Ολυμπία, Β3 

Αλκίνοος Ιωαννίδης & Τζίμης Πανούσης - Εγώ κι εσύ μαζί

Όταν η τύχη σου θα 'ναι φευγάτη, 

και συ μακριά απ' το ζεστό σου κρεβάτι 

Τότε θυμήσου τη χρυσή συμβουλή 

Εγώ κι εσύ μαζί 

Τα βάσανά σου είναι και δικά μου, 

και για τους δυο μας χτυπάει η καρδιά μου 

Δυο φιλαράκια με μια ψυχή 

Εγώ κι εσύ μαζί 

Μπορείς αν θες 

να βρεις πιο έξυπνους φίλους, 

Να 'ναι μεγάλοι και πιο δυνατοί 

Μπορείς! 

Αλλά να ξέρεις τη δικιά μου αγάπη 

δε θα στη δώσει, φιλαράκο, κανείς 

Κι όσο περνάνε και φεύγουν τα χρόνια 

και η φιλία μας θα μένει αιώνια 

Είναι γραφτό μας, μοίρα κοινή... 

Εγώ κι εσύ μαζί!

Τι να προσθέσω εγώ; Το τραγούδι αυτό τα λέει όλα!
Π. Χρήστος, Β3

Φίλοι για πάντα

Όνειρα που είχαμε παλιά 

ελπίδες σχέδια πολλά

Έτσι τα δέσαμε μαζί 

έτσι για να 'μαι εγώ κι εσύ 

Φίλοι για πάντα εγώ κι εσύ 

φίλοι για όλα στη ζωή 

Φίλοι για όσα έχουμε ζήσει 

τίποτα δε θα μας χωρίσει 

Σαν παραμύθι απ’ τα παλιά 

στην παιδική μας γειτονιά 

Εικόνες χρόνου αναμνήσεις 

θα είσαι εκει να μου θυμίζεις 

Φίλοι για πάντα εγώ κι εσύ 

φίλοι για όλα στη ζωή 

Φίλοι για όσα έχουμε ζήσει 

τίποτα δε θα μας χωρίσει!

   Πολλές φορές δεν μπορείς να εκφράσεις με λόγια τα συναισθήματά σου για έναν φίλο σου. Μπορείς να πεις μόνο ένα «σ’ αγαπάω», ένα τόσο μεγάλο «σ’ αγαπάω» που να βγαίνει μέσα από την ψυχή σου. Ως προς αυτό η μουσική κάνει τη ζωή μας λίγο πιο εύκολη, αφού μας επιτρέπει να εκφραστούμε μέσα από τους στίχους ενός τραγουδιού. 

   Οι φίλοι είναι το πιο πολύτιμο αγαθό που μπορούμε να έχουμε στην ζωή μας. Γι’ αυτό κι εγώ θέλω να αφιερώσω το τραγούδι «Φίλοι για πάντα» στις κολλητές μου, για τις αξέχαστες στιγμές και εμπειρίες που μου έχουν χαρίσει και για την αγάπη που μου δίνουν…

   Επέλεξα το συγκεκριμένο τραγούδι, επειδή περιγράφει πλήρως πώς νιώθω για τις φίλες μου και έχει έναν τρόπο κάθε φόρα που το ακούω να μου τις θυμίζει!

Στ. Αναστασία, Β3

Μελίνα Τανάγρη - Φιλενάδα

Σαν αστεράκι κάτω εδώ για συντροφιά μου 

σαν ερημώνει και ο κόσμος κι η καρδιά μου 

κοιτάζω μέσα από του χρόνου τη σχισμάδα 

και βλέπω εσένα, φιλενάδα, φιλενάδα 

Τόσα καλά που μας χαρίζει η ζωή μας 

χωρίς την κοριτσίστικη γιορτή μας 

πες μου τι θα ‘τανε χωρίς την τρυφεράδα 

της μοιρασιάς τους, φιλενάδα, φιλενάδα 

Και όταν ψάχνω μες στου χρόνου τη ρυτίδα 

κι εγώ σου λέω για τα τόσα που δεν είδα 

πως απ’ τα βάρη μας θα μείνει η ελαφράδα 

αυτό το ξέρεις, φιλενάδα, φιλενάδα 

Κόσμος παντού μα οι πιο πολλοί μένουνε ξένοι 

κι άραγε ακόμα τι μας περιμένει 

σ’ αυτό το αίνιγμα που ζούμε στην Ελλάδα 

ώσπου να σκίσει η ομάδα, φιλενάδα 

Και τι πειράζει αν στον δρόμο μας χαθήκαν 

όνειρα, σχέδια που αλλάξαν, ξεχαστήκαν 

όλα όσα γίνανε, αυτά είναι τα ωραία 

κι αληθινά σαν τη δική μας την παρέα 

Σαν φυσικό μοιάζει το δώρο ετούτο 

δε χωράει ευχαριστώ, 

μα φιλενάδα ήρθε η ώρα να στο πω!

Aυτό το τραγούδι θα αφιέρωνα στην κολλητή μου, γιατί οι στίχοι του εκφράζουν απόλυτα τα συναισθήματά μου γι’ αυτήν…

Χ. Νεφέλη, Β3

Άλλοι/ες προτίμησαν να καταθέσουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους για τη φιλία στις μέρες μας...

Η φιλία σήμερα… 

   Τι κοινό έχουν άραγε οι άνθρωποι μεταξύ τους; Αναμφίβολα, όλοι επιζητούν την αγάπη, την αποδοχή και τη φιλία. Ωστόσο, σήμερα οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει τι θα πει «αληθινή φιλία»…. 

   Δυστυχώς, η φιλία σήμερα έχει υποβαθμιστεί. Η ουσιαστική επικοινωνία απουσιάζει από τη ζωή μας, αφού ο ηλεκτρονικός κόσμος έχει λεηλατήσει τις ψυχές των ανθρώπων, αναιρώντας έτσι όμορφες φιλικές σχέσεις. Ο αλτρουισμός τείνει να εκλείψει και η αγάπη διστάζει να χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς μας, επειδή φοβάται πως θα προτιμήσουμε τον κόσμο του ατομισμού και του ιδιοτελούς «εγώ»… 

   Λυπάμαι για το μέλλον αυτού του κόσμου… Φοβάμαι πως ποτέ δε θα «εξημερωθούμε» και δε θα «εξημερώσουμε». Δε θα νιώσουμε ότι είμαστε μοναδικοί για κάποιον και δε θα κάνουμε κανέναν να νιώσει μοναδικός. Όμως, αν φωτίσουμε τις καρδιές μας με την αγάπη, θα δούμε τη διαφορά ανάμεσα στο δικό μας λουλούδι και σε οποιοδήποτε άλλο του μοιάζει εξωτερικά, αφού το δικό μας θα έχει στα μάτια μας το χρώμα του χρυσαφένιου ήλιου και θα μπορούμε να το ξεχωρίσουμε ανάμεσα σε εκατό χιλιάδες άλλα! 

Φ. Χριστίνα, Β3

   Από τα αρχαία χρόνια η φιλία θεωρείται ως ένα πολύ σημαντικό αγαθό. Σταθερά κριτήρια για να επιλέξουμε τον άνθρωπο που δε θα μας εγκαταλείψει ποτέ και θα είναι πάντα δίπλα μας είναι η εμπιστοσύνη, η κατανόηση, η αγάπη, η ανεκτικότητα, η αμοιβαία υποστήριξη. Οι αληθινοί φίλοι πάντοτε θα μας στηρίζουν και θα μας κατανοούν, ακόμα κι αν δεν έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Τους έχουμε ανάγκη και μας έχουν ανάγκη.

   Ωστόσο, στη σημερινή εποχή της αλλοτρίωσης έχουν αλλοτριωθεί και οι ανθρώπινες σχέσεις. Το ατομικό συμφέρον υπερισχύει, ενώ οι σχέσεις των ανθρώπων είναι κατά βάση οικονομικές. Ο σύγχρονος άνθρωπος αρκείται στις υλικές αξίες και συνεχίζει να ζει σε μία πλαστή, τελικά, πραγματικότητα που ο ίδιος δεν αντιλαμβάνεται ποτέ. Δεν ενδιαφέρεται πλέον να δώσει και να πάρει συναισθήματα κι έτσι χάνει το πολύτιμο αγαθό της φιλίας...

Χ. Νεφέλη, Β3 

Φιλία, δώρο Θεού!

   Για να δημιουργηθεί μια αληθινή φιλία απαιτείται καλή διάθεση, υπομονή και επιμονή. Πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να αφιερώσουμε χρόνο και να δώσουμε προτεραιότητα στους φίλους μας. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι θα αλλοιώσουμε την προσωπικότητά μας για να αρέσουμε στους άλλους. Αντίθετα, το να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τις ιδιαιτερότητές του θα μας επιτρέψει να δεχτούμε και τους άλλους όπως είναι.
   Δυστυχώς οι ανθρώπινες σχέσεις στην εποχή μας δεν είναι εύκολες. Δυσκολευόμαστε να εμπιστευτούμε τον άλλο, αφού κάθε μέρα ακούμε πολλά και διαβάζουμε άλλα τόσα… Αλλά και ο ατομισμός, που σήμερα κυριαρχεί, δε μας αφήνει να αντιμετωπίσουμε τον συνάνθρωπό μας με αγάπη και με διάθεση προσφοράς. Δεν προσπαθούμε να παραμερίσουμε τις δικές μας επιθυμίες και να μπούμε στη θέση του άλλου. Το ισχυρό μας «εγώ» επικρατεί έναντι του «εμείς». 

   Όμως, χωρίς φίλους δεν έχουμε κανέναν να μας συμπαραστέκεται, να μοιράζεται τις λύπες, αλλά και τις ευχάριστες στιγμές στη ζωή μας. Όλοι έχουμε ανάγκη τη φιλία, κι αυτό καλά θα κάνουμε να μην το ξεχνάμε…

Τ. Μαρκέλλα - Σ. Μυρτώ, Β3 

Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού

Στο πλαίσιο της διδασκαλίας του αποσπάσματος από τον "Μικρό πρίγκιπα" του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ με τίτλο "Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού", οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου ζωγράφισαν...

Κ. Αρχοντής, Β1

Ο μικρός πρίγκιπας στον πλανήτη του

Π. Αλκιβιάδης, Β2

Ο ανθισμένος τριανταφυλλόκηπος

Κ. Μαριάνθη, Β1

Ο μικρός πρίγκιπας και τα τριαντάφυλλα

Κ. Κυριακή, Β1

Μ. Τζωρτζίνα, Β2

Ο μικρός πρίγκιπας αναπολεί...

Χ. Ειρήνη, Β3

Έγραψαν μια σελίδα στο ημερολόγιο του μικρού πρίγκιπα ή της αλεπούς...

Από το ημερολόγιο του μικρού πρίγκιπα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

   Από τότε που έφτασα σ’ αυτόν τον πλανήτη, η μια έκπληξη διαδέχεται την άλλη! Σήμερα ένιωσα πολλά και έντονα συναισθήματα να με κατακλύζουν: έκπληξη και αγωνία, συγκίνηση και πίκρα, θλίψη και χαρά…

   Αφού περπάτησα για καιρό μέσα στις άμμους, τα βράχια και τα χιόνια, κατάκοπος και ανήσυχος, βρήκα επιτέλους έναν δρόμο, και οι δρόμοι πάνε όλοι στους ανθρώπους. Μα τι να δω;! Έναν κήπο γεμάτο πανέμορφα, κατακόκκινα, ολάνθιστα, τ ρ ι α ν τ ά φ υ λ λ α. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό! Τόσα πολλά, τόσο όμορφα, τόσο ίδια μεταξύ τους και με το δικό μου... Ήταν ευγενικά, με χαιρέτησαν και μου συστήθηκαν. Ναι, ήταν τριαντάφυλλα!

   Και τότε η ψυχή μου γέμισε θλίψη. Το δικό μου τριαντάφυλλο δεν ήταν μοναδικό στον κόσμο. Όλα τα πείσματα, οι γκρίνιες, οι απαιτήσεις, από ποιόν; Από ένα κοινό τριαντάφυλλο...

   Πόσο θα στενοχωριόταν αν το μάθαινε! Θα έβηχε και θα έκανε πως πεθαίνει. Κι εγώ θα έκανα ό,τι μπορούσα για να το περιποιηθώ και θα έτρεμα μήπως πεθάνει στ’ αλήθεια, από γινάτι και ρεζίλεμα, για να με ταπεινώσει…

   Μετά σκέφτηκα κι εμένα. Σιγά τον πρίγκιπα! Δεν έχω το μοναδικό τριαντάφυλλο που υπάρχει. Και τα δύο μικρά μου ηφαίστεια δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Άρα κι εγώ δεν είμαι τίποτα σημαντικό... Ένας ασήμαντος πρίγκιπας ενός ασήμαντου πλανήτη, με έναν ιδιότροπο εγωιστή φίλο που αγαπώ και νοιάζομαι, αλλά που κι αυτός είναι τόσο κοινός! Η ψυχή μου γέμισε απογοήτευση. Ένας κόμπος ανέβηκε στον λαιμό μου και δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μου. Έκλαψα μ’ όλη την ψυχή μου, πνιγμένος στη θλίψη, στη μοναξιά, την απογοήτευση. Και τότε φάνηκε η ξανθιά αλεπού...

   Αλλά γι’ αυτήν θα σου γράψω αύριο. Τώρα νυστάζω, κλείνουν τα μάτια μου. Καληνύχτα…

Π. Γιάννης, Β2

Από το ημερολόγιο της αλεπούς

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

   Σήμερα ήταν μια μέρα ξεχωριστή, που θα αλλάξει τη ζωή μου… Γνώρισα έναν μικρό πρίγκιπα από κάποιον άλλο πλανήτη, που μου υποσχέθηκε πως θα με ημερώσει! Είναι αλήθεια πως φοβάμαι λίγο… Αν τελικά δεν το κάνει, αν δεν έρθει αύριο, αν δεν ξαναρθεί; Ακόμα και τώρα, που δε με έχει ακόμα ημερώσει, μου λείπει! Μόνο και μόνο με την ιδέα είμαι τόσο ενθουσιασμένη! Αν αυτός ο μικρός πρίγκιπας με ημερώσει, θα ξεκινήσει μια καινούρια ζωή για μένα, με νόημα… Δε θα ζω πια μονότονα και βαρετά, θα έχω έναν… φίλο! Ναι…, έναν φίλο, για πρώτη φορά στη ζωή μου! Δεν μπορώ να το πιστέψω! Τσιμπιέμαι για να δω αν είναι όνειρο… ΟΧΙ, δεν είναι! Αχ, άντε, πολύ αργεί το αύριο!

   Αυτό ήταν… Έφυγε. Πάει! Μπορεί να μην τον ξαναδώ ποτέ... Ήρθε σήμερα να με αποχαιρετήσει. Με ημέρωσε, γίναμε φίλοι και έφυγε έτσι απλά… Και τώρα πάλι πίσω στη μονότονη ζωή μου, πάλι μόνη. Θέλω να κλάψω, να φωνάξω, να ξεσπάσω! Δεν έπρεπε, δεν έπρεπε να με ημερώσει, εγώ φταίω, ήξερα πως θα στενοχωρηθώ. Νιώθω ένα κενό μέσα μου που μόνο αυτός μπορεί να το γεμίσει. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι…, όχι δεν έχασα. Κέρδισα, ναι κέρδισα! Δεν έχω πια τον μικρό μου πρίγκιπα, αλλά έχω τα στάχυα στο χωράφι, χρυσαφένια σαν τα μαλλιά του. Δεν μπορώ να ξαναζήσω άλλες στιγμές μαζί του, αλλά έχω όλες αυτές που περάσαμε μέσα στην καρδιά μου. Γιατί δεθήκαμε πολύ, και ήταν το πρώτο και το μόνο άτομο που με ημέρωσε μέχρι στιγμής. Κάθε φορά που θα μιλώ για τη φιλία, θα έρχεται αυτός στο μυαλό μου, και όλα όσα περάσαμε. Μπορεί να μην είναι πια κοντά μου, αλλά από τη στιγμή που έφυγε, εκείνη την τελευταία φορά που τον είδα, θαρρείς και δημιουργήθηκε ένα κομμάτι μέσα μου μόνο γι’ αυτόν. Και εκεί έκλεισα όλες τις αναμνήσεις μας, για να μην τις ξεχάσω ποτέ. Έτσι για πάντα ένα κομμάτι του θα ζει μέσα μου. Γιατί οι άνθρωποι μπορεί να φεύγουν, αλλά οι αναμνήσεις μένουν…

Μ. Μανιώ, Β2

Άλλοι/ες προτίμησαν, υιοθετώντας τον ρόλο του μικρού πρίγκιπα, να γράψουν ένα γράμμα στο τριαντάφυλλό του...

Αγαπημένο μου τριαντάφυλλο,

   Το ταξίδι στη γη αποδείχτηκε συναρπαστικό! Πρώτα πρώτα, η γη είναι απέραντη κι έχει πολλά και διαφορετικά τοπία. Διέσχισα την έρημο, μια κιτρινωπή απέραντη έκταση, που είναι ακατοίκητη και με αφόρητη ζέστη. Ψάχνοντας τους κατοίκους αυτού του παράξενου πλανήτη, συνάντησα έναν κήπο με χιλιάδες τριαντάφυλλα! Ναι, μην ταράζεσαι... Είναι πολύ όμορφα, αν και δε φτάνουν βέβαια τη δική σου ομορφιά…

   Στην αρχή απογοητεύτηκα που είδα τόσα πολλά όμοια με σένα λουλούδια! Και σκέφτηκα και τη δική σου στενοχώρια, αν το μάθαινες… Όμως μετά συνάντησα ένα πλάσμα που άλλαξε όλη μου τη ζωή. Πρόκειται για ένα ζώο, μια αλεπού! Είναι πολύ όμορφη και τόσο σοφή! Αναζητούσε κάποιον να την ημερώσει…

   Ξέρω, τώρα αναρωτιέσαι τι θα πει «ημερώσει»! Το ίδιο τη ρώτησα κι εγώ γεμάτος απορία… Η αλεπού μου εξήγησε ότι το ημέρωμα είναι ο δεσμός αγάπης και φιλίας που δημιουργείται σιγά σιγά ανάμεσα σε δυο πλάσματα και τα ενώνει για πάντα. Μετά μου ζήτησε να την ημερώσω, κι εγώ πάλι την κοιτούσα απορημένος, γιατί δεν ήξερα τι να κάνω! Εκείνη μου είπε ότι έπρεπε να την πλησιάζω σιγά σιγά κάθε μέρα, ώστε να με συνηθίσει και να γνωριστούμε καλά. Μάλιστα, μου τόνισε να πηγαίνω να τη βρω κάθε μέρα την ίδια ώρα, ώστε η συνάντησή μας να είναι το πιο ξεχωριστό και όμορφο κομμάτι της μέρας της. Κι έτσι την ημέρωσα!

   Τώρα πια αυτή η ευγενική αλεπού θα είναι φίλη μου, ακόμα κι όταν γυρίσω στον δικό μας πλανήτη… Χάρη σ’ αυτήν έμαθα την αξία της φιλίας, έμαθα ότι η αληθινή ομορφιά κρύβεται στην καρδιά μας και ότι γίνεσαι ξεχωριστός μόνο για τους φίλους σου που σε αγαπούν και περνούν χρόνο μαζί σου. Τότε λοιπόν, τριαντάφυλλό μου, θυμήθηκα τον χρόνο που περάσαμε εμείς οι δυο παρεούλα! Θυμήθηκα τις ατέλειωτες ώρες που μιλούσαμε, που σε φρόντιζα και σου έδειχνα την αγάπη μου. Κατάλαβα πόσο δεμένοι είμαστε και πόσο δυνατή φιλία μας συνδέει. Ο χρόνος που αφιερώσαμε ο ένας στον άλλο μας έδεσε για πάντα. Ακόμα και τώρα που είμαι μακριά σου, είσαι για μένα το πιο πολύτιμο πλάσμα!

   Έπρεπε όμως να συνεχίσω το ταξίδι μου… Αποχαιρέτησα την καινούρια μου φίλη, που ήταν πολύ λυπημένη. Μου εξήγησε όμως ότι μεγαλύτερη ήταν η χαρά της που την ημέρωσα, γιατί και ο πόνος του αποχωρισμού είναι προτιμότερος γι' αυτήν από το να μη με γνώριζε. Μου έδωσε σαν αποχαιρετιστήριο δώρο την ωραιότερη συμβουλή, να κοιτάζω πάντα τους άλλους με τα μάτια της καρδιάς κι όχι να βλέπω μόνο την εξωτερική τους εμφάνιση. Κατάλαβα λοιπόν ότι η αγάπη και η φιλία είναι τα πολυτιμότερα αγαθά στη ζωή! Πράγματι, περνώντας από τον κήπο με τα τριαντάφυλλα δε μου έκαναν πια την παραμικρή εντύπωση... Δεν είχαν τίποτα το ξεχωριστό σε σχέση με σένα, τον φίλο μου. Εσύ είσαι το ομορφότερο τριαντάφυλλο στον κόσμο για μένα! 

   Θα σου ξαναγράψω σύντομα τα νέα μου από αυτή την ωραία περιπέτεια που ζω. Ανυπομονώ να σε ξαναδώ… 

Με αγάπη, 

Ο μικρός πρίγκιπας

Π. Χριστίνα, Β3

Καλό μου τριαντάφυλλο,

   Από τότε που έφυγα από τον πλανήτη μας έχουν συμβεί πολλά πράγματα που εσύ δεν μπορείς ούτε να τα φανταστείς. Αχ, μου είναι πολύ δύσκολο να στο πω, αλλά πρέπει. Δεν είσαι το μόνο τριαντάφυλλο που υπάρχει στο σύμπαν... Συνάντησα στη γη έναν κήπο με χιλιάδες τριαντάφυλλα, όμοια με σένα και μεταξύ τους. Αλλά ξέρεις τι κατάλαβα τελικά; Όλα τα τριαντάφυλλα του κόσμου μαζί ποτέ δε θα αξίζουν για μένα όσο εσύ… Μπορεί να μοιάζετε στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά στην καρδιά μου θα είσαι πάντα μοναδικό και ξεχωριστό!

Μου λείπεις…

Θα σου γράφω συχνά!

Ο μικρός σου πρίγκιπας

Ε. Νίνα, Β1

Αγαπημένο μου τριαντάφυλλο,

   Σήμερα ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω την καλή μου φίλη, την αλεπού. Στεναχωρήθηκα στην αρχή, γιατί μου είπε πως θα κλάψει. Εγώ δεν ήθελα το κακό της, εκείνη ήθελε να την ημερώσω... Μου είπε όμως πως, παρόλο που θα λυπηθεί που θα χωρίσουν οι δρόμοι μας, έχει κερδίσει πολλά, γιατί πλέον κάθε φορά που θα βλέπει το στάρι θα θυμάται εμένα και τα χρυσαφένια μαλλιά μου... Μάλιστα, τη στιγμή του αποχωρισμού μας μου αποκάλυψε ένα μυστικό που μονάχα σε σένα θα πω, γιατί μόλις το άκουσα κατάλαβα πως το ήξερα ήδη, όχι όμως με τα λόγια, αλλά με την καρδιά. Μου είπε: «Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια». Ναι, τριανταφυλλάκι μου, το ήξερα πάντα αυτό το μυστικό. Συγχώρεσέ με, που όταν είδα στην αρχή τα άλλα τριαντάφυλλα ένιωσα φτωχός κι ασήμαντος, επειδή μου φάνηκε πως δεν είσαι παρά ένα κοινό λουλούδι, ίδιο με εκείνα. Μα τώρα ξέρω ότι θα σε ξεχώριζα αμέσως ανάμεσά τους, γιατί εσύ είσαι το δικό μου τριαντάφυλλο. Είσαι αυτό που πότισα, προστάτεψα, πέρασα χρόνο μαζί του, αυτό που ημέρωσα και γι’ αυτό από δω και πέρα θα είμαι υπεύθυνος για σένα. Θα είμαστε σαν ένα εγώ κι εσύ, κι ας είμαι εγώ ένας πρίγκιπας κι εσύ ένα λουλούδι… Είμαστε φίλοι και έτσι θα μείνουμε για πάντα!
Εις το επανιδείν...
Ο μικρός πρίγκιπας

Στ. Θοδωρής, Β3

Και ένα γράμμα της αλεπούς!

Αγαπημένη μου αδερφή, 

   Έχω πολύ καιρό να σου γράψω… Έγιναν στο μεταξύ τόσα πολλά! 

   Όλα ξεκίνησαν μια Πέμπτη, που έκοβα βόλτες κοντά στον τριανταφυλλόκηπο. Οι κυνηγοί είχανε χορό, όπως κάθε τέτοια μέρα, κι έτσι δεν είχα να φοβηθώ τίποτα. Περπατούσα λοιπόν χαμένη στις σκέψεις μου, όταν ξαφνικά άκουσα κάποιον να κλαίει γοερά. Στην αρχή φοβήθηκα και κρύφτηκα κάτω από μια μηλιά. Μετά, μαζεύοντας όλο μου το θάρρος, φώναξα “Καλημέρα!”. Αυτός που έκλαιγε ανασηκώθηκε και αντίκρισα ένα ξανθό αγοράκι. Όταν με είδε, και αφού με καλημέρισε ευγενικά, μου ζήτησε να παίξω μαζί του, επειδή ήταν λυπημένος. Εγώ του εξήγησα πως δεν μπορώ, παρόλο που θα το ήθελα πολύ, επειδή δε με έχουν ημερώσει. Προσπάθησα να καταλάβω τον λόγο της άφιξής του στη Γη (είναι, βλέπεις, πρίγκιπας σε έναν άλλο πλανήτη, χωρίς κυνηγούς, αλλά και χωρίς κότες). Λοιπόν, αυτό που ήθελε ήταν να κάνει φίλους! Έτσι, αφού βεβαιώθηκα πως δε διεκδικεί τις κότες μου, του ζήτησα να με ημερώσει. 

   Ξέρω τι θα σκεφτείς, καλή μου αδερφή, αλλά όχι, σε διαβεβαιώνω, αυτός ο μικρός πρίγκιπας είναι διαφορετικός και δε θα με παρέδιδε ποτέ στους κυνηγούς! Στην αρχή αρνήθηκε να με ημερώσει, επειδή νόμιζε πως φιλίες μπορεί να δημιουργήσει μόνο με τους ανθρώπους και μου δικαιολογήθηκε πως δεν έχει πολύ χρόνο. Τότε εγώ του είπα πως οι άνθρωποι έχουν επιδοθεί ολοκληρωτικά σε μια αλόγιστη καταναλωτική μανία κι έτσι δεν έχουν και δεν μπορούν να κάνουν πλέον φίλους. Τελικά τον έπεισα να με ημερώσει! Ο μικρός πρίγκιπας άρχισε με μεγάλη υπομονή να έρχεται σε μένα κάθε μέρα. Κάθε φορά καθόταν και πιο κοντά μου κι εγώ ένιωθα τόσο ευτυχισμένη! Για να είμαι ειλικρινής, η χαρούμενη προσμονή μου άρχιζε ώρες ολόκληρες πριν τον ερχομό του και, όσο πλησίαζε η ώρα να φανεί, η λαχτάρα μου κορυφωνόταν! Μερικές φορές μάλιστα ανέβαινα σε ένα ύψωμα για να τον δω να έρχεται από μακριά. Σιγά σιγά το ημέρωμά μου ολοκληρώθηκε… 

   Δυστυχώς όμως κάποτε έφτασε η μέρα που ο φίλος μου, όπως τώρα μου αρέσει να τον αποκαλώ, έπρεπε να φύγει. Όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν και, να σου πω, ίσως έτσι να είναι καλύτερα… Έτσι ξεχωρίζουν οι καλές στιγμές, αυτές που σε συντροφεύουν όταν είσαι στις μαύρες σου, οι πιο χαρούμενες αναμνήσεις που με κάθε ευκαιρία ξεπηδάνε από το συρτάρι της μνήμης και σε κάνουν να θέλεις να φωνάξεις “Ναι, είμαι ευτυχισμένη και τυχερή!”. Λίγο πριν με αφήσει ο πρώτος και μοναδικός μου φίλος, του εκμυστηρεύτηκα κάτι πολύ σημαντικό, που δεν το έχω πει σε κανέναν άλλο. Ήταν τα σοφά λόγια που μας είχε πει η μητέρα μας τη μέρα που μας αποχαιρέτησε για πάντα: “Μόνο με την καρδιά μπορείς να δεις καλά, την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια. Ο χρόνος που αφιερώνεις για να χτίσεις μια σχέση με κάποιον είναι που του δίνει αξία. Αξία για σένα, αλλά και γι’ αυτόν ως άτομο και προσωπικότητα. Να ξέρετε και οι δυο σας, είστε υπεύθυνες για ό,τι ημερώνετε και δεν πρέπει ποτέ να το εγκαταλείψετε. Να ημερώνετε και να ημερώνεστε μόνο αν νιώθετε ικανές να υποστηρίξετε αυτή τη σχέση!”. Κι ύστερα τον παρακολούθησα να φεύγει... 

  Όταν τον έχασα πια από τα μάτια μου, πήγα στη φωλιά μου και έκλαψα πικρά, μέχρι που στο μυαλό μου έμειναν μόνο η γλύκα και οι αναμνήσεις, για να μου θυμίζουν ότι οι όμορφες στιγμές που πέρασα μαζί του δεν ήταν της φαντασίας μου. Θα νόμιζες ίσως πως αυτά που έχασα είναι πιο πολλά από αυτά που κέρδισα, αλλά δε θα είχες δίκιο… 

   Αυτή τη στιγμή φυσάει απαλά. Κάθομαι και παρατηρώ τα στάχια που το αεράκι τα παρασέρνει, και σκέφτομαι τα χρυσά μαλλιά του πρίγκιπά μου... 

Χ. Ειρήνη, Β3

Αλλά και ένα ποίημα για τη φιλία και τους φίλους.

Για τους φίλους και τη φιλία 

Οι φίλοι μάς συνοδεύουν πάντα στη ζωή μας

Οι φίλοι είναι η προσωπική επιλογή μας

Είναι αυτοί που ποτέ δε μας εγκαταλείπουν

Είναι πάντα δίπλα μας, ακόμα και αν λείπουν

Στη ζωή υπάρχουν και ατυχίες

Μα όλα διορθώνονται με αγάπη στις φιλίες

Κάθε τι δυνατό στο μυαλό και στην ψυχή μας

Χαράζει μονοπάτια στη ζωή μας

Η φιλία είναι κάτι ιερό!

Χ. Νεφέλη, Β3