Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού

Στο πλαίσιο της διδασκαλίας του αποσπάσματος από τον "Μικρό πρίγκιπα" του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ με τίτλο "Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού", οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου ζωγράφισαν...

Ο μικρός πρίγκιπας και το τριαντάφυλλό του

Σ. Δομνίκη

Μπροστά στον τριανταφυλλόκηπο

Τ. Χιονία

Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού

Π. Ελεάννα

...Ή προτίμησαν να γράψουν μια σελίδα στο ημερολόγιο του μικρού πρίγκιπα, του τριαντάφυλλου ή της αλεπούς.

Από το ημερολόγιο του μικρού πρίγκιπα

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

   Η γη, αυτός ο πλανήτης που βρέθηκα, είναι πολύ παράξενη! Η σημερινή μέρα μού επιφύλαξε πολλές συγκινήσεις και εκπλήξεις…

   Το πρώτο που συνάντησα τι λες να ήταν; Ένας κήπος γεμάτος τριαντάφυλλα! Απίστευτο, χιλιάδες τριαντάφυλλα ολόιδια με το δικό μου! Έμεινα κατάπληκτος. Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου.... Τα έκλεισα και τα ξανάνοιξα, μήπως και ήταν όνειρο, αλλά τα τριαντάφυλλα ήταν και εκεί και με καλημέρισαν.

   Αμέσως σκέφτηκα πώς θα αντιδρούσε το δικό μου τριαντάφυλλο, αν μάθαινε ότι δεν είναι το μοναδικό που υπάρχει. Γιατί δεν πιστεύω πως μου είπε ψέματα, σίγουρα αυτό νομίζει για τον εαυτό του… Ασφαλώς θα του κακοφαινόταν πολύ, θα ένιωθε ταπεινωμένο που δεν είναι τελικά παρά ένα απλό τριαντάφυλλο, όμοιο με πολλά άλλα. Ίσως προσποιούνταν πως πεθαίνει από την ταραχή του, για να με κάνει να τρέξω να το περιποιηθώ. Μπορεί ακόμα και να αφηνόταν να πεθάνει στ’ αλήθεια από τη ντροπή του…

   Ύστερα σκέφτηκα και μένα… Μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευα ότι ήμουν ξεχωριστός, γιατί μπορούσα να χαίρομαι το μόνο τριαντάφυλλο στον κόσμο. Μπορεί να με κούραζε με τις συνεχείς απαιτήσεις και τα νάζια του, αλλά ήταν δικό μου! Μπροστά στα χιλιάδες τριαντάφυλλα κατάλαβα πως ο καθένας μπορούσε να έχει ένα τόσο κοινό λουλούδι… Ένιωσα ότι είμαι φτωχός και ασήμαντος.

   Δεν άντεξα άλλο… Έπεσα κάτω στο χορτάρι και άρχισα να κλαίω. Σ’ αυτή την κατάσταση με βρήκε η αλεπού, ένα υπέροχο πλάσμα που ζει εδώ, στη γη. Πιάσαμε την κουβέντα και μπορώ να πω πως ξεχάστηκα. Εντυπωσιάστηκε που είμαι από άλλο πλανήτη και μου ζήτησε να την ημερώσω. Μου είπε πως έτσι θα δημιουργήσουμε δεσμούς μεταξύ μας και θα γίνουμε μοναδικοί ο ένας για τον άλλο. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον…

   Αύριο θα ξεκινήσουμε το ημέρωμα! Ανυπομονώ…

Μ. Ελευθερία

Από το ημερολόγιο του τριαντάφυλλου

Αγαπητό ημερολόγιο,

   Δε θα πιστέψεις τι έγινε σήμερα! Εκεί που ξεκουραζόμουνα στην όμορφη γυάλα μου, είδα τον κύριο Ταχυδρόμο, με το περιποιημένο μουστάκι του, να με πλησιάζει και να μου δίνει ένα γράμμα. «Επιτέλους, ο αγαπημένος μου μικρός πρίγκιπας μου στέλνει νέα του!», σκέφτηκα. Χάρηκα τόσο, που ένα μπουμπούκι μου άνοιξε!

   Όταν όμως άρχισα να διαβάζω το γράμμα, κοκκίνισα σαν τριαντάφυλλο που είμαι... Ο φίλος μου μου έγραφε πως, με το που έφτασε στον πλανήτη των ανθρώπων, συνάντησε έναν κήπο με χιλιάδες ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ! Αδύνατο να το πιστέψω! Εγώ και μόνο είμαι το πανέμορφο, το καταπληκτικό, το μοναδικό τριαντάφυλλο στον κόσμο. Δεν μπορεί, κάποιο λάθος θα έχει γίνει… Ίσως ο μικρός πρίγκιπας είδε κάποια άλλα λουλούδια που μου μοιάζουν κάπως, αλλά σίγουρα είμαι πολύ πιο όμορφο από αυτά.

   Αλλά τα χειρότερα δεν τα είχα διαβάσει ακόμα… Εκτός από τα «τριαντάφυλλα», ο πρίγκιπάς μου συνάντησε και μια αλεπού, που ήταν, λέει, πολύ όμορφη, και αποφάσισε να την ημερώσει και να γίνουν φίλοι. ΟΧΙ! Δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό, ο μικρός πρίγκιπας είναι δικός μου και μόνο δικός μου. Δε θέλω να τον μοιράζομαι με κανέναν άλλο! 

   Είμαι στεναχωρημένο, ημερολόγιό μου, και φοβάμαι, φοβάμαι πολύ. Αν ο μικρός πρίγκιπας γίνει τελικά φίλος με την αλεπού κι εμένα με ξεχάσει; Αν δεν επιστρέψει ποτέ κοντά μου, στον πλανήτη μας; Αν και πριν φύγει για το μακρινό του ταξίδι πολλές φόρες του γκρίνιαζα και τον ταλαιπωρούσα με τις ιδιοτροπίες μου, τον αγαπώ και δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν. Θα έχω άραγε την ευκαιρία να του το πω ή τον έχασα για πάντα;

Χ. Φωτεινή

Από το ημερολόγιο της αλεπούς

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, 

   Κλαίω… Κλαίω, γιατί έφυγε ο φίλος μου, ο μικρός μου πρίγκιπας με τα χρυσαφένια μαλλιά. Σήμερα ήρθε να με αποχαιρετήσει. Με είδε στεναχωρημένη και με ρώτησε τι κέρδισα από το ημέρωμά μου, αφού θα κλάψω. Ακόμα δεν είχε καταλάβει… Του αποκρίθηκα ότι είμαι κερδισμένη, αφού μου μένει το χρώμα του σταριού. Μου μένουν, βέβαια, πολλά περισσότερα. Η εικόνα του, η σκέψη του, το ότι γίναμε φίλοι… Αλλά αυτά δεν του τα είπα.

   Τον έστειλα να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα. Ήμουν σίγουρη ότι αυτό θα τον έκανε να νιώσει τι σημαίνει το ημέρωμα… Τώρα ήταν αρκετά ώριμος, ώστε να συνειδητοποιήσει τι έκανε το δικό του τριαντάφυλλο ξεχωριστό, διαφορετικό από κάθε άλλο τριαντάφυλλο στον κόσμο.

   Σαν αποχαιρετιστήριο δώρο, χάρισα στον φίλο μου το μυστικό μου: «Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια.». Εκεί που τα μάτια βλέπουν εκατό χιλιάδες τριαντάφυλλα, ίδια και απαράλλαχτα μεταξύ τους, η καρδιά μπορεί να ξεχωρίσει το ένα και μοναδικό. Και για μένα, πριν με ημερώσει, ο μικρός πρίγκιπας δεν ήταν παρά ένα αγοράκι όμοιο με κάθε άλλο. Αλλά όχι πια… Τώρα είναι αυτό που παρηγόρησα όσο έκλαιγε. Αυτό που προσπάθησα να απαντήσω στις ατελείωτες ερωτήσεις του. Αυτό που του αφιέρωσα και μου αφιέρωσε χρόνο για να με ημερώσει. Αυτό που αγαπάω…

   Από αύριο θα είμαι πάλι μοναχική, αλλά όχι πια μόνη. Θα ξέρω πως κάπου εκεί έξω έχω έναν φίλο. Κάπου μακριά ίσως, σε ένα από τα μυριάδες φωτάκια στον ουρανό, θα είναι ο μικρός μου πρίγκιπας. Και θα με σκέφτεται…

Χ. Αριάδνη